Άδειασμα στην ΠΑΕ οι «Πάνθηρες»

Όλοι γνωρίζουν πως μέχρι σήμερα οι Πάνθηρες έβαζαν πλάτη στις αποφάσεις της Π.Α.Ε, επί ημερών της τωρινής διοίκησης, αναγνωρίζοντας τον τιτάνιο αγώνα της για οικονομική εξυγίανση, παράλληλα με την προσπάθεια για αγωνιστική αξιοπρέπεια, την ίδια ώρα που πολλοί Πανιώνιοι χλεύαζαν και δυσανασχετούσαν.

Σε άσχημα αποτελέσματα δεν μιλήσαμε. Σε πωλήσεις παικτών, το ίδιο. Σε ψηφοφορίες που η Π.Α.Ε παραμέρισε το παρελθόν και ψήφισε τεχνοκρατικά, επίσης κάναμε σκέψεις εξορθολογισμού. Σε απόκτηση δανεικών παικτών, πράξαμε ανάλογα, σκεπτόμενοι την γενικότερη αλλαγή στα ποδοσφαιρικά δεδομένα και δρώμενα του πλανήτη. Στην μη ενημέρωση για το πόσο μειώνεται το χρέος, είπαμε πως επειδή γνωρίζουν καλύτερα (στην Π.Α.Ε), τους έχουμε εμπιστοσύνη και τους αφήνουμε να πράξουν κατά το δοκούν. Στο ότι δεν βγαίνει ανακοίνωση από μεριάς τους για σφαγιαστικές διαιτησίες, κατανοήσαμε πως τα πρόστιμα είναι μεγάλα και δεχτήκαμε την σιωπή.

Όλα αυτά, τα δεχτήκαμε με τόση δυσκολία μέσα μας, εφάμιλλη με το να κατεβαίνουν πέτρες από τον λαιμό. Τα έχουμε καταπιεί όμως γιατί αποφασίσαμε (από κοινού στις συνελεύσεις) πως έχουμε εμπιστοσύνη στην Π.Α.Ε και ταυτόχρονα πως με την ισχύουσα κατάσταση στον επαγγελματικό αθλητισμό δεν γίνεται κάτι διαφορετικό αν θέλουμε η ομάδα να είναι ανταγωνιστική.

Ξημέρωσε όμως η μέρα που οι πέτρες δεν κατέβαιναν άλλο από τον λαιμό. Η Π.Α.Ε εξέδωσε μια ανακοίνωση, το περιεχόμενο της οποίας δεν πείθει κανέναν για τις αγνές της προθέσεις και πλέον μετατρέπει τις πέτρες σε βράχους που ασφαλώς δεν καταπίνονται.

Ως εκ τούτου, δεν μας μένει κανένα περιθώριο άλλο από το να διαχωρίσουμε την θέση μας σε σχέση με την γραμμή της Π.Α.Ε και να εκφράσουμε δημόσια πως αυτού του είδους οι τακτικές μόνο το μεταξύ μας (Π.Α.Ε – Οπαδοί) χάσμα μπορούν να μεγαλώσουν και να μας ξενερώσουν τελικά τις Κυριακές στο γήπεδο.

Ο οπαδός, αποτελεί στην συνείδηση του μέσου ανθρώπου μια οντότητα δεύτερης κατηγορίας. Θα μπορούσε να πει κανείς πως ο οπαδός, θεωρείται και παρίας ανάμεσα στις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες.

Η αντιμετώπιση από τα μέσα είναι συχνά απαξιωτική, κακόβουλη και με το ανάθεμα , δικάζοντάς μας προκαταβολικά και με ευκολία κάθε φορά που δεν συμβιβαζόμαστε σαν τα πειθήνια ανθρωπάκια.

Τα ίδια και χειρότερα από τις διοικήσεις των Συλλόγων που υποστηρίζουμε. «Τα παιδιά» όταν πρέπει να βγει το φίδι από την τρύπα, οι αλήτες όταν εκείνοι χρησιμοποιούν την ανιδιοτελή αγάπη μας αλλά εμείς αντιδράμε.

Μόνο όσοι έχουν βιώσει εκ των έσω τι σημαίνει Σύνδεσμος, εκδρομή, γκολ της ομάδας σου (ή των αντιπάλων) στο ‘90 μπορούν να καταλάβουν τι πραγματικά είμαστε.

Κανείς άλλος παρά μόνο εμείς αντιλαμβανόμαστε την αγνότητα κάτω από το σκληρό πρόσωπο, τις αληθινές σχέσεις μιας ζωής που οικοδομούνται από τα χρόνια στο τσιμέντο και την αδερφική συμπαράσταση από το διπλανό παιδί στην κερκίδα.

Το πόσες φορές έχουμε χρησιμοποιηθεί από τις διοικήσεις με πρόσχημα την αγάπη για την ομάδα, θεωρούμε πως κανείς δεν μπορεί να το υπολογίσει.

Ξανά και ξανά και ξανά. Επαναλαμβανόμενα.

