4/10/1999: «ΠΑΟΚΑΡΑ είμαι χάρε μου και τη ψυχή μου πάρε μου»

4/10/1999: Έρχονται μερικές φορές κάποια γεγονότα, που σταματούν τον χρόνο. Τραγικές στιγμές που τα λόγια είναι πολύ φτωχά μπροστά σε ό,τι συνέβη.

Που ό,τι και να γράψει κανείς φαίνεται πολύ λίγο για να εξηγήσει τον θρήνο, τον πόνο και τη θλίψη που προκάλεσε σε όσους τις έζησαν.

4/10/1999 η τραγική εκείνη νύχτα δε θα ξεχαστεί από κανένα κοντινό άνθρωπο των παιδιών, που χάθηκαν στα Τέμπη αλλά ούτε και από κανέναν οπαδό όχι μόνον του ΠΑΟΚ αλλά όλων των ομάδων, γιατί αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα μπορούσαν να είναι αυτοί στη θέση των νεαρών που άφησαν την τελευταία τους πνοή μετά το τραγικό δυστύχημα 22 χρόνια πριν.

Ταξίδευαν για την τρέλα τους, για την καψούρα τους μέσα στη χαρά της νιότης και τη ζωντάνια του νεαρό της ηλικίας τους. Ήταν χαρούμενοι εκείνο το βράδυ αφού ο ΠΑΟΚ είχε πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα στο ΟΑΚΑ και αυτοί ήταν δίπλα του. Αλλά πού να ήξεραν τι τους περιμένει λίγη ώρα μετά…

Το τελικό 1-1 με γκολ του Τζο Νάγκμπε είχε φέρει το χαμόγελο στα χείλη σε όλους τους «ασπρόμαυρους», αλλά μερικές ώρες αργότερα το χαμόγελο «πάγωσε» και δάκρυα κύλησαν από τα μάτια.

Τα ξημερώματα της 4ης Οκτωβρίου του 1999 και συγκεκριμένα στις 04:30, δύο χιλιόμετρα μακριά από τα διόδια των Τεμπών, το διώροφο πούλμαν της εταιρείας «Relax Travel» όπου μέσα βρίσκονταν 77 οπαδοί του ΠΑΟΚ, στην προσπάθεια του να κάνει προσπέραση, συγκρούστηκε με διερχόμενο φορτηγάκι και έπεσε σε χαντάκι.

Από τα συντρίμμια ανασύρθηκαν νεκροί οι Χαράλαμπος Ζαπουνίδης (20 ετών), Δημήτριος Ανδρεαδάκης (25 ετών), Χριστίνα Τζιόβα (18 ετών), Αναστάσιος Θέμελης (22 ετών), Γεώργιος Γκανάτσιος (22 ετών), Κυριάκος Λαζαρίδης (17 ετών) και ο οδηγός του φορτηγού, Αστέριος Αγκζιώτης (68 ετών).

Επίσης τραυματίστηκαν 33 οπαδοί στο σύνολο, με τον πιο σοβαρά από αυτούς, τον Χαράλαμπο Τσολακίδη, ο οποίος έχασε το αριστερό του πόδι στην τραγωδία των Τεμπών. «ΠΑΟΚΑΡΑ είμαι χάρε μου και τη ψυχή μου πάρε μου», έγραφε την άλλη μέρα το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του συνδέσμου της Θύρας 4.

Αυτή η ημέρα είναι η πιο σημαδιακή για την οικογένειά του ΠΑΟΚ. Η ημερομηνία 4/10/1999, αυτή που γνωρίζουν όλοι και τη θυμούνται περισσότερο από μια άλλη ημέρα, ενός τίτλου μιας δηλαδή ημέρας χαράς.

Διότι ο ΠΑΟΚ μπορεί να είναι ασπρόμαυρος αλλά το μαύρο είναι αυτό που επικρατεί περισσότερο. Και ίσως το μαύρο να είναι ο λόγος της δυναμικής του κόσμου που δημιουργεί τον ΠΑΟΚ και τον κρατάει μεγάλο, όσο οξύμωρο και αν αυτό φαίνεται να είναι…