Όταν εργάζεσαι στον Παναθηναϊκό και ειδικά όταν είσαι προπονητής του, αποτελείς πάντοτε πεδίο κριτικής – ενίοτε και αμείλικτης.
Τρεις αγωνιστικές πέρασαν με τον Παναθηναϊκό στο μηδέν. Ή για να είμαστε ακριβείς στον έναν βαθμό που πήρε στη Λάρισα. Τρεις αγωνιστικές με πολύ προβληματική εικόνα στο μεγαλύτερο διάστημα και έλλειψη κυνισμού, ο οποίος πολλές φορές χρειάζεται για να έρθουν οι νίκες.
Ο Γιάννης Αλαφούζος προτίθεται να στηρίξει τον Ντάνι Πογιάτος. Τώρα που δεν υπάρχει η ένταση μετά από ένα ακόμη κακό αποτέλεσμα, η απάντηση είναι ότι «ορθώς πράττει». Δεν έπραξε ορθώς όταν έδωσε τα κλειδιά στον Τσάβι Ρόκα ή όταν απομάκρυνε πρώτα τον Νίκο Νταμπίζα και μετά τον Γιώργο Δώνη; Άλλη ιστορία αυτή και, επί προσωπικού, η απόφαση του ιδιοκτήτη ήταν λανθασμένη.
Για κάποιους λόγους επιλέχθηκε ο Ισπανός. Πράγματι, η λογική δεν θέλει τις ομάδες να απομακρύνουν τους προπονητές από το τρίτο ματς, ασχέτως αν πλέον αυτή η σκέψη στριφογυρίζει ακόμα περισσότερο στο μυαλό του ισχυρού άνδρα.
Είναι τόσο νωπή η ιστορία με τον Γιώργο Δώνη που, μοιραία, γίνονται συγκρίσεις. Πολλές φορές παραβλέπεται ο κακός δεύτερος γύρος της πρώτης σεζόν του και το πρώτο τρίμηνο της δεύτερης. Ή το γεγονός ότι με υπόδειξη του Νίκου Νταμπίζα οι παίκτες πήγαν στο δωμάτιό του μετά το 4-0 από τον Άρη στη Θεσσαλονίκη.
Επί της ουσίας, το πλάνο τριετίας που είχαν εκπονήσει οι Αλαφούζος-Νταμπίζας-Δώνης (κατά βάση ο τεχνικός διευθυντής), δεν ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι, αλλά τον Νοέμβριο του 2019, όταν αποχώρησε ο «Ντάμπι».
Ο Δώνης είχε στήριξη. Δικαιολογημένη διότι την πρώτη σεζόν οι προβλέψεις ήθελαν την ομάδα να κινδυνεύει ακόμα και με υποβιβασμό, αλλά μέχρι τον Ιανουάριο έδειξε ένα πολύ καλό πρόσωπο. Τη δεύτερη χρονιά μέχρι τον Νοέμβριο τα αποτελέσματα ήταν κάκιστα, όμως εκείνος άντεξε και στη συνέχεια ήρθε η ανάκαμψη.
Αυτή τη στήριξη δεν απολαμβάνει ο Πογιάτος. Υπάρχει ένα γενικότερο κλίμα που πηγάζει από την παρουσία τόσων αμφιλεγόμενων λάτιν προσώπων. Υπάρχει το ανύπαρκτο παρελθόν του σε α’ ομάδα. Υπάρχουν οι περίεργες, ομολογουμένως, επιλογές στο κοουτσάρισμα. Και, κυρίως, υπάρχει μία δικαιολογημένη καχυποψία για όλα όσα συμβαίνουν στον σύλλογο τα τελευταία χρόνια.
Όλα τα παραπάνω, όταν τα αποτελέσματα και οι εμφανίσεις έχουν αρνητικό πρόσημο, αναδύονται στην επιφάνεια. Και η διαφορά του Νταμπίζα με τον Ρόκα είναι ότι ο Ισπανός δεν έστειλε τους παίκτες στον προπονητή για να του επισημάνουν ότι θα βελτιωθούν κ.τ.λ.
Τι να κάνει ο Πογιάτος; Σε πρώτη φάση να δείξει ότι έχει κατασταλάξει σε πρόσωπα και θέσεις, προκειμένου να αποκτηθεί ομοιογένεια. Να πει τουλάχιστον ότι προσπάθησε. Επίσης, να «πατήσει» περισσότερο πάνω στους Φεντερίκο Μακέντα, Τάσο Χατζηγιοβάνη. Αμφότεροι πρέπει να παίζουν βασικοί.
Τέλος, ο Πογιάτος καλείται να ρίξει μεγάλο βάρος στον Λούκας Βιγιαφάνιες. Έχει στοιχεία που λείπουν από το παιχνίδι της ομάδας, γνωρίζει τι σημαίνει Παναθηναϊκός και, ίσως το σημαντικότερο στην παρούσα φάση, είναι άφθαρτος. Αν αποκομίσει καλούδια από τον Αργεντινό, τότε ίσως να ελπίζει σε καλύτερες μέρες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: