Υπάρχει ένα αγωνιστικό προτέρημα του Παναθηναϊκού, το οποίο όλη τη σεζόν θ’ αποτελεί πρόβλημα και τον μεγάλο πονοκέφαλο των αντιπάλων του. Τα τρεξίματα των νεαρών παικτών, που απαρτίζουν τον κορμό των «πράσινων».
Έχει γίνει πολλή συζήτηση για το φορμάρισμα του «τριφυλλιού». Για τα τρεξίματα, αν και αρχή της σεζόν. Για τη φυσική κατάσταση, ειδικά των νεαρότερων σε ηλικία ποδοσφαιριστών. Για όλα υπάρχει αίτιο. Τίποτα δεν γίνεται στην τύχη!
Ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε πέρυσι και στην αρχή της φετινής χρονιάς σειρά μυικών τραυματισμών. Τώρα το απουσιολόγιο του Δώνη αρχίζει ν’ αδειάζει. Η κατάσταση αυτή συνδέεται άρρηκτα με τα τρεξίματα της ομάδας, στοιχείο που μέχρι στιγμής την κάνει να φαίνεται ανώτερη στο γήπεδο σε σχέση με τις ομάδες που κλήθηκε ν’ αντιμετωπίσει. Είναι δύο παράμετροι, όμως, που θέλουν ξεχωριστή ανάλυση.
Έρχεται ντέρμπι και οι ανάσες, τα πνευμόνια, η αντοχή αποτελούν παράγοντες που ίσως να κρίνουν και την έκβαση του 90λεπτου. Στην προετοιμασία πριν από τέτοια ματς δεν παρατηρείται κάποια ουσιαστική διαφορά σε σχέση με τα παιχνίδια με, θεωρητικά, πιο αδύναμες ομάδες. Λιγότερη προπόνηση ίσως. Ελαφρώς πιο χαλαρή. Οι γυμναστές συνηθίζουν να λένε ότι δεν πρόκειται να κερδίσεις κάτι με πιο έντονη άσκηση παραμονές απαιτητικών παιχνιδιών.
Καλύτερα να είναι οι δείκτες αντοχής πιο κάτω, παρά ο αθλητής να καταβληθεί από την κόπωση. Μ’ αυτή τη λογική προετοιμάζεται και ο Παναθηναϊκός, πριν το παιχνίδι της Δευτέρας απέναντι στον ΠΑΟΚ. Μεγάλο αβαντάζ για τον Γιώργο Δώνη και το επιτελείο του είναι πως πρώτη ύλη εργασίας αποτελούν παιδιά κοντά στα 20, που τώρα πλάθονται σε υψηλό επίπεδο. Άρα η παρούσα χρονιά αποτελεί προπαρασκευαστικό στάδιο των επόμενων, στις οποίες θα τελειοποιηθούν σωματοδομικά και όχι μόνο.
Δεν έχουν, δηλαδή, προλάβει ν’ αφεθούν, όπως συμβαίνει συχνά με πιο φτασμένους ποδοσφαιριστές και τα κενά τους, αρνητικά, διαστήματα. Ένας νεαρός παίκτης, σαν κι αυτούς που αποτελούν τώρα τον αγωνιστικό πυρήνα των «πράσινων», δεν έχει αφήσει σχεδόν τίποτα στην τύχη του. Όχι μόνο δίψας διάκρισης. Δεν έχει προλάβει να κάνει καν έναν μισό κύκλο στην εκκίνηση της καριέρας του. Δεν έχει προλάβει, με λόγια απλά, να πραγματοποιήσει ανοδική πορεία, ώστε να επέλθει η κάθοδος!
ΦΑΚΕΛΟΣ «ΘΛΑΣΕΙΣ»
Στο ρόστερ του Παναθηναϊκού υπάρχουν παίκτες από το περυσινό ρόστερ, ευπαθείς σε μυικούς τραυματισμούς. Ο Ουσμάν Κουλιμπαλί, για παράδειγμα, ολοκλήρωσε τη σεζόν με σημαντικό αριθμό θλάσεων στο παθητικό του. Είναι λογικό ν’ αποφορτίζεται περισσότερο μετά τους αγώνες και να τυγχάνει διαφορετικής και πιο ήπιας μεταχείρισης στις προπονήσεις. Πιο προσεκτικής, πιο σωστά, μια και παρουσιάζει μυικούς τραυματισμούς. Είναι μειονέκτημα για έναν παίκτη η κατάσταση αυτή και μεγάλη η υποχρέωση για προπονητή και τεχνικό επιτελείο να μην τον φορτώνει και να τον προστατεύει.
Αυτό που γίνεται φέτος στον Παναθηναϊκό είναι η τοποθέτηση σωστών βάσεων για να κυλήσει ομαλά η σεζόν και να υπάρχει έδαφος πρόσφορο για την επόμενη και όχι μόνο. Η ταχυδύναμη της πλειοψηφίας του ρόστερ των «πράσινων», το potential των «μπέμπηδων» σε όλους τους αθλητικούς τομείς και ο επιστημονικός τρόπος αντιμετώπισης του Γιώργου Δώνη και των συνεργατών του μπορούν να εγγυηθούν ότι ως τον Μάιο πρόβλημα φυσικής κατάστασης και τρεξιμάτων δεν θα υπάρξει.
Ο Παναθηναϊκός θα τρέχει μέχρι να λιώσουν οι πάγοι και μέχρι να σβήσει ο ήλιος, κατ’ υπερβολή. Ένα ματς ή μία σειρά αγώνων μπορεί και να στραβώσει. Άλλο αυτό. Δεν θα είναι αίτιο ήττας ή δικαιολογία αυτής πως η ομάδα δεν τράβαγε… Μείον ένας πονοκέφαλος για τους ανθρώπους που «τρέχουν» το αγωνιστικό τμήμα του «τριφυλλιού»!