Είναι λάθος λοιπόν, εμείς οι οπαδοί των ομάδων εκτός ΠΟΚ, να κανιβαλιζόμαστε χρεώνοντας ο ένας στον άλλον την σαπίλα των παραγόντων των ομάδων μας, λες και φταίμε εμείς γι’ αυτούς. Όταν επιλέξαμε ομάδα το κάναμε συνειδητά και συνειδητά αποφασίσαμε να είμαστε εκτός των τριών της διαφθοράς που έχουν συνώνυμό τους την βρωμιά. Αν λοιπόν οι διοικήσεις των ομάδων μας επιλέγουν έναν δρόμο ασύμβατο με τους λόγους που επιλέξαμε κάποτε ομάδα, δεν θα πρέπει να κοιτάμε να βγάλουμε το μάτι του απέναντι οπαδού χλευάζοντάς τον, γιατί η διοίκηση της ομάδας του αποφάσισε να βρωμιστεί, παρά να τον βοηθήσουμε να την πολεμήσει και να την απομακρύνει.

Όταν θέλουν οι οπαδοί να συνεργαστούν, πετυχαίνουν πολλά. Το βλέπουμε στα κοινωνικά ζητήματα τα τελευταία χρόνια, το βλέπουμε και μέσα στα γήπεδα.

Πολλές φορές που ο λαϊκός κόσμος στρώνει το χαλί για επεισόδια βρίζοντας και προκαλώντας φανατικούς της αντίπαλης ομάδας, είναι ο σεβασμός μεταξύ μας που σώνει την κατάσταση και που προάγει μια διαφορετική στάση, αγνοώντας την θρασύδειλη συμπεριφορά του λαϊκού που αν δεν είχε μπάτσους και κάγκελα στην μέση θα έκανε την κότα πανηγυρικά.

Ένα σύμπλεγμα διαφθοράς μεταξύ Π.Α.Ε, πολιτικών, αρχών, δημοσιογράφων, μπάτσων και ποδοσφαιριστών, όλοι σε πλήρη αντιδιαστολή με την δική μας φάση, λοιπόν.

Αυτοί για τα λεφτά και μείς για την ιδέα. Εκεί που πάντα καταλήγουν όλα.

Η λογική του μακιγιάζ στην ασχήμια από τους βρώμικους εναντίον της αλήθειας που λάμπει και εκπέμπει από την καθαρότητα της ψυχής του οπαδού.
Κάπως έτσι, αηδιασμένοι με τον εξωραϊσμό της ασχήμιας που οι διοικήσεις επί μονίμου βάσεως κλωσούν, με την δικιά μας να μην αποτελεί εξαίρεση, φτάσαμε να γράφουμε τις γραμμές αυτές.

Κανείς ποτέ δεν ήταν με τον οπαδό. Κανείς ποτέ δεν ήθελε αυτό που θέλαμε εμείς.

Ο αγώνας μας όμως για αξιοπρέπεια, αυτονομία, ανεξαρτησία και καθαρή συνείδηση δεν θα σταματήσει ποτέ.

Αλλιώς δεν θα φτάναμε στα 35 χρόνια Σύνδεσμος. Αλλιώς δεν θα ξέραμε πως το μέλλον μας ανήκει.

Παίρνουμε απόσταση από κάθε ενέργεια που λερώνει την ιδέα που υπηρετούμε και συντασσόμαστε μαζί με όλους τους οπαδούς που πολεμάνε, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, για ένα πιο αγνό ποδόσφαιρο (και μπάσκετ και ερασιτέχνη).

Έγκλημα τα καπνογόνα, το ότι γουστάρουμε να ρίχνουμε τα μπινελίκια μας, έγκλημα η αντίδρασή μας όταν καταλαβαίνουμε πως μας αδικούν.

Φυσιολογικά, πάνε να μας περάσουν να πιστέψουμε, είναι να κυβερνάνε οι λαθρέμποροι, οι πρεζέμποροι, τα τηλεοπτικά κανάλια και τα στημένα.

Καμία ανακωχή με καταστάσεις που μας βρίσκουν αντίθετους. Χτυπάμε το χέρι στο τραπέζι.

Αθεράπευτα ρομαντικοί και ατίθασοι, όπως τα παιδιά, αρνούμαστε να μεγαλώσουμε και να ωριμάσουμε όταν αυτό που μας προτείνεται ως πρόοδος και ωριμότητα είναι η αποδοχή της σαπίλας.

Μέχρι η αλήθεια της ψυχής του οπαδικού κινήματος να τσακίσει τον τελευταίο λεκέ.

Κι ας μας πουν πως είμαστε ρομαντικοί, πως είμαστε αδιόρθωτα ονειροπόλοι και πως κυνηγάμε το άπιαστο, εμείς χίλιες φορές θα τους πούμε, ναι είμαστε.

Υ.Γ. Στο Ο.Α.Κ.Α οι Πανιώνιοι θα βρεθούν λόγω της συνεννόησης των οπαδών. Το ίδιο και με όλες τις έδρες φέτος. Θα πρέπει λοιπόν όλοι οι υπόλοιποι να κατανοήσουν πως ο λόγος μας σε σχέση με το πως πράττουμε στο γήπεδο έχει την βαρύτητα εκείνη που έχουν οι καταστάσεις. Οι εποχές που ο καθένας κάνει ότι θέλει ανήκουν στο παρελθόν ανεπιστρεπτί».

Πανιώνιος: «Σε κανένα εντός έδρας ματς δεν σημειώθηκαν φθορές από φιλοξενούμενους»