Ακόμη και για τα –έτσι κι αλλιώς περίεργα στα ελληνικά αυτιά…- δανέζικα ονόματα, το Ούφε (Μπεκ) δεν συνηθίζεται. Ποδοσφαιρικά, παίζει να είναι και ο μόνος που έχουν γνωρίσει στην Σκανδιναβία και τον έμαθαν από νωρίς.
Κοντοπίθαρος, εκρηκτικός στην επιτάχυνση, με κύριο χαρακτηριστικό την καλή τεχνική, την ντρίμπλα σε κίνηση και την αλλαγή τέμπο, δεν του πήρε πολύ να γίνει και αυτός ένας από τους πολλούς… Μέσι του πλανήτη.
Το 2011, χωρίς καν να έχει συμπληρώσει τα 18 του, ένας παρουσιαστής αθλητικής εκπομπής της δανέζικης τηλεόρασης, το… διέπραξε: «Ο Δανός Μέσι».
Πρώτος σκόρερ, παρότι εξτρέμ, σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες της ποδοσφαιρικής του εξέλιξης, 1ος σκόρερ σε όλες τις «μικρές» εθνικές ομάδες, ανδρωμένος επαγγελματικά σε ένα από τα –διαχρονικά– καλύτερα «σχολεία» στη Δανία, την Λίνγκμπι, έμοιαζε να δικαιολογεί την υπερβολή.
Πόσο μάλλον, όταν στα 20 του, όταν η τότε δευτεραθλήτρια Νόρντζελαντ τον αγόρασε, φέρνοντας τον –για τα καλά– στο εγχώριο τουλάχιστον προσκήνιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ – Παναθηναϊκός: Πληρώνει και τους… δανεισμούς
Για πρώτη φορά στα χείλη οπαδών. Ένας μικρός σύνδεσμος οπαδών της Νόρντζελαντ από την Σκωτία (!), στέλνει αντιπροσωπεία στη Δανία για να παρακολουθήσει παιχνίδι της αγαπημένης τους ομάδας.
Ο κοντούλης Ούφε Μπεκ, τους κλέβει την καρδιά. Και, στο πόδι, φτιάχνουν για πάρτη του ένα σύνθημα, με τίποτα άλλο εκτός από το όνομα του.
Αυτό, έμελλε να τον συνοδεύσει μέχρι και τη Γερμανία, όταν, το 2013 πλέον, το Αννόβερο, πληρώνει 2 εκατ. ευρώ και ικανοποιεί το πρώτο του μεγάλο όνειρο. Τότε άλλωστε, την καριέρα στο εξωτερικό, την καθιέρωση στην εθνική ομάδα, τα είχε πολύ ψηλά.
Τώρα, αν τον ρωτήσεις, θα σου πει τελείως διαφορετικά πράγματα. Μόλις 4 χρόνια πέρασαν, αλλά σε αυτή την τετραετία, άλλαξαν πολλά. Τον προσγείωσαν. Οι τραυματισμοί, μόνιμος επισκέπτης του. Σε αυτά τα 4 χρόνια, τα δύο ακριβώς τον βρήκαν στο αναρρωτήριο!
Δεν έκανε σεζόν, που να συμπλήρωσε διψήφιο αριθμό συμμετοχών, από τα 9 συνολικά γκολ σε αυτό το διάστημα, τα 5 τα σημείωσε με τη Β’ ομάδα του Αννόβερου, στα τοπικά της Γερμανίας, όπου συνήθως βρίσκονταν στο πλαίσιο των πάμπολλων αποθεραπειών του.
Το κορμί του, τσακισμένο. Γόνατα, ισχύα, μέση, προσαγωγοί. Το μόνο θετικό, το σκαρί του, παρότι γυάλινο, τον βοηθούσε να επιστρέφει. Γρήγορα, αλλά όχι για πολύ.
Όταν δεν είχε θέματα με τους τραυματισμούς, είχε άλλα, πειθαρχικά. Κακοί δάσκαλοι θέλετε; Στο Αννόβερο βλέπετε, τον υποδέχτηκε η αυτού εξοχότης, ο λόρδος (όπως αποκαλείται διεθνώς…) Νίκλας Μπέντνερ.
Πολύ θέλει να παρασυρθείς, να ακολουθήσεις λάθος πρότυπα, λάθος μονοπάτια; Όχι, δεν έκανε κάτι το συγκλονιστικό. Άλλοτε τον έπαιρνε ο ύπνος και καθυστερούσε στις προπονήσεις. Άλλοτε, προφασίστηκε τον άρρωστο και συνελήφθη να κυκλοφορεί εκτός του σπιτιού του (για την ακρίβεια των συγκροτημάτων που ο σύλλογος έβαζε, για καλύτερη προσαρμογή, τέσσερις-τέσσερις τους ποδοσφαιριστές της ομάδας.
Το δικό του καρέ, το συμπλήρωναν οι Σκανδιναβοί, Αλμπορνός, Φόσουμ και Στράντμπεργκ). Άλλοτε, σε ένα ματς με τη Σάλκε, ενώ είναι εκτός αποστολής και παρακολουθεί το ματς από την εξέδρα, τσακώνεται με έναν οπαδό τω «βασιλικών μπλε» και καταλήγει να τον… δαγκώνει!
Απαλλάχτηκε κάθε κατηγορίας, αλλά η λεζάντα, όχι του παραβατικού, αλλά του… ανέμελου, τον συμπληρώνει, δίπλα πάντα στο «γυάλινος».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ – Βόρμχουρ: Δεν ανανεώνει, κοιτάζει Παναθηναϊκό
Και έτσι, όταν επαναπατρίζεται, μόλις στα 25 του ο Ούφε Μπεκ, δανεικός στην Μπρόντμπι, το περασμένο φθινόπωρο, οι προτεραιότητες του έχουν ριζικά αλλάξει. Δεν ονειρεύεται πλέον την Μπαρτσελόνα (η αγαπημένη του ομάδα), ούτε την Εθνική, τη φανέλα της οποίας φόρεσε μεν 3 φορές (όλες πριν ξενιτευτεί), αλλά σταμάτησε να λογίζεται μέλος της από το 2016 ουσιαστικά, όταν πάλι λόγω τραυματισμού δεν μπόρεσε να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Αρκείται, λοιπόν, στην υγεία. Τίποτα άλλο. Δυστυχώς, δεν την έχει ούτε στην Μπρόντμπι. Παίζει ελάχιστα και εκεί, υποχρεώνοντας ουσιαστικά το club να μην κάνει χρήση της option αγοράς του και έτσι να τον αφήσει να επιστρέψει στο Αννόβερο προκειμένου να βγάλει τυπικά τη σεζόν για να αποχωρήσει.
Δεν τον έχουν πάρει τα χρόνια. Στα 26 του μόλις. Οι ταλαιπωρίες ναι, ανθρώπινο είναι, έχουν αφήσει σημάδια και στο κορμί και στο παιχνίδι του. Κανείς πλέον δεν θα τολμήσει να κάνει την οποιαδήποτε σύγκριση με το είδωλο του.
Στον Παναθηναϊκό, όμως, θα βρει ένα περιβάλλον που παραδοσιακά ευνοεί και τους Σκανδιναβούς και όσους θέλουν να κάνουν ένα restart στην καριέρα τους. Σίγουρα, αν ανταποκριθεί, δεν θα χρειαστεί πολύ να ξανακούσει τ’ όνομα του, σύνθημα από την εξέδρα…