Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Έστω κι αν βάζουν άνω τελεία. Έπεται συνέχεια που λέμε. Κάπως έτσι κλείνει ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης το κεφάλαιο ΠΑΟΚ.
20 Αυγούστου του 2024, έγινε επίσημα πράξη ένα ακόμη παιδικό όνειρο. Ο νεαρός κεντρικός αμυντικός πέρασε στην επόμενη πίστα κι αυτή γράφει «Bundesliga».
Μια πίστα που φάνταζε πιο έτοιμος από ποτέ για να την περπατήσει, δίνοντας συνέχεια σε μια ξεχωριστή ιστορία με ήρωα τον ίδιο.
Στο δικό του παραμύθι, κατάφερε να τους εκπλήξει όλους. Ένα εισιτήριο από Χανιά για Θεσσαλονίκη πριν μερικά χρόνια δεν ήταν από μόνο του αρκετό. Χρειαζόταν κόπος, μόχθος, πείσμα και ενίοτε συγκυρίες.
Αγαπημένη λέξη οι “συγκυρίες” γιατί μέσα τους κρύβεται η ετοιμότητα.
Η ετοιμότητα για να αρπάξεις από τα μαλλιά αυτό που θα έρθει μπροστά σου.
Όχι, τίποτα δεν χαρίζεται και τίποτα δεν γίνεται στην τύχη.
Κάνεις την προσπάθεια σου και ίσως να είσαι εσύ αυτός που θα τα καταφέρει. Αυτός που θα σπάσει τον κανόνα και θα γίνει η εξαίρεση.
Κάτι τέτοιο κατάφερε και ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης που με το έτσι, με το θέλω έβαλε το όνομα του στο στόμα ολόκληρης της φίλαθλης Ελλάδας.
Λίγα χρόνια πριν, άπαντες άκουγαν για τις περίφημες ακαδημίες του ΠΑΟΚ και την άκρως ταλαντούχα φουρνιά που έρχεται.
Για κάποιον διαστημικό Χρήστο Τζόλη που δεν παύει να σκοράρει, για έναν μάγο ονόματι Γιάννη Κωνσταντέλια, για έναν δεινό σκόρερ Κούτσια που δίνουν μάχη για να τον αποκτήσουν πολλά ευρωπαϊκά club προτού καν χριστεί επαγγελματίας και εσχάτως το next big thing Στέφανος Τζίμας.
Σπάνια κάποιος μιλούσε για τον Κουλιεράκη και την προοπτική να γίνει η νέα κολώνα στο κέντρο της άμυνας του ΠΑΟΚ.
Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι ξημερώνει στη μετά Κρέσπο εποχή. Την ώρα που ο Νάσμπεργκ είχε προβάρει τα ασπρόμαυρα, οι της Βαλερένγκα, έκαναν τη ζωή του ίδιου αλλά και του ΠΑΟΚ δύσκολη.
Στα δύσκολα όμως βγήκε ο Κουλιεράκης και είπε “εγώ είμαι εδώ. No panic. Τώρα είναι η δική μου στιγμή”.
Και ο Ραζβάν Λουτσέσκου τον πίστεψε. Του έδωσε χρόνο και χώρο να δράσει. Έδειξε υπομονή ακόμη και σε βραδιές όπως εκείνη πριν δύο χρόνια στην OPAP Arena κόντρα στην ΑΕΚ. Με το ένα λάθος να διαδέχεται το άλλο. Γνώριζε όμως ότι εκεί ήταν και η στιγμή που ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης θα έφτιαχνε στομάχι.
Εκεί ήταν και η στιγμή που έδειξε πως έχει σφυγμό (όπως προδίδει ο αγαπημένος πανηγυρισμός του), κλήθηκε να διαχειριστεί την ψυχολογία του, τον ενθουσιασμό του, καθώς τα αγωνιστικά του στοιχεία ήταν πλέον σιγά σιγά ξεκάθαρα.
Και τα κατάφερε, ακόμη μια φορά. Και πάτησε στις δύσκολες στιγμές του, τις έκανε βάση, βάζοντας μπόλικη δουλειά. Αθλητική και πνευματική.
Έδειξε στοιχεία ηγέτη, ολοκληρωμένου κεντρικού αμυντικού. Ένας παραλίγο αρχηγός αν δεν χτυπούσε την πόρτα του το αύριο.
Το δεύτερο αλισβερίσι ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Βόλφσμπουργκ έχει άρωμα Κρητικό. Όμως μέχρι και σήμερα είναι άγνωστο με ποια προίκα θα ταξιδέψει για τη Γερμανία.
Είναι τα αξιοθαύμαστα φυσικά του χαρακτηριστικά; Οι σχεδόν αλάνθαστες μακρινές μεταβιβάσεις; Το ψηλό παιχνίδι που σε κάθε στημένη φάση σε κάνει να νιώθεις πως κουβαλά και έναν μαγνήτη προκειμένου η μπάλα να κατευθύνεται με μαθηματική ακρίβεια πάνω του; Το τσαγανό που φέρνει highlights καριέρας όπως το τέρμα απέναντι στη Μάλμε;
Κανείς δεν έχει την απάντηση σήμερα. Ίσως ένας συνδυασμός πραγμάτων. Το σίγουρο είναι πως οι Γερμανοί αγοράζουν ένα πακέτο ποδοσφαιριστή που θα κοστίσει μαζί με τα μπόνους έως και 15 εκατ. ευρώ όμως μπορεί να τους φέρει πίσω πολλά περισσότερα.
Και ο Κουλιεράκης από την πλευρά του θα βρει τις ιδανικές ποδοσφαιρικές συνθήκες για να προοδεύσει.
Μια πρόοδος που ο ΠΑΟΚ δεν θα μπορούσε ποτέ να αρνηθεί. Ποτέ να του τη στερήσει. Άλλωστε πώς να πεις όχι στα παιδιά σου..; Πώς να τους κόψεις τα φτερά..;
