Έφτασε η ώρα! Την Κυριακή (30/4) στις 20:00 στο γήπεδο της Λεωφόρου, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ θα δώσουν τη μάχη τους για το πρωτάθλημα. Ένα πρωτάθλημα που αξίζουν και οι δύο με βάση την εικόνα τους στη φετινή Super League 1. Τον τίτλο όμως δυστυχώς μπορεί να κατακτήσει μόνο ο ένας.
Στον τοξικό κόσμο του Ελληνικού ποδοσφαίρου, που κυριαρχεί ο φανατισμός και η πόλωση, λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να χαρούν τη διαδικασία. Την πρόοδο και την ανάπτυξη που έχουν οι δύο ομάδες. Που είναι μαζί στη βαθμολογία.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΔΩΡΟ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ!
Με βάση την αγωνιστική τους εικόνα και οι δύο αξίζουν εδώ που βρίσκονται. Το σημαντικότερο στοιχείο για την έως τώρα πορεία τους είναι οι προπονητές τους.
Για τον Παναθηναϊκό ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και για την ΑΕΚ ο rookie, στην Ελλάδα, Ματίας Αλμέιδα.
Κάθε σύνολο έχει τα καλά του και τα λίγα κακά του. Έχουν δώσει όμως ωραία παιχνίδια και το πιο σημαντικό έχουν κάνει τους οπαδούς τους να χαμογελούν. Να αισθάνονται χαρούμενοι που τους βλέπουν, να ταξιδεύουν για να δουν κάποιο ματς, να χαίρονται όποτε πρέπει να βρεθούν και στις εξέδρες είτε της Λεωφόρου είτε της OPAP Arena.
Παναθηναϊκός, ΑΕΚ δίνουν τελικό
Το παιχνίδι της Κυριακής θα είναι ένας τελικός, που σπάνια βλέπουμε στην Ελλάδα. Για τους Παναθηναϊκούς ίσως φέρνει στις μνήμες το πρωτάθλημα του 1996. Τότε που με γκολ του Μπορέλι, μετά από την τρελή κούρσα από τα δεξιά του Γιώργου Γεωργιάδη (του Σάββα) είχαν κερδίσει 1-0 την ΑΕΚ.
Μια ΑΕΚ εντυπωσιακή και όμορφη στο μάτι όπως και φέτος, τότε στην τελευταία σεζόν με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς στον πάγκο πριν πάει στον Ολυμπιακό.
Ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι μια solid ομάδα, με σαφής τακτικούς προσανατολισμούς. Με τους παίκτες να έχουν συγκεκριμένο ρόλο στο γήπεδο και να μην παρεκκλίνουν.
Οι μεταγραφές του καλοκαιριού, που εν μέρει πιστώνονται στον κόουτς, ήταν σχεδόν στο σύνολο τους επιτυχημένες. Ίσως μόνο αυτή του Βέρμπιτς δεν έχει πάει όπως θα ήθελαν. Η προσθήκη του Μαντσίνι τον Γενάρη (αλλά και αυτή του Κλαϊνχάισλερ) έβαλε και άλλη δύναμη στη μηχανή.
Τέρμα (Μπρινιόλι) εμπιστοσύνης, άμυνα και μπακ που σφίζουν από καλές εμφανίσεις, κέντρο που ξέρει να κάνει τη δουλειά του, επιθετικοί που σκοράρουν.
Η ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα είναι, ίσως πιο όμορφη στο μάτι. Γρήγορο ποδόσφαιρο, πρέσινγκ στον αντίπαλο, έμφαση στη φυσική κατάσταση. Ποδόσφαιρο ροκ εν ρολ σε πολλά παιχνίδια. Ο Αλμέιδα δε διστάζει να ρισκάρει και εν πολλοίς του έχει βγει φέτος.
Παίκτες που πέρυσι τους αποδοκίμαζε ο κόσμος (Ρότα, Χατζισαφί, Μοχαμάντι, Άμραμπατ, Μάνταλος) φέτος έχουν κάνει ουσιαστική δουλειά και είναι βασικά κομμάτια της δικής του μηχανής.
Προσθήκες που έχουν εντυπωσιάσει (Πινέδα, Γκατσίνοβιτς, Γιόνσον, Βίντα, Μουκουντί), παίκτες παλιοί γνωστοί που φέτος έχουν κάνει εντυπωσιακό upgrade (Αραούχο, Λιβάι Γκαρσία, Σιμάνκι, Αθανασιάδης).
Ο φετινός τελικός του πρωταθλήματος θα είναι μια καλή ευκαιρία να δουν/δούμε όλοι το σπορ διαφορετικά. Ας το χαρούμε.
