Ο Γιώργος Δώνης ήδη οδηγεί το ποδοσφαιρικό τμήμα σε επιτεύγματα που δεν ήταν κι εύκολα να τα σκεφτεί κάποιος το καλοκαίρι. Ακόμη και καλοπροαίρετος νους…
Τα βαθμολογικά ντέρμπι τελείωσαν, μαζεμένα κιόλας, ωστόσο το πρόγραμμα των «πράσινων» μέχρι το τέλος του Α’ γύρου έχει παγίδες.
Κι αν έρθει κάποιο στραβοπάτημα, σε συνδυασμό με το -6, θα κοστίσει περισσότερο. Αυτό σημαίνει ότι η πλήρης αξιοποίηση του ρόστερ, κάτι που ήδη συμβαίνει από τον Γιώργο Δώνη, αποτελεί και το μυστικό της επιτυχίας.
Ενα ακόμη στοίχημα που πρέπει να κερδίσει ο προπονητής. «Πονοκέφαλοι» υπάρχουν. Προέκυψαν κι άλλοι τραυματισμοί. Ντεφορμάρισμα παικτών. Κι όλο αυτό το πακέτο δημιουργεί εμπόδια. Μπορεί ο Μουνιέ να μην είχε προσφέρει τίποτα έως σήμερα, όμως θα ήταν χρήσιμος στη συνέχεια της σεζόν. Τώρα από το 2019 και βλέπουμε.
Ο Διούδης σίγουρα δεν θα είναι έτοιμος με τον Απόλλωνα Σμύρνης κι από εκεί και πέρα θα φανεί πότε θα δώσουν οι γιατροί το ok, ώστε να βάλει ξανά τα γάντια βασικού.
Ο Μακέντα είναι μακριά από τα γκολ και φανερά ντεφορμέ. Στο Φάληρο πέρασε και δεν ακούμπησε. Ο Χατζηγιοβάνης δεν θυμίζει σε τίποτα τον δαιμόνιο εξτρέμ των αρχών της σεζόν.
Βέργος και Σέχου, για διαφορετικούς λόγους, δεν αποτελούν καν εναλλακτικές αυτή τη στιγμή. Ο Καμπετσής όποτε έπαιξε πρόσφερε, αλλά είναι δύσκολη απόφαση να βγει ο Ιταλός από την 11άδα σε σύστημα με φορ μόνο του.
Ο Χρήστος Δώνης δεν έχει πιάσει ακόμη υψηλά επίπεδα απόδοσης, άρα τα μέτωπα δεν είναι λίγα. Ο Δώνης είναι δίκαιος και δεν θα δυσκολευτεί να βρει λύσεις. Ο Εμμανουηλίδης αποτελεί μία προοπτική. Θα χρειαστεί η ταχύτητά του και η ικανότητα που δεδομένα έχει στο γκολ.
Ακόμη και ο Οικονόμου (βασικός το καλοκαίρι, που δεν βρίσκει θέση καν στις αποστολές τελευταία) θα χρειαστεί. Στον Παναθηναϊκό αυτό δεν περισσεύει, άλλωστε, κανείς.