Ο Γιάννης Παπαδημητρίου κλήθηκε να πλαισιώσει τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς το περασμένο καλοκαίρι. Ο Παναθηναϊκός απέκτησε ένα γεμάτο ρόστερ.
Ωστόσο, πολλές από τις επιλογές του Έλληνα τεχνικού διευθυντή δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα, κάτι που φάνηκε και στο 3-2 απέναντι στη Βιγιαρεάλ.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Παναθηναϊκός πέρσι χάνοντας στις λεπτομέρειες το πρωτάθλημα της Stoiximan Super League, έδειξε συγκεκριμένα πράγματα.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, δεν μπορούσε να τα κάνει όλα μόνος του. Να ασχολείται και να προπονεί την πρώτη ομάδα και παράλληλα να… τρέχει για να βρει παίκτες και να τους κλείσει.
Έτσι ο Γιάννης Αλαφούζος πήρε την απόφαση και ήρθε ο Γιάννης Παπαδημητρίου για να πάρει τη θέση του τεχνικού διευθυντή και να αλλάξει κάπως τα πράγματα.
Κανείς λοιπόν δεν αντιλέγει πως η παρουσία ενός Sports Director στον οργανισμό Παναθηναϊκός ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητος.
Επίσης κάνεις δεν αμφιβάλει πως ο Γιάννης Παπαδημητρίου, εν προκειμένω, άνοιξε την ατζέντα του «τριφυλλιού» και το club έγινε αμιγώς λειτουργικό στο μεταγραφικό παζάρι του περασμένου καλοκαιριού.
Αλλά τα θετικά σταματούν εκεί και έρχονται κάποια ερωτηματικά. Ο (έντονος) προβληματισμός που πλέον έχει «ποτίσει» και τα υψηλά κλιμάκια έχει να κάνει με τις επιλογές του κάστινγκ.
O Δημήτρης Κουρμπέλης που δεν τα βρήκε για νέο συμβόλαιο και έφυγε για την Τουρκία, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον Βιλένα των 2,5 μυρίων transfer fee.
Ακόμη και ο Σάρλια δεν έχει σχεδόν καμία διαφορά με τον αδιόρθωτο Γεντβάι, που έχει κοστίσει σε ορισμένα παιχνίδια στο «τριφύλλι».
Τέλος ο νεοαφιχθής, Τζούρισιτς βγάζει ύφος μπλαζέ! Ο Αράο «στραβώνει» όταν δεν παίζει και ο Πάλμερ ακόμη αγνοείται.
Έτσι ο Παναθηναϊκός και ιδιαίτερα ο Γιάννης Παπαδημητρίου καλείται να δώσει λύσεις προκειμένου να έρθουν παίκτες, αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο που θα κάνουν τη διαφορά.
Οι ελλείψεις που έχει ο Παναθηναϊκός φαίνονται με γυμνό μάτι και αυτές είναι που του κοστίζουν και δεν μπορεί να φέρει τα αποτελέσματα που θέλει.