Ο Γιάννης Μπουζούκης είχε αυτήν ακριβώς τη συνεισφορά στην πρώτη του επαγγελματική χρονιά στον Παναθηναϊκό. Ποτέ βασικός. Μέχρι το περασμένο καλοκαίρι…
Με τον Μαρίνο Ουζουνίδη έκανε το βήμα εμπρός στη μεγάλη ομάδα, αλλά πέρυσι τα 49 αγωνιστικά λεπτά στο σύνολο τον έφεραν μία ανάσα, ουσιαστικά, από τον Αστέρα Τρίπολης. Η πειθώ του Νίκου Νταμπίζα και το project που εκκίνησε με τον Γιώργο Δώνη στο τιμόνι του «τριφυλλιού» άλλαξαν τα δεδομένα. Ο Μπουζούκης ανανέωσε τη συνεργασία του μέχρι το καλοκαίρι του 2020 με 40.000 ευρώ τον χρόνο περίπου.
Είναι ο παίκτης που ξεκίνησε την απρόσμενη, για τον περισσότερο κόσμο, πορεία των «πράσινων» ως εδώ. Αμαυρώθηκε αυτή στο Ηράκλειο, όμως δεν μπορεί να παραγραφεί. Το γκολ του στην Ξάνθη (νίκη 1-0) υπήρξε δήλωση. Φέτος μετρά 1.070 αγωνιστικά λεπτά στη Super League με 2 γκολ και 2 ασίστ. Ακόμη 1 συμμετοχή στο Κύπελλο, στο δεύτερο ημίχρονο με την Ιεράπετρα, που άλλαξε και την εικόνα των «δευτερότριτων» του Παναθηναϊκού.
Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ PICK
Είναι άκαιρο και μόνο κακό κάνει στον Παναθηναϊκό η συζήτηση για το μέλλον του (ό,τι ισχύει για τον 20χρονο Γιάννη, ισχύει και για τον Τάσο Χατζηγιοβάνη). Από την έναρξη της σεζόν στο μυαλό του τεχνικού διευθυντή και του προπονητή είναι η αξιολόγηση των πάντων το καλοκαίρι. Στο τέλος της σεζόν. Σίγουρα ο Μπουζούκης αποτελεί περιουσιακό στοιχείο του συλλόγου, υψηλό prospect, και τότε θα βρίσκεται 1 χρόνο μακριά από τη λήξη του συμβολαίου του. Νίκος Νταμπίζας και Γιώργος Δώνης εργάζονται προς την κατεύθυνση ενεργοποίησης πιο ισχυρού συμβολαίου. Που θα δίνει το δικαίωμα στον Παναθηναϊκό ν’ αξιοποιήσει τα επόμενα χρόνια τον παίκτη κι αν προκύψουν θετικές συνθήκες πώλησής του αυτό να γίνει στην πραγματική του αξία.
Ο Παναθηναϊκός δεν έχει Ευρώπη. Μόνο με συμμετοχή έστω στο Europa League θα μπορέσει να βγάλει στη βιτρίνα τα «τριφυλλάκια» του. Ειδάλλως, θ’ αρκεστεί σε μία πώληση ανάγκης. Αυτή τη στιγμή με 14 συμμετοχές τη φετινή σεζόν, κανένας Μπουζούκης δεν έχει ανεβάσει αισθητά τις μετοχές του στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο!
Η ΙΝΤΕΡ ΤΣΕΚΑΡΕΙ 100 ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ
Δεν είναι μειωτικό για τον Γιάννη αυτό… Πρόκειται, ίσως, για τον ποιοτικότερο παίκτη του δυναμικού. Λογίζεται από τους, πλέον, εξελίξιμους. Η Ίντερ, όμως, στην παρούσα φάση να μπαίνει στην ίδια πρόταση με τον ίδιο, μόνο κακό μπορεί να του κάνει. Η περίπτωση Νίνη δεν είναι μακριά ούτε χρονικά, ούτε σε άλλον σύλλογο εξελίχτηκε το «έγκλημα»! Οι «νερατζούρι» τον έχουν παρακολουθήσει, όπως και δεκάδες άλλες ομάδες πέρασαν από τα επίσημα του ΟΑΚΑ φέτος και θα περάσουν ως το τέλος της σεζόν. Η πληροφορία βγήκε από την Ελλάδα, έγινε η αναπαραγωγή στην Ιταλία (αρέσκονται στη μεταγραφολογία όπως εμείς, ακόμη και στις μικρές ηλικίες), με αποτέλεσμα να φτάσει η κουβέντα στη σύγκριση με τον Μόντριτς κτλ.
20χρονους η Ίντερ και η κάθε Ίντερ τσεκάρει σωρό… Δεν σημαίνει ότι στο άμεσο πλάνο της είναι να κάνει πρόταση για τον Μπουζούκη. Εκτός αν της δοθεί το δικαίωμα να νομίζει ότι μπορεί να τον αποκτήσει σε low cost ρίσκο με 1 εκατ. ευρώ για παράδειγμα! Ή, αν αντιμετωπίσει την πρέπουσα παγερή στάση από τον Παναθηναϊκό σε τέτοια προσφορά, να τρελαθεί και να δώσει 10 για να επενδύσει επάνω του. Αυτά, όμως, δεν γίνονται. Ομάδες σαν την Ίντερ, προερχόμενες από ανώτερα και πιο πλούσια Πρωταθλήματα, λειτουργούν με σύνεση και υπομονή σε τέτοιες περιπτώσεις.
Ν’ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΠΛΑΝΟ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
Ο Παναθηναϊκός δουλεύει εδώ και δεκαετίες, με το πλάνο στηριγμένο στην Ακαδημία. Όταν ξέφυγε προέκυψαν τα οικονομικά προβλήματα. Αυτή τη στιγμή δεν είναι selling club. Μπορεί να γίνει, υπό προϋποθέσεις. Να παρουσιάζει ένα project το οποίο θα είναι ικανό ν’ αποφέρει πρωτίστως αγωνιστικά οφέλη (αξιοποίηση παικτών προς την κατεύθυνση της επίτευξης στόχων) και στη συνέχεια οικονομικά οφέλη (πώληση ποδοσφαιριστών). Η επένδυση των χρημάτων αυτών, εφόσον γίνεται στην Ακαδημία, θα δημιουργήσει έναν μηχανισμό που θα κάνει ξανά τον Παναθηναϊκό ανταγωνιστικό σ’ όλα τα επίπεδα.
Δεν είναι taboo οι πωλήσεις. Και οι άναρθρες κραυγές τύπου «κάτω τα χέρια από τον Μπουζούκη» είναι μόνο για το επικοινωνιακό σκέλος της ιστορίας, με σκοπό να πουλήσουν φθηνό οπαδιλίκι απ’ όπου κι αν προέρχονται. Με τέτοια στεγανά ο Μπουζούκης ενδεχομένως να είναι και τα τελευταίο μεγάλο project που θα βγει από τα «πράσινα» σπλάχνα. Το ιδανικό θα είναι να εφαρμοστεί ένα πλάνο υπομονής, το οποίο θα έχει ως αποτέλεσμα μετά από κάθε πώληση ο Παναθηναϊκός να βγαίνει αγωνιστικά και οικονομικά ωφελημένος. Δεν το συζητάμε πως όλο αυτό, μαζί με την κατασκευή νέου γηπέδου, έχει κι επιχειρηματικό – επενδυτικό ενδιαφέρον!