Φαρλαλής για Ζαγοράκη: «God save Theo»
Ο Γιώργος Φαρλαλής, συνεργάτης του Θόδωρου Ζαγοράκη και μέλος της διοίκησης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ όταν ο τελευταίος ήταν πρόεδρος στον Δικέφαλο, αρθρογραφεί για τον νέο πρόεδρο της ΕΠΟ.
Ο Γιώργος Φαρλαλής, συνεργάτης του Θόδωρου Ζαγοράκη και μέλος της διοίκησης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ όταν ο τελευταίος ήταν πρόεδρος στον Δικέφαλο, αρθρογραφεί για τον νέο πρόεδρο της ΕΠΟ.
Ο Γιώργος Φαρλαλής αρθρογραφεί στο sportime για τον φίλο και πρώην συνεργάτη του, Θοδωρή Ζαγοράκη που εκλέχθηκε πρόεδρος της ΕΠΟ.
Μεγάλη χαρά πήρα ακούγοντας για την υποψηφιότητα του Θόδωρου για πρόεδρος της ΕΠΟ. Είπα μέσα μου “σωστή επιλογή”. Ζώντας δίπλα του επί μία τετραετία, ως παράγοντας και έχοντας αμοιβαίες φιλικές σχέσεις μαζί του τα τελευταία 14 χρόνια, διαπίστωσα το «όπλο» που το θέλουν όλοι αλλά λίγοι το έχουν στην πορεία τους ΕΙΝΑΙ ΝΙΚΗΤΗΣ.
Πετυχημένη πορεία ως ποδοσφαιριστής στην Καβάλα (114 συμ.), τον ΠΑΟΚ (155 συμ.) τη Λέστερ (50 συμ.), ΑΕΚ (101 συμ.), Μπολόνια (32 συμ.) – ΠΑΟΚ (45 συμ.) και Εθνική Ελλάδας (120 συμ.). Αρχηγός της Εθνικής μας το 2004 στην πιο σημαντική στιγμή του ποδοσφαίρου μας που γέμισε χαρά όλους τους Έλληνες ανά τον κόσμου.
Ως παράγοντας κορυφαίος. Πρόεδρος μας για τέσσερα χρόνια, έζησε η ομάδα μία απίστευτη αναγέννηση. Αγωνιστικά η ομάδα επανήλθε σε πρωτάθλημα και Ευρώπη. Έγινε ξανά διεκδικητής του πρωταθλήματος (φέρνοντας εξαιρετικούς παίκτες και προπονητές). Στη δε Ευρώπη επανήλθε στους 32 του Europa League δύο συνεχόμενες χρονιές, ξεκινώντας ως 4η στις κληρώσεις, αφήνοντας παρακαταθήκη για επόμενες Ευρωπαϊκές κληρώσεις.
Μεγάλη εμπιστοσύνη και αγάπη από τον κόσμο με σταθερή πώληση υψηλού αριθμού εισιτηρίων διαρκείας όλα τα χρόνια, έχοντας και ρεκόρ των 52.000 σε έναν χρόνο (Πρωτάθλημα 21.000, Ευρώπη όμιλοι 15.500, play offs 15.000), κάτι που δεν έχει καταφέρει καμία άλλη ελληνική ομάδα σε μία αγωνιστική χρονιά. Όλοι οι πρόεδροι όλων των ομάδων, θέλουν αυτή την αγάπη και την εμπιστοσύνη από τον κόσμο, λίγοι όμως την έχουν.
Άδεια γηπέδου, βελτίωση όλων των εγκαταστάσεων του, μαζί με την ανακατασκευή της θύρας 7 και 8, βοηθητικά γήπεδα στη Νέα Μεσημβρία, δυνατές ακαδημίες και άλλες πολλές παρεμβάσεις σε μία τετραετία. Όλα αυτά κάτι δείχνουν.
Γνωρίζετε πολλούς προέδρους ομάδων να έχουν πετύχει όλα αυτά σε μία μεγάλη ομάδα μέσα σε τέσσερα χρόνια χωρίς να ξεφύγει οικονομικά (4ο μπάτζετ του πρωταθλήματος εκείνα τα χρόνια) και έχοντας τη σπάθη της υπογραφής για μελλοντική δέσμευση της περιουσίας τους!
Δείχνει αγάπη στην ομάδα που υπηρετείς, διοικητικές ικανότητες, εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Δεν είσαι ευθυνόφοβος. Αρετές που τις χρειάζεσαι όταν αναλαμβάνεις Πρόεδρος σε πολύ δύσκολο πόστο.
Πολλοί ζούνε σε πλάνη, ότι τις έχουν λίγοι, όμως πραγματικά τις έχουν.
