Καμία ομάδα δεν μπορεί να κάνει μεταγραφές μόνο ενδεκαδάτων ποδοσφαιριστών. Παντού χρειάζονται και ρολίστες και ο Παναθηναϊκός με αυτό το σκεπτικό επέλεξε τον Αντόνιο Σαβιέρ. Μπορεί στην πορεία ο Πορτογάλος να εκπλήξει ή να απογοητεύσει. Ουδείς το γνωρίζει αυτό. Το θέμα, όμως, είναι το σκεπτικό με το οποίο έγινε η κίνηση.
Γνωρίζοντας πως υπάρχουν οι Χατζηγιοβάνης και Αϊτόρ ο Τσάβι Ρόκα έψαχνε έναν συμπληρωματικό παίκτη για τα εξτρέμ. Το μπάτζετ ήταν συγκεκριμένο. Ο Παναθηναϊκός, άλλωστε, μπορεί να δίνει ορισμένα καλά συμβόλαια, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ξεφεύγει πλήρως από τα δεδομένα που γνωρίζαμε.
Το συμβόλαιο που δόθηκε στον Σαβιέρ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από τα χαμηλά που υπάρχουν στο ρόστερ χωρίς φυσικά να προσμετράμε εκείνα των νεαρών. Το αναφέρουμε αυτό με το σκεπτικό ότι είναι διψήφιος πια ο αριθμός των παικτών που παίρνουν από 200.000 ευρώ και πάνω, ενώ σε αυτή τη λίστα θα μπουν και οι δύο μπακ που θα έρθουν. Συνεπώς το να παίρνει λιγότερα ένας εξτρέμ, δείχνει και το γιατί είναι μία οικονομική επιλογή.
Με λίγα λόγια ο Σαβιέρ είναι ο… Ούφε Μπεκ του Τσάβι Ρόκα. Αυτόν θα αντικαταστήσει ούτως ή άλλως, αφού ο Δανός δεν υπολογίζεται. Πρόκειται για μία επιλογή χαμηλού ρίσκου οικονομικά που και να μη βγει, δεν θα κοστίσει τόσο. Φυσικά υπάρχει μία μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους δύο παίκτες. Ο Πορτογάλος δεν έχει τέτοια ευπάθεια στους τραυματισμούς. Είναι, όμως, και περισσότερα τα χρήματα που είχε στη διάθεσή του ο Τσάβι Ρόκα από τον Νίκο Νταμπίζα έναν χρόνο πριν. Ο τελευταίος θεώρησε πως έπρεπε να πάρει ένα τραβηγμένο ρίσκο και δεν του βγήκε. Ο πρώτος είχε το περιθώριο να δώσει κάτι παραπάνω. Το αν θα δικαιωθεί με την κίνηση του Σαβιέρ, ενός παίκτη που ενδεχομένως να στερήσει χρόνο από τα παιδιά της ομάδας (όπως οι Χατζηγιοβάνη, Εμμανουηλίδη), θα φανεί.