ΠΑΟΚ

Μαραντόνα: Ο Κώστας Λαγωνίδης τον μάρκαρε man to man και θυμάται στο Sportime!

Ο ποδοσφαιριστής, που ανέλαβε man to man το μαρκάρισμα του παγκόσμιου θρύλου, Ντιέγκο Μαραντόνα στην Τούμπα, ο Κώστας Λαγωνίδης μιλά στο Sportime για τον σπουδαίο «Ντιεγκίτο», ο οποίος δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσά μας. Ο βετεράνος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ θυμάται λεπτομέρειες από την προσωπική του κόντρα με τον Ντιέγκο Μαραντόνα το 1988, την «ποδιά»-παράσημο και το...

Μαραντόνα
Μαραντόνα
Συντάκτης: Μαρία Καλτσίδη Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά

Ο ποδοσφαιριστής, που ανέλαβε man to man το μαρκάρισμα του παγκόσμιου θρύλου, Ντιέγκο Μαραντόνα στην Τούμπα, ο Κώστας Λαγωνίδης μιλά στο Sportime για τον σπουδαίο «Ντιεγκίτο», ο οποίος δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσά μας.

Ο βετεράνος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ θυμάται λεπτομέρειες από την προσωπική του κόντρα με τον Ντιέγκο Μαραντόνα το 1988, την «ποδιά»-παράσημο και το ρολόι, που χάρισε ο Αργεντινός σε όλο το τιμ του Δικεφάλου.

Χαρακτηρίζει ματς καριέρας τις δύο του κόντρες με την τεράστια Νάπολι του Αργεντινού, και τονίζει πως αν η Τούμπα στις 6 Οκτωβρίου 1988 χωρούσε 80.000 κόσμο θα γέμιζε για… πλάκα!

Αναλυτικά όσα είπε ο Κώστας Λαγωνίδης στο Sportime:

-Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από τα δύο ματς με τη Νάπολι του Ντιέγκο Μαραντόνα;

«Με το άκουσμα της κλήρωσης ότι θα παίξουμε με τη Νάπολι, σίγουρα δεν επικράτησε φόβος. Αντίθετα, ήταν χαρά μεγάλη όλων ότι θα παίξουμε με τη Νάπολη του Μαραντόνα, του Καρέκα και των άλλων.  Οσο πλησίαζε ο καιρός υπήρχε έντονη αγωνία. Επειδή ήταν ο ρόλος μου τέτοιος και μου ανέθεσε και ο προπονητής μετά, περισσότερο αγωνία, ανυπομονησία για το παιχνίδι. Στην Ιταλία, είχαμε διπλή εντολή. Να τον μαρκάρουμε μαζί με τον Γιώργο Σκαρτάδο ενώ εδώ στην Τούμπα τον είχα εγώ μόνο».

-Πώς θα χαρακτηρίζαμε την κόντρα σας μαζί του;

«Τι να πω… Μεγάλος παίκτης… Είχαμε κάνα 2-3 φάσεις, που έχουν μείνει. Ήταν λίγο εντυπωσιακές και από την πλευρά του. Είχαμε τις προσωπικές μας μονομαχίες. Έκανε κάποια πράγματα, μία ποδιά, που λέμε στην ποδοσφαιρική μας διάλεκτο, που την λέω και την χαίρομαι κιόλας, ο τρόπος, που την έκανε… Εντάξει, προχωρημένο IQ, δεν ήταν τυχαίο ότι αναδείχθηκε ο κορυφαίος στη χώρα του. Γενικά λατρεύεται σαν… θεός. Τι να πούμε εμείς παραπάνω.

Οι φωτογραφίες, που έχουμε και τα βίντεο μεταξύ μας είναι πολύ σημαντικό για μένα, είναι μια παρακαταθήκη. Τις δείχνω στα παιδιά και τους φίλους μου, είναι πολύ σημαντικό. Νομίζω ότι ήταν από τα παιχνίδια, που έμειναν στην ιστορία για μένα. Προσωπικά ήταν από τα σημαντικότερα παιχνίδια στην καριέρα μου. Να πω ένα χαρακτηριστικό. Όταν πήγαμε εκεί να παίξουμε, πριν μπούμε στο γήπεδο, κάπου ήταν ο Μαραντόνα στον χώρο έξω από τα αποδυτήρια. Τον βλέπουμε, είχε πάρει μία μπάλα και την χτυπούσε με φάλτσα στον τοίχο και εκείνη γύριζε φυσικά πάντα σε αυτόν. Προτού να βγούμε έξω, τον κοιτούσαμε…»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ντιέγκο Μαραντόνα: Όταν έπαιξε στην Τούμπα (pics-vid)

-Τι κλίμα επικρατούσε στη Θεσσαλονίκη πριν το ματς;

«Θυμάμαι το παιχνίδι ήταν ή 8 ή 9 το απόγευμα. Τουλάχιστον τρεις ώρες πριν το παιχνίδι ήταν γεμάτη η Τούμπα. Ένα τρομερό πράγμα, τρομερό συναίσθημα. Μία από τις πιο δυνατές… Τούμπες που θυμάμαι στην καριέρα μου. Με την οχλαγωγία, την υποστήριξη του κόσμου. Να υπήρχε ένα γήπεδο 70-80 χιλιάδων, θα ήταν για πλάκα γεμάτο. Ήταν το ματς της Θεσσαλονίκης. Ήθελαν όλοι να το δουν, άσχετα αν υποστήριζαν τον ΠΑΟΚ. Ήθελε όλος ο κόσμος να το δει γιατί εκείνη την εποχή δεν ερχόντουσαν παίκτες αυτού του βεληνεκούς. Μην ξεχνάμε πέρα από τον Μαραντόνα, τον Καρέκα, τον Αλεμάο, Εθνική Βραζιλίας κι άλλοι που ήταν στην Εθνική Ιταλίας. Ήταν η μεγάλη ομάδα της Ευρώπης τότε και πήρε και τον τίτλο εκείνη τη σεζόν. Το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, στον τελικό κέρδισε την Στουτγκάρδη».

-Θυμάστε κάτι ιδιαίτερο από εκείνα τα ματς;

«Μας είχε χαρίσει σε ολόκληρη την αποστολή, φροντιστές, το τιμ από ένα ρολόι. «Ντιέγκο» λεγόταν. Το όνομά του. Και το νούμερο 10. Μας το είχε κάνει δώρο…»

-Πώς αισθάνεστε τώρα, που ακούσατε την είδηση του θανάτου του;

«Είναι ένα σοκ. Μόλις το διάβασα, λέω κανένα fake news θα ‘ναι. Βέβαια, ξέρουμε ότι το ιστορικό του δεν είναι καλό. Νόσησε και τελευταία, ήταν στο νοσοκομείο, άστατη ζωή, καταχρήσεις. Επιβάρυναν περισσότερο την υγεία του και απ’ ότι διάβασα η αιτία θανάτου του ήταν η ανακοπή. Ήταν πολύ καταπονημένος. Άσχημο για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Απ’ τους μεγαλύτερους, αν όχι ο μεγαλύτερος. Έφυγε νεότατος. Όπως δήλωσε και ο ίδιος αν δεν υπήρχαν οι καταχρήσεις, θα είχε γίνει πολύ καλύτερος ποδοσφαιριστής. Και φαντάσου, το να το λέει και ο ίδιος πόσο ήταν το ταβάνι του…»

 

Exit mobile version