Πολιτικά μπήκε σε έναν χώρο που δεν τον ήξερε, εκλέχτηκε δύο συνεχόμενες φορές Ευρωβουλευτής, κάτι εξαιρετικά δύσκολο (άλλο την 1η, άλλο δύο συνεχόμενες φορές). Γνωρίζετε πολλούς μη πολιτικούς να εκλέγονται δύο συνεχόμενες φορές πανελλαδικά; Πολλοί το θέλουν, λίγοι το πετυχαίνουν. Σκεφτείτε σε κυβερνητικό επίπεδο πόσοι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί δεν κατεβαίνουν στις επόμενες εκλογές στους νομούς τους γιατί φοβούνται τη μη εκλογή τους.
Η επιλογή του από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό είναι άκρως τιμητική. Είναι μεγάλη υπόθεση ένας Πρωθυπουργός την περίοδο της πολιτικής του ηγεμονίας να σε προτείνει, να σε θέλει και να σε πιστεύει. Πολλοί θα το ήθελαν, ένας όμως είναι ο εκλεκτός.
Το ποδόσφαιρο είναι δύσκολο στην Ελλάδα. Καίγεσαι εκεί που δεν το περιμένεις. Πολλοί άνθρωποι καταστράφηκαν μέσα από την ενασχόλησή τους με αυτό. Απαιτήσεις χωρίς όριο, γκρίνια, πιέσεις, μεγάλο Bulling στους διαιτητές και το χειρότερο απαξιωμένη Εθνική.
Η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα του αναπτυσσόμενου κόσμου που οι μεγάλες ομάδες δεν ασχολούνται με την αναβάθμιση του ποδοσφαίρου ως προϊόν. Σ’ όλα τα πρωταθλήματα υπάρχουν κόντρες αλλά μπροστά στην αναβάθμιση του προϊόντος που σημαίνει περισσότερο χρήμα, τα βρίσκουν στο λεπτό.
Δεν είναι εύκολη η αλλαγή νοοτροπίας, θέλει χρόνο, αλλά όπως σε όλες τις δουλειές η διάρκεια είναι αυτή που σε δικαιώνει. Αυτή σε κάνει πετυχημένο αρκεί να υπάρχει θέληση. Όλη η πορεία του Ζαγοράκη αυτό δείχνει…
Υ.Γ 1 Σ’ αυτούς που αναφέρονται ειρωνικά περί πτυχίων και μόρφωσης του λέω τα εξής:
Υπάρχουν επαγγελματικές επιλογές που κάνει ένας άνθρωπος στη ζωή του που τον απομακρύνουν από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Με απλά λόγια δεν έχει πτυχίο Πανεπιστημίου. Σίγουρα είναι θετικό και σημαντικό ως υπόβαθρο, δεν μπορείς όμως από την άλλη να κλείσεις τα μάτια σου σε μία πετυχημένη ζωή ανθρώπων που δούλεψαν σκληρά, βρίσκονται δίπλα μας και είναι χωρίς πτυχίο. Κακά τα ψέματα, η δουλειά είναι καθρέπτης της ζωής μας, σου δίνει αξία όποια και αν είναι αυτή η δουλειά, αρκεί να είσαι καλό σε αυτό που κάνεις (περνώντας και δύσκολες στιγμές).
Υ.Γ 2 Μεγάλη επιτυχία είναι όταν κάποιος σε διώχνει και μετά σε επαναφέρει. Ο πρώτος αναγνωρίζει το λάθος του. Μεγάλη προσόν. Ο δεύτερος δικαιώνεται, όμως έχει μεγαλύτερες ευθύνες.
Υ.Γ 3 Πάντα αφήνοντας μία θέση δεν πρέπει να έρχεται η καταστροφή ή να την επιδιώκεις για να φαίνεσαι εσύ ο καλός, αλλά το αντίθετο να αφήνεις παρακαταθήκη. Ποδοσφαιριστές που εξακολουθούν να βοηθάνε την ομάδα μας ως παίκτες και ως προπονητές (Βιεϊρίνια αρχηγός στο πρωτάθλημα, Πέλκας, Ίβιτς – Γκαρσία ως προπονητές, Κονσεϊσάο μέσα στους δέκα μεγαλύτερους προπονητές αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη). Φερνάντο Σάντος φυσικά δική του επιλογή. Δεν τα λες και λίγα. Πιστεύω θα αφήσει και στην ΕΠΟ της σφραγίδα του ακόμα και όταν αποχωρήσει.
Υ.Γ 4 Απλά το έχει… Ας το πούμε καθαρά. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, δεν είναι όλοι για όλα.
Το Σταλινικό ποσοστό εκλογής σου (66 στους 68) είναι αυτό που σου αξίζει στο ξεκίνημα. Μου δίνει μεγάλη χαρά.
Καλή επιτυχία Θόδωρε. Όλα κατ΄ ευχήν…
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
