Το δικό του «μπαμ» έκανε για τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο ο Πανιώνιος. Δεν ήταν εύκολο, άλλωστε, να επιστρέψει ο Γιάννης Μανιάτης.
Το φλερτ των δύο πλευρών κρατούσε πάνω από έναν χρόνο. Ο 32χρονος δεν επισκέφτηκε λίγες φορές τη Νέα Σμύρνη σε αυτό το χρονικό διάστημα και μάλιστα έβλεπε αρκετά παιχνίδια στο πλάι του υιού Ζαμάνη.
Οι όποιες προσπάθειες είχαν γίνει για να επιστρέψει, είχαν πέσει στο κενό. Πολλά τα λεφτά και καλό το δικό του συμβόλαιο στην Τουρκία. Τι ήταν αυτό που τον έκανε να αλλάξει άποψη;
Ο Μανιάτης έκανε προς τα τέλη Δεκεμβρίου κάποιες προπονήσεις με τον Πανιώνιο (όχι πάνω από 3-4) έχοντας στο μυαλό του πως θα ξαναφύγει έξω. Ακόμη και στις πλάκες που του έκαναν οι υπόλοιποι ρωτώντας τον «εσύ πότε θα υπογράψεις;», εκείνος γελούσε και έλεγε πως δεν το σκέφτεται καν.
Οι μέρες περνούσαν, αυτό που ήθελε δεν το έβρισκε και σταδιακά «ψήθηκε» στην ιδέα της επιστροφής στην Αθήνα. Άλλη πρόταση από την πρωτεύουσα, όμως, δεν υπήρχε. Ο Άρης προσπάθησε να μπει «σφήνα», έδινε περισσότερα χρήματα, αλλά ο παίκτης προτιμούσε την Αθήνα.
Το οικονομικό μπήκε αυτομάτως σε δεύτερη μοίρα. Ο βασικός του στόχος ούτως ή άλλως ήταν άλλος. Να κάνει μέχρι το τέλος της σεζόν κάποιες καλές εμφανίσεις και να είναι αυτό το σκαλοπάτι για ένα καλύτερο συμβόλαιο για το καλοκαίρι.
Το τελευταίο πράγμα που προβλημάτιζε τον πρώην παίκτη του Ατρομήτου και του Ολυμπιακού ήταν η κατάσταση που βρισκόταν ο Πανιώνιος. Δεν είχε δικαίωμα μεταγραφών μέχρι το φινάλε του Ιανουαρίου, ενισχύθηκε στο παρά πέντε και λίγο βιαστικά (στον αρχικό σχεδιασμό άλλοι ήταν οι στόχοι) και αγωνιστικά δεν διέπρεπε.
Εκείνος δεν ήθελε να… μπλέξει. Περίμενε και κάποιες αγωνιστικές «εγγυήσεις» και αυτές ήρθαν. Πρώτα η νίκη επί του Αστέρα Τρίπολης και κυρίως εκείνη που ακολούθησε λίγο αργότερα. Η επικράτηση επί του ΠΑΟΚ για το Κύπελλο. Μετά από αυτό το ματς έγιναν οι τελικές επαφές και είπε ο Μανιάτης το «ναι».
Κλείνοντας, ήταν αρκετό καιρό χωρίς προπονήσεις και γι’ αυτό θα χρειαστεί ένα χρονικό διάστημα για να είναι έτοιμος. Στον Πανιώνιο, όμως, θεωρούν πως θα τους βοηθήσει πολύ. Όχι μόνο στο αγωνιστικό σκέλος, αλλά και στα αποδυτήρια, εκεί που η μόνη ηγετική φωνή έως τώρα ήταν του Παναγιώτη Κόρμπου.