Το μήνυμα πίσω από τον πανηγυρισμό του Οζντόεφ και η απάντηση στα ερωτήματα του ΠΑΟΚ

Ο ΠΑΟΚ επικράτησε του Ατρομήτου με 2-0 έχοντας ως απόλυτο πρωταγωνιστή τον Μαγκομέντ Οζντόεφ, που φώναξε παρών σε ένα χρονικό διάστημα που το είχαν ανάγκη τόσο ο ίδιος όσο και η ομάδα.

Ο Ρώσος σκόραρε δις και μπορεί πλέον να σκέφτεται και το προσωπικό του ρεκόρ καριέρας σε γκολ, όταν τη σεζόν 2014/15, φορώντας τη φανέλα της Ρουμπίν Καζάν είχε σκοράρει 6 τέρματα.

Ο 30χρονος μέσος αποτέλεσε ένα από το πιο καυτά μεταγραφικά σίριαλ του καλοκαιριού, με τον ΠΑΟΚ να επιμένει για την απόκτηση του μέχρι τέλους, με την Καραγκιουμρούκ να μην είναι ένας εύκολος διαπραγματευτής.

Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς άλλωστε, καθώς ήταν ίσως ο πιο κομβικός μέσος της τουρκικής ομάδας βάσει αριθμών (34 συμμετοχές, 5 γκολ και 6 ασίστ τη περασμένη σεζόν στην Τουρκία).

Η επιθυμία αποχώρησης του Οζντόεφ από την Κωνσταντινούπολη, ενεργοποίησε άμεσα τον ΠΑΟΚ. Η περίπτωση του τον γοήτευσε θα μπορούσε να πει κανείς.

Το «πράσινο φως» δεν δόθηκε με συνοπτικές διαδικασίες μόνο από την τεχνική ηγεσία αλλά και από την ιδιοκτησία.

Κάπως έτσι, ήταν λογικό πως ο Ραζβάν Λουτσέσκου και ο ΠΑΟΚ ήθελαν να δουν έναν καλύτερο Οζντόεφ εντός αγωνιστικού χώρου.

Και ο τεχνικός του ΠΑΟΚ άλλωστε δήλωσε πως περίμενε από ένα παίκτη όπως ο Ρώσος να πατάει περισσότερο το «κουτί» της αντίπαλης περιοχής προκειμένου να γίνει σε μεγαλύτερο βαθμό κομμάτι της «ασπρόμαυρης» φιλοσοφίας.

Αυτό ήταν δεδομένο καθώς οι απαιτήσεις από τον συγκεκριμένο παίκτη, ήταν και είναι υψηλές.

Κόντρα στην ομάδα του Περιστερίου, κατάφερε να δώσει απάντηση σε αρκετά ερωτήματα και μέρα με την ημέρα δείχνει να γίνεται πιο ουσιαστικός για τον «δικέφαλο».

Το σπουδαίο μήνυμα πίσω από τον πανηγυρισμό του Οζντόεφ

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Οζντόεφ έχει απασχολήσει όμως και για τον χαρακτηριστικό πανηγυρισμό του μετά τα γκολ, γονατίζοντας και ακουμπώντας τη γροθιά του δεξιού του χεριού, στη παλάμη του αριστερού. Το ίδιο έκανε και χθες (22/10).

«Αυτή η χειρονομία είναι ένα μικρό δώρο προς τιμήν των παιδιών που είναι άρρωστα, που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση… για να μοιραστούμε συναισθήματα με αυτά τα παιδιά. Όλα προήλθαν από τα παιδιά μου. Όταν ήταν άρρωστοι για πολύ καιρό πέρυσι, προέκυψε μια επιθυμία στο κεφάλι μου να καταλήξω σε κάτι που θα συνδεόταν με όλα τα παιδιά» ξεκαθάρισε στο παρελθόν, κερδίζοντας τον απόλυτο σεβασμό.

Ο 30χρονος, χαρακτηρίζει άλλωστε το εαυτό του ως μαχητή. «Θα μπορούσα να είχα μείνει στη Σάλκε στα 16 μου, αλλά έπρεπε να περιμένω άλλα δύο χρόνια για να αρχίσω να παίζω. Είμαι μαχητής, θέλω να είμαι σε ένα club που μου ταιριάζει απόλυτα, να έχει πνεύμα νικητή».