Είναι κατόρθωμα ο φετινός Παναθηναϊκός να συγκρίνεται με τον περσινό. Η ομάδα του Λάζλο Μπόλονι δεν είχε αρχή μέση και τέλος, δεν είχε καλά αποδυτήρια και στο φινάλε απέτυχε σε όλα. Αυτή του Ιβάν Γιοβάνοβιτς διαφέρει.
Εκείνο, όμως, που μπορεί κανείς να πει αυτομάτως, είναι ότι η βαθμολογία δεν δείχνει σημαντικές διαφορές. Υπάρχουν τρόποι να το αντικρούσει κανείς. Ο Παναθηναϊκός για παράδειγμα έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου. Ταυτόχρονα ουδείς γνωρίζει πώς θα κλείσει η σεζόν. Στα αποδυτήρια η κατάσταση είναι καλύτερη, οι «πράσινοι» έχουν αγωνιστικό πλάνο και πείθουν περισσότερο.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως είναι πραγματικά καλοί. Τον τελευταίο καιρό κινδυνεύουν, όμως, με τις εμφανίσεις τους να γκρεμίσουν ό,τι χτίστηκε. Τα όποια βήματα προόδου έγιναν, δεν είναι δύσκολο να ξεχαστούν εάν δεν υπάρξει η απαιτούμενη αντίδραση.
Ό καθένας μπορεί να σταθεί στις διαιτητικές αποφάσεις των τελευταίων αγώνων. Είναι η κόκκινη του Σάντσες, το πέναλτι στο Ηράκλειο, αυτό στην Τούμπα. Όλα έπαιξαν ρόλο. Δεν μπορείς να κλείσεις τα μάτια και να τα αφήσεις εκτός συζήτησης. Σημαντικά, όμως, είναι και τα κενά που παρουσιάζονται στα μετόπισθεν. Η έλλειψη ψυχής και νοοτροπίας νικητή. Η αδυναμία να έχεις την ίδια εικόνα και στα δύο ημίχρονα.
Στους αγώνες που έπονται για το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός καλείται να βγάλει αντίδραση. Διακυβεύονται πολλά. Πρώτο όλων να απαξιωθεί η πρόοδος που έχει γίνει.
