Παναθηναϊκός: Οι λόγοι που δεν κερδίζει εκτός έδρας

Ούτε το Σάββατο κατάφερε να χαμογελάσει ο Παναθηναϊκός σε ματς μακριά από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, αφού ο Αστέρας Τρίπολης έκανε ανατροπή.

Καταρχήν ας θυμηθούμε τι (δεν) έχει πετύχει το «τριφύλλι» εκτός έδρας.

Πρέπει να αρχίσουμε από την περυσινή σεζόν, με τον Λάζλο Μπόλονι στον πάγκο.

Στις 6 Φεβρουαρίου 2021 νίκησε 3-2 τον Ατρόμητο στο Περιστέρι με γκολ του Γιουνούς Σανκαρέ στο 84′.

Έπειτα έπαιξε με τους εξής αντιπάλους εκτός έδρας σε επίπεδο Super League (σε παρένθεση το σκορ):

• Παναιτωλικός (1-0)
• ΠΑΣ Γιάννινα (1-0)
• Αστέρας Τρίπολης (2-2, πλέι οφ)
• Ολυμπιακός (3-1, πλέι οφ)
• ΑΕΚ (1-1, πλέι οφ)
• ΠΑΟΚ (0-0, πλέι οφ)
• Άρης (0-0, πλέι οφ)

Συνεπώς μόνο την περυσινή σεζόν κατέγραψε 7 σερί αγώνες χωρίς νίκη μακριά από τη Λεωφόρο (8 αν προστεθεί και το 2-1 του Κυπέλλου από τον ΠΑΣ Γιάννινα).

Ενδεικτικά να θυμίσουμε ότι από τον Αστέρα δέχθηκε δύο γκολ στα τελευταία λεπτά, με το 2-2 να επιτυγχάνεται από τον γκολκίπερ Νίκο Παπαδόπουλο στο 90+7′.

Από την ΑΕΚ ισοφαρίστηκε στο 90+2′ με σκόρερ τον Λιβάι Γκαρσία.

Με τον ΠΑΟΚ ακυρώθηκε κανονικό γκολ του Φεντερίκο Μακέντα στο 78′, λόγω αστείας υπόδειξης του Ματίας Γκεστράνιους (δεν άφησε πλεονέκτημα σε φάουλ πάνω στον Αργύρη Καμπετσή).

Ατυχία; Έλλειψη συγκέντρωσης; Διαιτησία; Όλα μαζί.

Αν και η ΠΑΕ Παναθηναϊκός θα πρέπει πάνω απ’ όλα να ξαναγίνει πανίσχυρη.

Από εκεί αρχίζουν και τελειώνουν όλα.

Βελτιωμένος εντός ο Παναθηναϊκός, αλλά…

Και πάμε στην εφετινή σεζόν, όπου με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο είναι καλύτερος.

Είναι, βέβαια, και το κοντράστ με την αποκρουστική περυσινή σεζόν, μία από τις 2-3 χειρότερες της ιστορίας του από το 1959-1960.

Για τα εντός έδρας ματς δεν χρειάζονται πολλά λόγια από τη στιγμή που ο συντελεστής τερμάτων λέει 13-2.

Σίγουρα ανάμεσα στους αντιπάλους δεν ήταν κάποιος από το Big 5, αλλά δεν έχει σημασία.

Εξάλλου πέρυσι με το ζόρι νικούσε (αν νικούσε), όχι παραδοσιακούς ανταγωνιστές, αλλά κάθε ομάδα που ερχόταν σε ΟΑΚΑ/Λεωφόρο.

Πάμε, λοιπόν, στα εκτός έδρας ματς, εκείνα που πονάνε τον σύλλογο ως τώρα.

Η αρχή έγινε στα Ιωάννινα με ένα μάλλον απρόσμενο γκολ του Μίκαελ Γκαρντάβσκι στο 5′.

Ήταν σπουδαίο το σουτ, ήταν όμως και σπουδαία η κίνηση του Χουάν Περέα (πρώην «πράσινου»), με τον Ζβόνιμιρ Σάρλια να μην μπορεί να ακολουθήσει τη φάση.

Σ’ εκείνο το ματς o Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να βγάλει πάνω από 2-3 φάσεις της προκοπής στα καρέ του Γιούρι Λοντίγκιν.

