Ο Γιοάν Μολό, στα 30 του χρόνια στις 18 Ιουλίου, έχει βιώσει στο έπακρον την αβεβαιότητα. Η ποδοσφαιρική του ζωή είναι μία γύρα χωρίς σταματημό.
Όταν τα φέρνει η μοίρα και δεν στεριώνει μία ψυχή πουθενά, ο δρόμος για την επιβίωση την ίδια γίνεται δύσβατος. Δεν μιλάμε καν για πρόοδο… Όσο ρομαντισμό και γοητεία διαθέτει η τσιγγάνικη ζωή, στην εποχή του άκρατου επαγγελματισμού δεν προσφέρει απολύτως τίποτα.
Στον Γιοάν Μολό έμειναν 1-2 συμβόλαια καριέρας, οπότε ένα ερωτηματικό είναι πως και αν μπορεί να αλλάξει αυτό. Στην πορεία του μία σταθερά υπήρχε μόνο. Η Σαμάρα στη Ρωσία, ο σύλλογος που ο Γάλλος εξτρέμ πέρασε 3 φορές.
Με δική του ευθύνη αλλά και λόγω συγκυριών κάθε επιτυχία που του έφερνε η τύχη, κάτι γινόταν και του έπαιρνε τη χαρά πίσω. Ούτε η μεταγραφή στη Γρανάδα της La Liga ήταν μικρή υπόθεση. Ούτε η προσθήκη στο δυναμικό της Φούλαμ στην Premier League. Ούτε η εμπιστοσύνη της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, η οποία ποτέ δεν φάνηκε με αγωνιστικά δεδομένα.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ
Ο αστικός μύθος λέει πως δεν άντεξε ποτέ η ψυχοσύνθεσή του την αγωνιστική πτώση. Τη συμμετοχή στη 2η κατηγορία της Γαλλίας. Στο μικρό πρωτάθλημα της Ρωσίας. Στην Premier League 2 στο Νησί. Αυτά τα επάνω και κάτω δημιούργησαν έναν νευρικό και ασταθή χαρακτήρα. Εδώ προκύπτει η κορυφαία έκπληξη στην επιλογή του Νίκου Νταμπίζα να τον προκρίνει από τις άλλες περιπτώσεις που είχε.
Σίγουρα το πεσμένο κασέ του, που μπορεί να αγγίζει και τη χαμηλή δυναμική του Παναθηναϊκού, είναι δέλεαρ. Συνδυαστικά με τη δεδομένη αγωνιστική του αξία αρχίζει και γίνεται ενδιαφέρουσα περίπτωση. Όμως ο τεχνικός διευθυντής του «τριφυλλιού» στέκεται πολύ στο κομμάτι του χαρακτήρα. Ο Μολό νιώθει κάποιες φορές το αίμα του να βράζει! Δεν τον λες και πηγή ηρεμίας και πραότητας. Δεν υπάρχει κάποιο συμβάν στην καριέρα του, που να είναι σήμα κατατεθέν των όσων περιγράφονται.
Στη μία λάθος πάσα που δεν θα καταλάβει ο αντίπαλός του, θα φωνάξει. Αν δεν πάρει ο ίδιος την μπάλα εκεί που πρέπει, θα διαμαρτυρηθεί. Είναι εκδηλωτικός στις αντιδράσεις του, ίδιον όλων των ανθρώπων που προσπάθησαν. Που συνεχίζουν να προσπαθούν, αναμένοντας τη δικαίωση.
ΣΟΥΠΕΡ ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ
Ο Μολό, ξάδερφος του Ζινιάκ (επιθετικός της Τίγκρες) και του Αμπαρντονάντο (παλαίμαχος αμυντικός της Νις), στον Παναθηναϊκό θα βρει ένα ρόστερ, στο οποίο θα ξεχωρίζουν οι αρετές του σαν τη μύγα μες στο γάλα. Αν δεν έχει αλλάξει κάτι στα χαρακτηριστικά του, μιλάμε για έναν παίκτη καλό με την μπάλα στα πόδια, γρήγορο και εκρηκτικό. Χρησιμοποιεί και τα 2 πόδια. Αν και παίζει αριστερά στα εξτρέμ συνήθως (μπορεί και δεξιά, αλλά και ως περιφερειακός επιθετικός), οι κύριες κινήσεις γίνονται με το δεξί πόδι. Του αρέσει να συγκλίνει και να μοιράζει παιχνίδι.
Πέραν των αγωνιστικών δεδομένων, ο 30χρονος Γάλλος δεδομένα θα κολακευτεί από ένα περιβάλλον που θα του δώσει εμπιστοσύνη. Ο ηγετικός ρόλος θα τον γλυκάνει και θα αποτελέσει το στήριγμα της επανεκκίνησης που αναζητά. Τη δεδομένη χρονική στιγμή Μολό και Παναθηναϊκός είναι μονάδες που μπορούν να συνθέσουν ένα δημιουργικό ζευγάρι.
Υπό την έννοια αυτή θέλησε να ξεψαχνίσει την υπόθεση ο Νταμπίζας. Επιχειρώντας να δει αν υπάρχει πρόσφορο έδαφος στην περίπτωση του βραχύσωμου Γάλλου. Αν στο μυαλό του υφίσταται ακόμη το κίνητρο να παίξει ποδόσφαιρο και να πάρει το χρίσμα του ηγέτη στο «τριφύλλι» που έχει τον ίδιο στόχο, να αναγεννηθεί από τις στάχτες του.