Κανένας προπονητής δεν μπορεί με τέσσερις προπονήσεις να αλλάξει τα πάντα. Ούτε είναι εύκολο να περάσει τη φιλοσοφία του, ούτε να διορθώσει τα λάθη των προηγούμενων. Ειδικά όταν έχει αναλάβει καμένη γη. Δεν θα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να αποτελέσει εξαίρεση.
Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του για το πόσο καλό είναι το φετινό ρόστερ του «τριφυλλιού». Θα φανεί στην πορεία εάν ο Αϊτόρ για παράδειγμα είναι καλύτερος εξτρέμ από τον Νάγκι, εάν ο Γιόχανσον αντικαταστάθηκε επάξια από τον Σάντσες ή εάν ορθώς δόθηκαν τόσα χρήματα για τον Αγιούμπ τον περασμένο Ιανουάριο. Ωστόσο, με την ομάδα να έχει δουλευτεί τόσο προβληματικά στην προετοιμασία, την έλλειψη φυσικής κατάστασης να είναι εμφανής και τα αποδυτήρια να μη βρίσκονται στα καλύτερά τους, ο οποιοσδήποτε προσλαμβανόταν από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός θα έπρεπε να ανέβει έναν Γολγοθά.
Το κάνει, λοιπόν, ο Λάζλο Μπόλονι. Είναι ξεκάθαρο πως ακόμα ψάχνεται και εκείνος και θα φανεί και στην πορεία αυτό. Εάν ήξερε τον Παναθηναϊκό και είχε πλήρη εμπιστοσύνη στο ρόστερ του, ο Μαουρίσιο απέναντι στον Βόλο θα είχε βγει αλλαγή. Εκείνος το αιτιολόγησε γιατί άφησε τον σκασμένο Βραζιλιάνο έως το φινάλε χωρίς να πείσει κανέναν πάντως. Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα. Δεν γνωρίζει ακόμα ο έμπειρος τεχνικός τι μπορεί να του δώσει ο καθένας και είναι αναμενόμενο αυτό.
Τι έδειξε, όμως, με τις επιλογές του απέναντι στον Βόλο; Σε πρώτη φάση ότι και εκείνος έχει το ίδιο πρόβλημα με τον προκάτοχό του. Ψάχνει τρόπο για να χωρέσει μαζί τους Καρλίτος και Μακέντα. Επέλεξε το 4-4-2 ή αν προτιμάτε το 4-4-1-1- με τον Ιταλό λίγο πίσω από τον Ισπανό. Κάτι ανάλογο είδαμε και στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ, όταν κοούτσαρε ο Σωτήρης Συλαϊδόπουλος. Συγκριτικά με την εποχή Πογιάτος, όμως, ο σχηματισμός άλλαξε, ενώ για ένα μικρό χρονικό διάστημα βγήκε και ο ένας επιθετικός.
Από εκεί και πέρα, φαίνεται ότι στα χαφ θα στηριχτεί στο δίδυμο των Κουρμπέλη και Μαουρίσιο. Ερωτηματικό φυσικά το πώς θα αντιδράσει όταν επιστρέψει ο Αγιούμπ και κυρίως τι θα σκαρφιστεί αργότερα για να χωρέσει και τον Βιγιαφάνιες. Ουδείς, όμως, μπορεί να πει με ασφάλεια πότε θα παίξει ο Αργεντινός. Ακόμη δεν είναι έτοιμος και θα αποτελέσει έκπληξη εάν μπει στην αποστολή για τη Λαμία.
Υπάρχουν θέσεις στις οποίες τα κουκιά είναι μετρημένα. Όσο δεν υπάρχει ο Αντονίτο για παράδειγμα ο Σάντσες είναι η μοναδική επιλογή, ενώ το ίδιο ισχύει και για τον Ζαγαρίτη ελλείψει Χουάνκαρ. Ωστόσο, το είχε πει ο Μπόλονι πως στα δικά του μάτια όλοι ξεκινούν από την ίδια αφετηρία. Φάνηκε αυτό με τον Μολό, ο οποίος πήρε την ευκαιρία του. Δεν βοήθησε στο διάστημα που έπαιξε, αλλά ήταν τέτοια η εικόνα που είχε ο Παναθηναϊκός από το 70′ και μετά που δύσκολα θα το κατάφερνε ούτως ή άλλως.
Αναμφίβολα το ματς με τη Λαμία, που ακολουθεί, θα δώσει σε όλους μας τη δυνατότητα να καταλάβουμε περισσότερα για τον τρόπο που σκοπεύει να διαχειριστεί το «πράσινο» ρόστερ ο νέος προπονητής. Ο στόχος, πάντως, είναι ξεκάθαρος, να έρθουν οι νίκες ανεξάρτητα από την εικόνα.
