Στις 5 Δεκεμβρίου 1982, ο Παναθηναϊκός φιλοξενείται από τον Εθνικό στο Στάδιο Καραϊσκάκη για την 8η αγωνιστική της Α’ Εθνικής. Ο Στέφαν Κόβατς δίνει την ευκαιρία στον Κώστα Ταράση να κάνει το ντεμπούτο του.
Εκείνη την εποχή το «τριφύλλι» έβλεπε την πλάτη του Ολυμπιακού, όμως σταδιακά ενισχυόταν σε όλους τους τομείς, με αποτέλεσμα για μια γεμάτη 20ετία να κατακτά τίτλους και να καταγράφει τις διακρίσεις που τον έκαναν να ξεχωρίζει.
Ο Κώστας Ταράσης, προερχόμενος από τον Πανσερραϊκό, υπηρέτησε τους «πράσινους» μέχρι τον Δεκέμβριο του 1987, όταν και μεταπήδησε στον Αρη.
Μέλος της ομάδας που κατέκτησε το νταμπλ του 1984 και του 1986, βασικός στο ανεπανάληπτο 4-0 στον τελικό Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, όπως επίσης στην πορεία μέχρι την ημιτελική φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών τη σεζόν 1984-85.
Αμυντικός έπαιζε, όμως στις 24 Οκτωβρίου 1984 σκόραρε το νικητήριο γκολ επί της Λίνφιλντ στο 88ο λεπτό (2-1 στο ΟΑΚΑ), αυξάνοντας τις πιθανότητες πρόκρισης στην προημιτελική φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
«Στρατιώτης» από άλλο πόστο
Τα χρόνια κύλησαν, ο Ταράσης κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και ασχολήθηκε με την προπονητική, προκειμένου να «γαλουχήσει» εκκολαπτόμενους άσους.
Αν τον ρωτήσει κανείς με τι προτιμά να καταπιάνεται περισσότερο, η απάντησή του θα είναι: «Η σωστή διαπαιδαγώγηση και η τακτική ανάπτυξη των παιδιών».
Γνωρίζετε πολλούς που να έχουν υπηρετήσει τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό για περίπου 20 χρόνια (χονδρικά 5 ως παίκτης – 15 ως στέλεχος της Ακαδημίας);
Πάντοτε είχε στο μυαλό του να βοηθήσει τον σύλλογο και τους νεαρούς άσους, ακόμη και σε εποχές που η κατάσταση είχε γίνει πολύ δύσκολη για όλους.
Τον Ιούνιο του 2017 ο Ταράσης (μαζί με τον Κώστα Φραντζέσκο) ηγήθηκαν της Κ20, ενώ το περασμένο φθινόπωρο είχε οριστεί επικεφαλής λειτουργίας της Ακαδημίας.
Ο αρχιπροπονητής Αργύρης Σάμιος τον ενημέρωσε ότι θα παραμείνει στον Παναθηναϊκό από άλλο πόστο, αλλά λίγες ώρες αργότερα βγήκε η εξής ανακοίνωση: «Μετά από 15 χρόνια κοινής διαδρομής ο κύκλος της συνεργασίας της Ακαδημίας του Παναθηναϊκού με τον Κώστα Ταράση ολοκληρώνεται σήμερα.
Αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία του συλλόγου και ειδικότερα της Ακαδημίας την οποία υπηρέτησε από πολλές διαφορετικές θέσεις αυτά τα 15 χρόνια. Τον ευχαριστούμε θερμά για όσα προσέφερε στον Παναθηναϊκό».
Η διοίκηση του «τριφυλλιού» οφείλει εξηγήσεις γι’ αυτό το ξαφνικό «διαζύγιο». Οταν πρόκειται για έναν αγόγγυστο «στρατιώτη», θα πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη συμπεριφορά προς το πρόσωπό του.
Η μεγάλη ομάδα δεν φαίνεται μόνο από τους τίτλους, τις διακρίσεις και τις νίκες. Διαχρονικά ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός «τρώει» τα παιδιά του, δεν τιμά όπως θα έπρεπε θρυλικές στιγμές και άσους του παρελθόντος. Πρόκειται, εν κατακλείδι, για έναν αυτοκαταστροφικό σύλλογο.
Δυστυχώς, μετά και τον τρόπο που λύθηκε η συνεργασία με τον Κώστα Ταράση, το μέλλον δεν προβλέπεται ευοίωνο στον συγκεκριμένο τομέα.