Με αφορμή τη ρεβάνς στο Κύπελλο Ελλάδας κόντρα στη Λαμία γράφονται αυτές οι αράδες, αφού ο Παναθηναϊκός δεν είναι αυτός που ξέραμε.
Όλες τις προηγούμενες δεκαετίες θα φάνταζε απίστευτο το κλαμπ να καταγράφει τόσο μεγάλη αποχή από κάθε τι που σημαίνει επιτυχία.
Από το νταμπλ του 2010, το οποίο συνδυάστηκε με μία αποτυχημένη συμμετοχή σε ομίλους Champions League (η τελευταία ως τώρα), ο σύλλογος έχει φτάσει σε μηδαμινά επιτεύγματα.
Για την ακρίβεια, με εξαίρεση το Κύπελλο του 2014, ο Παναθηναϊκός δεν έχει πετύχει το παραμικρό που να προσεγγίζει το βεληνεκές του.
Κάποιες μεμονωμένες νίκες, όπως το 0-3 επί του Ολυμπιακού, δεν αρκούν για να χρυσωθεί το χάπι. Το χάπι εντ είναι το μόνο χάπι που ταιριάζει σε αυτό το κλαμπ.
Δώδεκα χρόνια, όχι απλά χωρίς πρωτάθλημα, αλλά με πολλούς τερματισμούς που παραπέμπουν σε μικρομεσαία ομάδα.
Δώδεκα χρόνια με μόλις μία συμμετοχή σε τελικό στο Κύπελλο Ελλάδας και αποκλεισμούς από… οποιονδήποτε μπορείς να φανταστείς.
Δηλαδή μόλις μία φορά διεκδίκησε μέχρι τέλους ο σύλλογος ένα τρόπαιο στον δεύτερο τη τάξει ποδοσφαιρικό θεσμό (ευτυχώς τον κατέκτησε).
Ο Παναθηναϊκός του βόλεϊ να γίνει παράδειγμα
Να, όμως, που τώρα ο Παναθηναϊκός μετρά μέρες μέχρι τη ρεβάνς κόντρα στη Λαμία, που βάσει αποτελέσματος και εικόνας στον πρώτο ημιτελικό, δεν νοείται να τεθεί νοκ-άουτ.
Θα είναι αυτή μια ιστορική στιγμή για το κλαμπ; Προφανώς και όχι. Όμως, θα πρέπει να βαδίσει στα χνάρια του ανδρικού βόλεϊ. Πριν από τέσσερα χρόνια το τμήμα πανηγύριζε για την παραμονή. Το 2020 πήρε πρωτάθλημα και League Cup, το 2022 ξαναπήρε πρωτάθλημα (με μαθηματική κατάκτηση στου Ρέντη) και διεκδικεί το League Cup.
Ο βολεϊκός Παναθηναϊκός δεν διέθετε τεράστιο μπάτζετ ή παιχταράδες επιπέδου CEV Champions League. Είχε βάλει, όμως, τις βάσεις κάποια χρόνια πίσω. Με έναν προπονητή (Δημήτρης Ανδρεόπουλος) που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, με ρόστερ που έχει αποκτήσει τρομερή ομοιογένεια, με πρόσωπα-τοτέμ στο τμήμα (Αγραπιδάκης, Πανταλέων κ.λπ.) και, βέβαια, με τους πιο εκδηλωτικούς φιλάθλους του κόσμου σε ερασιτεχνικά αθλήματα.
Το ποδοσφαιρικό τμήμα έχει, με τη σειρά του, μπει σε μια θετική ράγα. Προφανώς οι τίτλοι κρίνουν πολλά. Όμως, δεν θα πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι στη Λεωφόρο η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει θέλξει ουκ ολίγες φορές με την απόδοσή της. Αν διατηρηθεί ο προπονητής, το σταφ του και οι καλύτεροι παίκτες, με τις κατάλληλες προσθήκες ο Παναθηναϊκός θα δικαιούται να στοχεύει σε κάτι ακόμα ανώτερο του χρόνου.
Προς το παρόν έχει μπροστά του ένα 90λεπτο που τον χωρίζει από τη διεκδίκηση ενός τροπαίου. Ίσως τελικά να είναι αυτή η αρχή της επιστροφής, έπειτα από πολυετή προσμονή και αμέτρητες πίκρες.
