ΠΑΟΚ: Το ξεκαθάρισμα, ο διαχωρισμός των ρόλων, το να γίνει σαφές ποιος κάνει κουμάντο είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξει. Και ο προπονητής…
ΠΑΟΚ: Ο Άρης είναι καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ. Από όλους όσοι παίζουν στο… εκτός Ολυμπιακού πρωτάθλημα. Δεν χρειάζονταν το χτεσινό ντέρμπι της Τούμπας για να το αποδείξει. Τίποτα περισσότερο. Μήνες τώρα καταγράφεται η σταθερότητά των «κιτρίνων», αναδεικνύεται η δουλειά που γίνεται από τον Μάντζιο, χωρίς σε καμία περίπτωση να θεωρείται πως η φετινή πορεία τους ξεπερνάει κάποιο ταβάνι. Κάθε άλλο.
Πλέον, δεν είναι μόνο θέμα σταθερότητας. Δεν είναι μόνο θέμα δουλειάς. Είναι θέμα και ποιότητας, η οποία μέσα από τα δύο προηγούμενα αυξάνεται, πολλαπλασιάζεται. Ποιος αλήθεια από τους όσους αγωνίστηκαν χτες για τον Αρη δεν χώραγαν ως βασικοί στον ΠΑΟΚ; Και ποιος αλήθεια από όσους φορούσαν χτες τα ασπρόμαυρα θα μπορούσε να δελεάσει τον Μάντζιο ώστε να του δώσει θέση βασικού στην ομάδα του; Οι απαντήσεις προφανείς για όσους βλέπουν χωρίς οπαδικά γυαλιά.
Ο Άρης επιβεβαίωσε αυτό που πλέον είναι προφανές σε όλους. Και ο ΠΑΟΚ επίσης. Άραγε όμως είναι ορατό σε όλους; Είναι προφανές; Η μήπως η μόνιμη, στα όρια της σκοπιμότητας, διάθλαση της πραγματικότητας έχει επηρεάσει ακόμη και τον ρεαλισμό, ακόμη και ότι τα μάτια όλων βλέπουν στο γήπεδο;
Έσωσε τον βαθμό θα πει κανείς. Ναι, πιστώνεται την προσπάθεια, πιστώνεται την αντίδραση, αλλά αλήθεια αποδόθηκε δικαιοσύνη; Ακόμη και με τον τρόπο που ήρθε, με την (αμφιλεγόμενη τουλάχιστον) απόφαση του Πολωνού διαιτητή να καταλογίσει το πέναλτι στην έξοδο του Μπουσέ. Αλλά, δεν παραγνωρίζεται πως ο ΠΑΟΚ ήταν θλιβερός. Απλώς. Χωρίς συνοχή, χωρίς σχέδιο, χωρίς πλάνο.
Το μόνο που λειτούργησε για τον «δικέφαλο» ήταν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Το ένστικτο της επιβίωσης. Και φυσικά, η τύχη. Το πόδι του Βιεϊρίνια στερεί από τον Αρη το 0-3 και μετά ο καλύτερος (και) φορ του ΠΑΟΚ, ο Ινγκασον ανέλαβε δράση. Ξανά. Πρώτα μειώνοντας και μετά κερδίζοντας το πέναλτι που χάρισε τον βαθμό στον ΠΑΟΚ.
Υπερβολική ανταμοιβή για τη συνολική εικόνα της αναμέτρησης. Ο Άρης πλήρωσε τον φόβο του να κερδίσει, φόβος που εν μέρει μεταφέρθηκε από τον πάγκο και πιθανότατα έχει και αίτια στην καταπόνηση της Πέμπτης από την υπερπροσπάθεια πρόκρισης στα ημιτελικά του Κυπέλλου (την ώρα που ο ΠΑΟΚ είχε μια μέρα περισσότερη ξεκούραση, παίζοντας άνευ σημασίας, ουσίας, έντασης και σκοπιμότητας επαναληπτικό με ρέζερβες στη Λαμία), που «κρέμασε» σχεδόν όλους όσοι ήταν στον αγωνιστικό χώρο από δυνάμεις στο φινάλε.
Από την άλλη, προβληματισμός. Τουλάχιστον. Για ακόμη μια φορά. Η πρόσφατη ανακοίνωση του μεγαλύτερου οπαδικού συνδέσμου του ΠΑΟΚ την κατάσταση την περιέγραψε χωρίς γωνίες. Χωρίς διάθεση για δημόσιες σχέσεις. Σαφώς, περιεκτικά, ξεκάθαρα. Ως συνήθως όμως, το τελευταίο που προβλήθηκε, το τελευταίο που προτάθηκε στην καθημερινότητα του συλλόγου ήταν το νόημα της, το περιεχόμενο της.
Οι ευθύνες…
Οι ευθύνες είναι υπαρκτές. Έχουν ονοματεπώνυμα. Συγκεκριμένα. Και κάποια στιγμή, θα πρέπει να αποδοθούν ξεκάθαρα. Εννοείται πως δικαιολογίες και άλλοθι υπάρχουν. Για όλους και για όλα, σε οποιαδήποτε κατάσταση. Δεν γίνεται όμως συνέχεια να ανακυκλώνονται. Να στρέφεται η προσοχή και το δάχτυλο σε άλλους και ποτέ προς όσοι και θεσμικά ακόμη τις έχουν.
Από φταίχτες, άλλο τίποτα. Ζωή και όρεξη να υπάρχουν, βρίσκονται. Ή έστω, δημιουργούνται. Είτε αφορούν επιτροπές, υπουργούς, διαιτητές, VAR, οτιδήποτε και οποιονδήποτε. Το θέμα όμως είναι με την ομάδα να κάνει συνεχώς βήματα προς τα πίσω, δείχνοντας πως περιμένει τα πάντα από την τύχη και από συγκυρίες, να μην τους αναζητά μονίμως σε ανθρώπους, πρόσωπα και καταστάσεις εκτός οργανισμού. Άλλου, είναι το μεγαλύτερο και αγιάτρευτο πρόβλημα.
Ο Πάμπλο Γκαρσία…
Κάπου είναι δεκτό το ότι ανέλαβε σε μια δύσκολη συγκυρία, χωρίς να έχει τα δικά του «εργαλεία» και στήριξη ο Πάμπλο Γκαρσία. Από την άλλη ο προκάτοχός του, ανέλαβε επίσης σε μια δύσκολη «στροφή» την Παλμέιρας. Ο Αμπέλ Φερέιρα όμως μετά το Κόπα Λιπερταδόρες κατέκτησε και το Κύπελλο Βραζιλίας. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω σε αυτό.
Ο ΠΑΟΚ οφείλει να αλλάξει πολλά εντός οργανισμού. Αφενός να τελειώνει το «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει». Ο Ρέμπε έχει πρόταση από τη Νυρεμβέργη και είναι «φευγάτος», το ποιος έχει… μεγαλύτερο λόγο εντός του κλαμπ ακόμα αναζητείται. Περισσότερο φαίνεται να ενδιαφέρονται εσωτερικά για το ποιος την έχει… σπουδαιότερη, παρά για την πρόοδο του συλλόγου. Το ξεκαθάρισμα, ο διαχωρισμός των ρόλων, το να γίνει σαφές ποιος κάνει κουμάντο είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξει. Όχι όμως το μόνο. Αγωνιστικά, ο ΠΑΟΚ πρέπει να ξεκινήσει τη νέα σεζόν και με άλλο προπονητή…
Δείτε τα στιγμιότυπα από το Novasports