Συνέντευξη στην οποία ανοίγει την καρδιά του, παραχώρησε στον ΕΣΑΚΕ ο Απόλλων Τσόχλας. Ο έμπειρος γκαρντ, ο οποίος φοράει τη φανέλα του ΠΑΟΚ τα επτά τελευταία χρόνια, αναφέρθηκε τόσο στον δικέφαλο, όσο και στο ελληνικό μπάσκετ γενικότερα, αλλά και τον εαυτό του.
Αναλυτικά όσα είπε στην επίσημη σελίδα της Basket League o Τσόχλας:
«Φέτος συμπλήρωσε εννέα χρόνια στην ΕΚΟ Basket League. Τα επτά από αυτά, ο Απόλλωνας Τσόχλας, αποτελεί βασικό και αναπόσπαστο μέλος του ΠΑΟΚ με τον οποίο έφτασε τρεις φορές στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος.
Ο πολύπειρος γκαρντ, που έχει φορέσει ακόμα τη φανέλα του Ρεθύμνου Cretan Kings, κάνει μέσα από το esake.gr τον απολογισμό της φετινής σεζόν. Μιλά για την παρουσία του ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα που ολοκληρώθηκε αλλά και για εκείνο που έρχεται και τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν.
Παράλληλα στα 36 του δηλώνει έτοιμος να συνεχίσει πάνω στα παρκέ ενώ ουσιαστικά… αποκαλύπτει και το μελλοντικό του πλάνο!
Η φετινή σεζόν ολοκληρώθηκε με τρόπο που δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος. Τι είναι αυτό που σου μένει από τη χρονιά;
«Είναι αλήθεια πως ζήσαμε κάτι πρωτόγνωρο σε κοινωνικό επίπεδο, που σε κάνει να σκεφτείς από διαφορετική οπτική γωνία τις αξίες και τις προτεραιότητες της ζωής, επισκιάζοντας όλα τα άλλα.
Από την μπασκετική σεζόν, μου έμεινε σίγουρα μια πικρή γεύση. Είχαμε μία πολύ άσχημη εικόνα, δίναμε μια μεγάλη μάχη η οποία έμεινε ανολοκλήρωτη και δεν μπορέσαμε να “λυτρωθούμε” τουλάχιστον εντός παρκέ. Αυτό σε “τρώει” είναι η αλήθεια. Προσωπικά πίστευα πως στο τέλος θα τα καταφέρναμε, αλλά δεν έχει νόημα να ασχολούμαστε με υποθέσεις, είναι καλύτερα να κοιτάμε μπροστά».
Έχεις φορέσει για επτά χρόνια τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Όλες τις χρονιές η ομάδα ήταν σταθερά μέσα στην πρώτη πεντάδα, τι ήταν αυτό που άλλαξε φέτος;
«Χρειάζεται μια ξεχωριστή συνέντευξη η ερώτηση αυτή… Άλλαξαν πάρα πολλά και δεν θέλω ακόμα να μιλήσω αναλυτικά για αυτό το θέμα.
Θα αναφέρω “εν τάχει” πως η ομάδα μετά από διάστημα πολλών ετών, εκτός των χρόνιων οικονομικών προβλημάτων που είχε, άλλαξε γενικότερα φιλοσοφία και χαρακτήρα. Είχε διοικητική ανεπάρκεια, χτίστηκε τελευταία στιγμή, την κοούτσαραν 4 προπονητές, έγιναν πολλές αλλαγές παικτών και μαζί με κάποιους τραυματισμούς θεωρώ ότι εξηγείται η φετινή τραγική εικόνα».
Πόσο δύσκολο είναι για μια ομάδα με την ιστορία του ΠΑΟΚ να μάχεται για την παραμονή της;
«Είναι πραγματικά ψυχοφθόρο, υπάρχει τεράστια ψυχολογική πίεση και είναι κάτι δύσκολο να το διαχειριστείς, ειδικά όταν πολλές συνθήκες γύρω απ’ την ομάδα δεν ευνοούν.
Το ελληνικό μπάσκετ σίγουρα χρειάζεται τον ΠΑΟΚ όπως και τον Άρη δυνατούς στην Α1 αλλά το όνομα και η ιστορία δεν αρκούν από μόνα τους. Η εικόνα και η κατάσταση τους, θλίβει τον μπασκετικό κόσμο, ειδικά αυτούς που πρόλαβαν άλλες εποχές και το βλέπουν πιο ρομαντικά. Στον επαγγελματισμό δυστυχώς δεν χωρούν ρομαντισμοί, πρέπει να χαράξουν ένα νέο δρόμο, να μάθουν απ τα λάθη τους και να αλλάξουν πρόσωπο».
Έχει αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος ή θεωρείς πως ευθύνεται κάτι άλλο για την αλλαγή των ισορροπιών;
«Όχι δεν θα χαρακτήριζα το πρωτάθλημά μας ανταγωνιστικό συνολικά, παρόλο την επάνοδο της ΑΕΚ, την πολύ θετική ραγδαία εξέλιξη του Προμηθέα και την πολύ καλή παρουσία του Περιστεριού φέτος. Η αλλαγή των ισορροπιών στην οποία αναφέρεσαι σίγουρα έχει να κάνει με την απουσία του Ολυμπιακού η οποία ας μην κρυβόμαστε πίσω απ το δάκτυλό μας δεν βοηθάει κανέναν».
