Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς συγκαταλέγεται ήδη στους κορυφαίους προπονητές που ο Παναθηναϊκός έχει συνεργαστεί κατά την υπεραιωνόβια ιστορία του.
Δεν έχει κατακτήσει πρωτάθλημα, δεν έχει ευρωπαϊκή διάκριση, δεν έχει καν αγωνιστεί φθινόπωρο στην Ευρώπη (θα γίνει σύντομα), όμως, είναι πολύ ψηλά στη λίστα.
Καταρχήν αν κοιτάξει κανείς προς τα πίσω, ελάχιστοι προπονητές κατάφεραν να αρχίσουν τρίτη σερί σεζόν στον πάγκο του Παναθηναϊκού.
Χάρι Γκέιμ, Στιέπαν Μπόμπεκ, Φέρεντς Πούσκας και Γιάννης Αναστασίου, ήταν οι τέσσερις που το πέτυχαν από καταβολής Α’ Εθνικής (1959-60).
Στη λίστα υπάρχουν και άλλοι προπονητές, όπως ο Λάκης Πετρόπουλος, ο Βασίλης Δανιήλ και ο Χουάν Ραμόν Ρότσα, οι οποίοι συνολικά εργάστηκαν για σεβαστό διάστημα στον σύλλογο, όμως, τρεις σερί αφετηρίες έκαναν μόνο οι προαναφερθέντες και ο Γιοβάνοβιτς.
Με εξαίρεση τον Αναστασίου, διότι κι εκείνος είχε αναλάβει σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για τον Παναθηναϊκό, όλοι οι υπόλοιποι ξεκινούσαν με καλύτερες προϋποθέσεις.
Ο Γιοβάνοβιτς ανακοινώθηκε όταν τελευταίο παιχνίδι της ομάδας ήταν το 1-4 από τον Ολυμπιακό στο τέλος των πλέι οφ της σεζόν 2020-21. Φινάλε στην 5η θέση, με απόσταση… 37 βαθμών από τους «ερυθρόλευκους». Έναν χρόνο αργότερα κατέκτησε το Κύπελλο, δύο χρόνια μετά άγγιξε το πρωτάθλημα και επέστρεψε στα προκριματικά του UEFA Champions League. Τώρα εξασφάλισε παρουσία σε ευρωπαϊκούς ομίλους, έπειτα από μια ολόκληρη επταετία.
Παρέλαβε καμένη γη, την καθάρισε και τώρα τη μετατρέπει σιγά-σιγά σε εύφορο, καταπράσινο σαν το χρώμα του συλλόγου, έδαφος.
Ο έμπειρος προπονητής με τις αμέτρητες συμπάθειες από «εχθρούς» και φίλους στο νοσηρό ελληνικό ποδόσφαιρο, έστειλε μηνύματα στη συνέντευξη Τύπου μετά την πρόκριση (που φέρνει πολλά έσοδα) επί της Ντνίπρο.
Στο ξεκίνημα των δηλώσεών του, ο Γιοβάνοβιτς χαρακτήρισε τη χθεσινή βραδιά ως την πιο σημαντική του στον Παναθηναϊκό. Αμέσως μετά υπενθύμισε την υπόσχεση που είχε δώσει όταν ανέλαβε το 2021. Αυτή περί επιστροφής σε ευρωπαϊκή διοργάνωση και, άρα, στην «κανονικότητα».
Λίγο αργότερα, ο άνθρωπος που αναγέννησε τον σύλλογο μαζί με τους συνεργάτες και τους ποδοσφαιριστές (ας επισημανθεί ότι και η διοίκηση έχει κάνει φυσιολογικά βήματα ως προς τη διαχείριση του τμήματος, κατά την τελευταία διετία), αναφέρθηκε στο μέλλον.
Αφού, λοιπόν, ήρθε η ανακούφιση με την ένταξη σε ευρωπαϊκούς ομίλους και η προοπτική μιας ιστορικής πρόκρισης κόντρα στη Μαρσέιγ, ο Γιοβάνοβιτς φανέρωσε τις προθέσεις του.
Η υπερπήδηση του εμποδίου της Ντνίπρο σημαίνει «μεγάλη ώθηση για τη συνέχεια όσον αφορά τις υποχρεώσεις που έχει ο Παναθηναϊκός είτε στην Ελλάδα είτε στα προκριματικά του Champions League». Ο ίδιος το είπε. Ένας προπονητής που ξέρει από υπερβάσεις (βλ. ΑΠΟΕΛ, πορεία ως τα προημιτελικά του UCL το 2011-12, συν 4 πρωταθλήματα, 1 Κύπελλο, 4 Σούπερ Καπ).
Οι βάσεις είναι γερές. Η ψυχολογία βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο. Το κλίμα στα αποδυτήρια έχει θετικότατο πρόσημο, κυρίως χάρη σε εκείνον. Προσθήκες όπως αυτές των Τόνι Βιλένα, Φίλιπ Τζούριτσιτς και Τιν Γεντβάι, όπως επίσης η πολυαναμενόμενη επιστροφή του Αϊτόρ, φέρνουν αισιοδοξία για το μέλλον.
Ο σύλλογος έχει ακόμη πολλή δουλειά. Όχι για να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα ή να πετύχει μία πιο σπουδαία πρόκριση. Αλλά για να εξασφαλίσει ότι δεν θα ξανακλείσει σεζόν στο -37 από τον Ολυμπιακό (και τον κάθε Ολυμπιακό). Περισσότερους τίτλους θα χάνει, παρά θα κατακτά. Αυτό είναι και το φυσιολογικό, ασχέτως αν στο ελληνικό ποδόσφαιρο η κατάσταση διαφοροποιήθηκε από το 1996 κι έπειτα. Το ζητούμενο στον αθλητισμό δεν είναι η κατάκτηση, αλλά η διεκδίκηση. Γιατί όσο περισσότερο μια ομάδα διεκδικεί, τόσο περισσότερο θα κατακτά. Ντόμπρα και Παναθηναϊκά όπως -σχεδόν- πάντοτε.