Τέσσερα ματς έχει ο Παναθηναϊκός για να σώσει την παρτίδα και να εξασφαλίσει την επιστροφή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Έως τότε φαίνεται πως όλα θα μπουν κάτω από το χαλάκι. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως θα ξεχαστούν και τελείως.
Υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν αρέσουν, αλλά αυτή τη στιγμή προέχει ο στόχος. Όταν ολοκληρωθεί η σεζόν, θα γίνει αντιληπτή η δυσαρέσκεια που υπάρχει για διάφορα θέματα. Έως τότε αυτό που διακυβεύεται είναι αρκετά σημαντικό. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να επιστρέψει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και εάν αυτό δεν συμβεί, θα έχει αποτύχει παταγωδώς.
Χωρίς Ευρώπη για έναν ακόμη χρόνο υποβαθμίζεται και άλλο το πρεστίζ του συλλόγου. Χάνονται σημαντικά έσοδα και ταυτόχρονα ο οποιοσδήποτε παίκτης και προπονητής έχει υψηλές φιλοδοξίες, θα το σκέφτεται δύο και τρεις φορές πριν απαντήσει στους «πράσινους». Μπορεί εκείνοι να έχτισαν τις προηγούμενες δεκαετίες ένα όνομα στην Ευρώπη, αλλά πλέον αυτό έχει φθαρεί πολύ.
Εξυπακούεται πως όλοι θα κριθούν αλλιώς έχοντας πετύχει τον στόχο και διαφορετικά εάν δεν τα καταφέρουν. Ωστόσο, έως έναν βαθμό οι πρώτες αποφάσεις για την επόμενη μέρα του κλαμπ έχουν κλειδώσει. Η τάση για μεγάλες αλλαγές είναι σαφής. Η μπάλα παίρνει τον προπονητή, αλλά παίρνει και παίκτες.
Μέχρι να τελειώσουν τα τέσσερα ματς και εφόσον ο Παναθηναϊκός καταφέρει να μείνει ζωντανός έως το φινάλε για τον στόχο της τετράδας, το «πράσινο» στρατόπεδο θα αποπνέει μία -έστω και φαινομενική- νηνεμία. Στη συνέχεια αναμένεται να ξεσπάσει η μπόρα. Γιατί είναι πολλά αυτά που μαζεύτηκαν φέτος. Από τα λάθη του προπονητή και τις κόντρες του με ποδοσφαιριστές έως τη συμπεριφορά των τελευταίων τόσο επί Λάζλο Μπόλονι όσο και επί Ντάνι Πογιάτος. Είναι αρκετά εκείνα που δεν άρεσαν στη διοίκηση από την αρχή της σεζόν και το ταμείο θα γίνει στο τέλος. Ενδιαφέρον θα έχει το τι ρόλο θα παίξει σε όλο αυτό ο Πιέρ Ντρεοσί. Εάν δηλαδή θα είναι εκ των πρωταγωνιστών στο… έργο που θα δούμε ή εάν θα μείνει κομπάρσος με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται και για εκείνον.
