Πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο αναμενόταν, ο Παναθηναϊκός απέδειξε ότι δεν θα κάνει το παραπάνω βήμα, με απώτερο σκοπό την επιστροφή σε τροχιά πρωταθλητισμού.
Την περυσινή σεζόν, παρά το κάκιστο ξεκίνημα, η ομάδα άρχισε να καταγράφει νίκες, να αποδεικνύει ότι μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τον Ολυμπιακό (1-1 στο ΟΑΚΑ, 1-0 στις λεπτομέρειες με κόντρα διαιτησία στο Φάληρο), την ΑΕΚ (3-2 ως γηπεδούχος, ήττα με 1-0 χωρίς να είναι χειρότερος ως φιλοξενούμενος) και τον ΠΑΟΚ (2-0 στο ΟΑΚΑ, 2-2 σε «νεκρό» χρόνο στις καθυστερήσεις).
Υπήρχε, όμως, και μια ποδοσφαιρική λογική. Ο Γιώργος Δώνης βρισκόταν ήδη έναν χρόνο στον πάγκο και επένδυε στο ελληνικό στοιχείο. Αν παρέμενε και την εφετινή σεζόν, με 3-4 προσθήκες, ο σύλλογος θα ήταν πολύ πιθανό να «χτυπήσει» ακόμα ψηλότερη θέση. Με τα «αν», όμως, δεν γίνεται δουλειά.
Ο Γιάννης Αλαφούζος έδωσε τα κλειδιά στον Τσάβι Ρόκα, μόνο που σε τέτοιες περιπτώσεις, κρατάς και ένα… αντικλείδι για σένα. Δεν το έκανε, επομένως ο Παναθηναϊκός θα κυνηγήσει εκ νέου την 4η θέση, εκτός πια αν άπαντες πέσουν εκτός στις, λογικές, προβλέψεις τους.
Ο φίλαθλος κόσμος του «τριφυλλιού» είχε δίκιο. Σίγουρα η τραγική δεκαετία τον έχει μετατρέψει σε πιο γκρινιάρη ή, ακόμα χειρότερα, σε απαθή. Όμως, αυτό το καλοκαίρι σκέφτηκε το προφανές: Οτι μόνο με ξένους, στην πλειοψηφία τους, αμφιβόλου αξίας και έναν προπονητή επιπέδου Κ19, χαΐρι δεν κάνεις.
Το περυσινό μπάτζετ ήταν στα 3.500.000 ευρώ, δεδομένου ότι η ομάδα δεν θα έβγαινε στην Ευρώπη, αλλά φέτος σχεδόν διπλασιάστηκε.
Σκοπός, θεωρητικά τουλάχιστον, ήταν να «χτυπήσει» ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, όμως με τα τωρινά δείγματα γραφής αν τερματίσει στην 4η θέση θα θεωρηθεί επιτυχία.
Οταν ανεβαίνουν οι απαιτήσεις, ο προπονητής αποτελεί το Α και το Ω. Ο Πογιάτος δεν έχει την εμπειρία, τη δυναμική, τις γνώσεις της ελληνικής πραγματικότητας για να σηκώσει αυτό το βάρος.
Διότι, το πιο σημαντικό απ’ όλα δεν είναι ότι εργάζεται σε μία ομάδα που έπιασε ταβάνι με την περυσινή 4η θέση, αλλά ότι αποτελεί χρέος της η επιστροφή σε τροχιά πρωταθλητισμού.
Ο Πογιάτος δεν έχει προλάβει μέχρι τώρα να παρουσιάσει το παραμικρό και, μάλιστα, έχει τη μικρότερη ευθύνη. Οι μεγαλύτεροι φταίχτες προαναφέρθηκαν και ο κόσμος το γνωρίζει, όμως τι σημασία έχουν όλα αυτά…
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο Γιάννης Αλαφούζος θα πρέπει να προβληματίζεται για το γεγονός ότι έχει δαπανήσει τόσα εκατομμύρια ευρώ, ότι προχωρά σε αλλεπάλληλες ΑΜΚ, τις οποίες καλύπτει μόνος του κ.τ.λ., χωρίς να έχει πανηγυρίσει ούτε ένα πρωτάθλημα.
Πραγματικά, θα πρέπει να γίνει μία έρευνα για τα έξοδα που έχουν δαπανήσει οι ιδιοκτήτες ομάδων κατά την τελευταία διετία.
Ο Γιάννης Αλαφούζος έχει δαπανήσει κοντά στα 45.000.000 ευρώ, όμως ο Παναθηναϊκός δεν βγάζει ούτε τώρα υγεία. Μία αυτοκαταστροφική κατάσταση με διάρκεια που προκαλεί απάθεια και απέχθεια στις τάξεις των φιλάθλων.