Πρόσφατα πάρθηκαν κάποιες αποφάσεις που έχουν να κάνουν με την συμμετοχή στο πρωτάθλημα. Θεωρείς πως μπορούν να βοηθήσουν την αναβάθμισή του;
«Θεωρώ ότι είναι μια καλή αρχή αλλά χρειάζεται πολλή δουλειά, σταθερά και σε βάθος χρόνου για την ποιοτική αναβάθμιση συνολικά του προϊόντος.
Σημαντικός παράγοντας σίγουρα είναι η καλή οικονομική κατάσταση των ομάδων με σοβαρές διοικήσεις.
Η όλη κατάσταση όμως αποτελεί συγκυριακή ευκαιρία για ένα restart στο Ελληνικό μπάσκετ. Η οργάνωση του πρωταθλήματος πρέπει να γίνει άμεσα με κατανομή ρόλων και συγκεκριμένο μακροπρόθεσμο πλάνο από τεχνοκράτες σε συνεργασία με ανθρώπους και αθλητές του μπάσκετ.
Θα έλεγα επίσης πως και στο μπασκετικό κομμάτι, σε επίπεδο τακτικής και φιλοσοφίας, μεταβάλλεται σιγά σιγά ο χαρακτήρας μας. Πρέπει να πάρουμε αποφάσεις με το βλέμμα στο μέλλον, που ενδεχομένως μην λειτουργήσουν άμεσα, αλλά θα βοηθήσουν το πρωτάθλημά μας να βρει ξανά την ταυτότητά του. Φυσικά απαιτείται η στήριξη και η ανάδειξη νέων Ελλήνων παικτών που θα πλαισιώνουν τις ομάδες και την Εθνική αργότερα.
Προαπαιτούμενο για όλα αυτά, και δυστυχώς καθόλου αυτονόητο στη χώρα μας, είναι να υπάρξει επιτέλους ενότητα χωρίς οπαδισμούς, κοιτώντας όλοι τον τελικό στόχο απ’ όπου θα βγουν όλοι κερδισμένοι. Πρέπει να παραδειγματιστούμε από πρωταθλήματα στα οποία θέλουμε να μοιάσουμε, όπως της Ισπανίας, και το πως έχτισαν όλο το οικοδόμημα βήμα βήμα».
Αγωνίζεσαι στην ΕΚΟ Basket League από το 2011 και είσαι πλέον από τους πιο παλιούς παίκτες της λίγκας. Ποια είναι τα πλάνα σου για το μέλλον;
«Θέλω σίγουρα να παίξω κι άλλο γιατί είναι κάτι που με γεμίζει ακόμα, μου αρέσει πολύ η καθημερινότητα και οι στιγμές που ζεις σαν αθλητής.
Νιώθω τυχερός που ασχολούμαι με το σπορ που λατρεύω από παιδί και θέλω να συνεχίσω να το κάνω.
Άλλωστε ακόμα κι όταν δεν παίζω ο ίδιος, μου αρέσει να διαβάζω στατιστικά και να παρακολουθώ αγώνες όλων των επιπέδων σαν θεατής και με μια ..προπονητική ματιά έχοντας και το δίπλωμα προπονητικής από πέρσι το καλοκαίρι».
Ποιες στιγμές ξεχωρίζεις, έχουν χαραχθεί στο μυαλό σου, σε αυτά τα εννέα χρόνια στην Basket League;
«Υπάρχουν πολλές καλές στιγμές και κάποιες άσχημες, ευτυχώς λιγότερες αν και εξίσου έντονες.
Έχοντας ζήσει πολλές απ’ τις ευχάριστες στιγμές σε εκείνο το μέρος νιώθω την ανάγκη, λόγω της επικαιρότητας, να αναφερθώ οπωσδήποτε στην πολύ άσχημη είδηση ότι μία ομάδα δεν θα είναι του χρόνου στην ΕΚΟ Basket League. Το Ρέθυμνο Cretan Kings. Μία απ’ τις συμπαθητικότερες ομάδες στην ιστορία της Λίγκας, σε έναν υπέροχο τόπο, με θαυμάσιους ανθρώπους. Εύχομαι να συνεχίσει την προσπάθεια του, από όποια κατηγορία επιλέξει, και να επανέλθει με σταθερά βήματα στην ΕΚΟ Basket League. Χαίρομαι που ο Κύριος Κωστής Ζομπανάκης, ένας άνθρωπος τίμιος και με πολλές ωραίες ιδέες θα μείνει στον χώρο του μπάσκετ, με διευρυμένο απ’ ότι διάβασα ρόλο στον ΕΣΑΚΕ. Ελπίζω όταν οι συνθήκες ευδοκιμήσουν πάλι, να ασχοληθεί με την ομάδα του Ρεθύμνου με την ίδια επιτυχία».
Αν υπολογίζουμε και την καραντίνα, η περίοδος χωρίς δράση μπορεί να φτάσει ακόμα και τους έξι μήνες. Πόσο δύσκολο είναι για έναν αθλητή να επανέλθει στο επίπεδο που θέλει;
«Το αποτέλεσμα θα φανεί του χρόνου είναι η αλήθεια. Είναι μία πρωτοφανής κατάσταση. Σίγουρα πρέπει να υπάρξει μεγάλη προσοχή στον τρόπο που θα επανέλθουν οι ομάδες και οι αθλητές την περίοδο της προετοιμασίας για να μην τους επηρεάσει κυρίως σε θέματα τραυματισμών.
Θεωρώ πως στον χώρο έχουμε τεχνογνωσία, καλούς γυμναστές και καλούς αθλητές, που οι περισσότεροι δουλεύουν ανελλιπώς ατομικά με τους ειδικούς όλη αυτή την περίοδο της αποχής, οπότε είμαι αισιόδοξος σε αυτό το θέμα».