Γιάννης Κυράστας: Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ετοιμάζει το έδαφος για να πάρει τα πρωτεία από τον Σταύρο Νταϊφά.
Ο «καπετάνιος» αποκτά τον Δεληκάρη και κατόπιν τους Γαλάκο, Κυράστα, με σκοπό σε πρώτη φάση να κερδίσει στο παιχνίδι εντυπώσεων.
Έπειτα από τέσσερα διαδοχικά επαγγελματικά πρωταθλήματα του Ολυμπιακού, ο Παναθηναϊκός κατακτά τίτλους, μα κυρίως εδραιώνεται στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Ένας από τους συνδετικούς κρίκους των 80s’ με τις αρχές των 00s’ ήταν ο Γιάννης Κυράστας, επί σειρά ετών δεξιός μπακ των «ερυθρολεύκων» που όμως μετατράπηκε σε «πράσινος».
«Στο τέλος της καριέρας μου, αισθάνομαι πιο πολύ Παναθηναϊκός απ’ ότι Ολυμπιακός», είχε πει σε συνέντευξη, διαχωρίζοντας μια για πάντα τη θέση του στο συγκεκριμένο δίλημμα.
Ύστερα από την επιτυχημένη θητεία ως δεξιός μπακ (και προς το τέλος ως λίμπερο), ο Κυράστας ασχολήθηκε με την προπονητική, ώσπου το καλοκαίρι του 1999 ο Γιώργος Βαρδινογιάννης του έδωσε τα κλειδιά της ομάδας.
Ήταν, όπως αποδείχθηκε, η τελευταία σεζόν του «καπετάνιου» στον προεδρικό θώκο. Ο Παναθηναϊκός απέδωσε εξαιρετικό ποδόσφαιρο, όμως εξωγενείς παράγοντες δεν του επέτρεψαν να καρπωθεί το πρωτάθλημα.
Ο Γιάννης Κυράστας, πιστός στη φιλοσοφία του «τριφυλλιού» από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, ανέθεσε σημαντικές ευθύνες σε παιδιά των Ακαδημιών, τα οποία πλαισιώθηκαν από σπουδαίους άσους. Και δικαιώθηκε.
Το 2001-02 επανήλθε στον πάγκο και έγραψε νέες χρυσές σελίδες. Ο Παναθηναϊκός παραγκώνισε την αγγλική Άρσεναλ, τη γερμανική Σάλκε και την ισπανική Μαγιόρκα, φτάνοντας μέχρι την προημιτελική φάση του Champions League.
Η εικόνα του ποδοσφαίρου στη χώρα, όμως, τον ώθησαν να το παρατήσει και να πει την αξέχαστη φράση: «Πάω για ψάρεμα». Ώσπου, την Πρωταπριλιά του 2004 ταξίδεψε στις αιώνιες θάλασσες…
Το σήμερα
Στο θυμικό των υποστηρικτών του Παναθηναϊκού (και όλων των υγιών φιλάθλων), η φουρνιά της σεζόν 1999-00 παραμένει ως μία από τις καλύτερες που παρουσιάστηκαν στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Τώρα δεν υπάρχουν παιχταράδες όπως ο Κριστόφ Βαζέχα, ο Ρενέ Χένρικσεν, ο Νίκος Λυμπερόπουλος, ο Γιώργος Καραγκούνης, ο Άγγελος Μπασινάς, ο Έρικ Μίκλαντ, ο Αλιόσα Ασάνοβιτς κ.τ.λ. Υπάρχουν, όμως, αρκετοί που έχουν πλέον εντρυφήσει στη νοοτροπία του «τριφυλλιού».
Εξάλλου και τους καλύτερους να έχεις στο ρόστερ σου, αν δεν γίνουν ομάδα… κλάφ’ τα Χαράλαμπε. Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, απέδειξε κυρίως το πρώτο δίμηνο του 2020 ότι έχει δουλέψει αρκετά και στη δημιουργία. Ένας τομέας που προστέθηκε στο καλό αμυντικό πρόσωπο από τον Νοέμβριο κι έπειτα.
Ο Γιώργος Δώνης κινείται στον τρόπο σκέψης του Γιάννη Κυράστα. Προσπαθεί να βρει καλούς ξένους, αλλά δίνει βάση στο ελληνικό στοιχείο. Η αλήθεια είναι ότι κι εκείνος έχει αντιμετωπίσει εξωγενείς παράγοντες που δεν του έχουν επιτρέψει να βρίσκεται πιο κοντά στη 2η θέση.
Ο κόσμος, όμως, έπειτα από πολλές αναταράξεις πιστεύει στο πλάνο του και στηρίζει τη δουλειά του. Γνωρίζει ότι όπως έχει διαμορφωθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο, η κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι πάρα πολύ δύσκολη. Γνωρίζει, όμως, ότι αν συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια, πιθανώς να χορτάσει… μπάλα.
Στον δρόμο, λοιπόν, που χάραξε πριν από 20 χρόνια ο Γιάννης Κυράστας, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να πορευθεί…