Μακράν το χειρότερό του παιχνίδι, δεδομένου ότι δεν ανταγωνιζόταν κάποιον μεγάλο αντίπαλο, αλλά τον -κακό δαίμονα κατά τ’ άλλα- ΠΑΣ.

https://youtu.be/wjIxsGa7ZDE

Απέναντι στον Άρη, τέσσερις ημέρες αργότερα, δεν είχε τον φετινό MVP Καρλίτος στο αρχικό σχήμα.

Ο φιλότιμος Φώτης Ιωαννίδης έδωσε μάχες και έκανε τελικές, ωστόσο ήταν πολύ μόνος.

Το ματς θύμισε εκείνο των Ιωαννίνων, υπό την έννοια ότι ο Παναθηναϊκός δέχθηκε γκολ νωρίς-νωρίς και δη στο 10ο λεπτό από τον Αμπουμπακάρ Καμαρά.

Ήταν πιο απειλητικός εν συγκρίσει με το παιχνίδι κόντρα στον ΠΑΣ. Μέχρι εκεί.

Έπειτα ήρθε το ντέρμπι κόντρα στον Ολυμπιακό, όπου απειλήθηκε περισσότερο από κάθε άλλο ματς, αλλά δεν δέχθηκε γκολ.

Ρούμπεν Πέρεθ, Αλμπέρτο Μπρινιόλι, Ζβόνιμιρ Σάρλια αλλά και οι μπακ στο αμυντικό σκέλος, κατέγραψαν τρομερή εμφάνιση, συμβάλλοντας τα μέγιστα για το τελικό 0-0.

Αυτό ήταν και το μοναδικό παιχνίδι που δεν δέχθηκε γκολ ο Παναθηναϊκός εκτός Λεωφόρου.

https://youtu.be/6aPb50pw3ks

 

Ας το κολλήσουν στα αποδυτήρια

Και φτάσαμε στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης, ακόμη έναν κακό δαίμονα, ειδικά επί αρκαδικού εδάφους.

Δεν γίνεται να προηγείται κανείς με τόσο ωραία συνεργασία και δύο λεπτά αργότερα να γίνεται τέτοιο λάθος στην άμυνα. Δεν γίνεται! Είναι «αμαρτία» αυτό το κοντράστ.

Ακόμα και στα τρία ματς που θριάμβευσε στη Λεωφόρο, υπήρξαν φάσεις που φανέρωσαν αστάθεια και ραθυμία, με Σάρλια, Βέλεθ και Πούγγουρα σε όχι καλές στιγμές ανά διαστήματα.

Αλλά εννοείται ότι στα εκτός έδρας πρέπει μία ομάδα να είναι συγκεντρωμένη στο διπλάσιο ποσοστό, εν συγκρίσει με τα εντός.

Δεκατρία λεπτά αργότερα δεν βρέθηκε κανένας να βγάλει εκτός πορείας τον Σίτο ή να του κάνει φάουλ.

Απέφυγε δύο αντιπάλους, προτού γυρίσει στον Σονί για το 2-1. Στο κομβικό 45ο λεπτό. Μόνο και μόνο για να πας στα αποδυτήρια ξέροντας ότι πλέον θέλεις δύο και όχι ένα γκολ για τη νίκη.

Σε αντίστοιχη φάση στο 59′, όταν ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος έκανε κατά μέτωπον κούρσα με αξιώσεις, ο Καστάνιο του έκανε φάουλ (όχι αντιαθλητικό) και πήρε κάρτα. Τόσο απλά.

Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να κρατήσει ότι προσπάθησε με ορθολογικό τρόπο να βάλει γκολ στην Τρίπολη.

Πάντως, με τους μπακ να μην παίρνουν ψηλό βαθμό όταν προωθούνται, τον Ματέους Βιτάλ να είναι εξαφανισμένο και τον Καρλίτος να μην παίρνει πολλές μπάλες, ίσως να ήταν προτιμότερο να παίζει με τρεις στον άξονα. Θωρακίζεται επιπλέον κιόλας.

Σε σχέση με τα προηγούμενα εκτός, στην Τρίπολη ήταν βελτιωμένος επιθετικά. Δεν φτάνει αυτό όμως. Πέραν της συγκέντρωσης, η ομάδα θα πρέπει να έχει στο μυαλό της το μότο «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Να πουν: «Δεν πάμε για 4 και 5 γκολ. Πάμε για τη ΝΙΚΗ». Ας το κολλήσουν στα αποδυτήρια.