Ο «Αίαντας» είχε να χάσει από τον Σεπτέμβριο του 1989 στην έδρα του και γενικά περισσότερα από δύο χρόνια!
Οι Πρωταθλητές Ευρώπης του Λουίς φαν Χάαλ αποτελούσαν την… Μπαρτσελόνα της εποχής. Σ’ ένα ποδόσφαιρο διαφορετικό από το σημερινό, με μία σταθερά όμως. Οι τότε πανίσχυρες ομάδες, όπως και οι σύγχρονες πανίσχυρες, έχαναν δύσκολα από αντιπάλους με μικρότερο μπάτζετ και με λιγότερα ένσημα στο υψηλότατο επίπεδο.
Ο Παναθηναϊκός άφησε το πράσινο χρώμα βαμμένο στα κάγκελα του «Ολυμπιακού Σταδίου» του Άμστερνταμ, το οποίο εγκατέλειπε ο Άγιαξ για να πάει στο νέο παλάτι του: Την «Αρένα» της ολλανδικής πόλης. Μαζί και τα… μυαλά των «αιώνια πιστών» του. Το τελικό 0-1 διαμορφώθηκε με γκολ του μεγάλου Κριστόφ Βαζέχα στο 86’, έπειτα από κούρσα πενήντα μέτρων με την μπάλα και ασίστ του «τρένου» Γιώργου Δώνη.
Ο επαναληπτικός της Αθήνας, σ’ ένα ΟΑΚΑ απερίγραπτα γεμάτο, δεν στέφθηκε με επιτυχία. Η ήττα με 3-0 έδωσε την πρόκριση στον τελικό στον Άγιαξ, ωστόσο μετά το «Γουέμπλεϊ» η νίκη του πρώτου ματς αποτελεί και θ’ αποτελεί για πολλά χρόνια ακόμη τη μεγαλύτερη επιτυχία ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη. Επίτευγμα που μόνο ο Πρέσβης, όταν αναγεννηθεί από τις στάχτες του, μπορεί να επαναλάβει.
Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα, προπονητής στο έπος του Άμστερνταμ, κατέβασε τον Παναθηναϊκό με οκτώ Έλληνες. Χρησιμοποιήθηκαν, στην εξέλιξη του αγώνα, ακόμη τρεις. Ανάμεσα στους βασικούς ο νυν προπονητής των «πράσινων» Μαρίνος Ουζουνίδης και ο βοηθός του Σπύρος Μαραγκός! Η ενδεκάδα: Βάντσικ, Αποστολάκης, Ουζουνίδης, Γ. Σ. Γεωργιάδης, Καλιτζάκης, Κολιτσιδάκης, Μπορέλι (83’ Μάρκος), Καπουράνης, Μαραγκός (62’ Γ. Χ. Γεωργιάδης), Δώνης, Βαζέχα (89’ Νιόπλιας).
