Παίκτες που κατάφεραν να ξεπεράσουν την εθισμό τους και να γίνουν επιτυχημένοι

Ο εθισμός είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να χτυπήσει την πόρτα όλων μας. Είναι κάτι που πολλές φορές έρχεται χωρίς να το καταλάβουμε. Και είναι ακόμα πιο δύσκολο για επαγγελματίες αθλητές, που έχουν τα φώτα της δημοσιότητα στραμμένα πάνω τους, ενώ βλέπουν τους λογαριασμούς τους να φουσκώνουν από μικρή ηλικία.

Πολλοί είναι οι επαγγελματίες αθλητές που έχουν παρασυρθεί, έχουν εθιστεί και σε αρκετές περιπτώσεις έχουν καταστρέψει την καριέρα τους ή ακόμα και τη ζωή τους. Ας μην ξεχνάμε έναν από τους πιο δημοφιλείς και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές στον κόσμο τη δεκαετία του 60 και του 70, τον George Best και πώς ο εθισμός του οδήγησε τελικά στο θάνατό του.

Ο εθισμός έχει χτυπήσει την πόρτα πολλών γνωστών ποδοσφαιριστών. Δεν είναι μόνο το στοίχημα, αλλά και το αλκοόλ ή ακόμα και τα ναρκωτικά. Γι’ αυτό και πολλές διοργανώτριες αρχές, με πρώτη και καλύτερη την αγγλική FA έχουν θεσπίσει αυστηρούς κανόνες που δεν επιτρέπουν στους ποδοσφαιριστές να ασχολούνται με το στοίχημα. Τα μεγαλύτερα ονόματα που έχουν τιμωρηθεί πρόσφατα για παραβίαση των κανονισμών περί στοιχήματος είναι ο Ivan Toney και το νέο απόκτημα της Νιούκαστλ Sandro Tonali.

Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιοι που κατάφεραν να ξεπεράσουν τον εθισμό τους και να σπάσουν τη σιωπή τους για ένα πρόβλημα που ταλαιπωρεί πολύ κόσμο. Ας δούμε μερικούς από τους ποδοσφαιριστές του παρελθόντος που κατάφεραν να ξεπεράσουν το πρόβλημα αυτό.

Paul Merson

Πριν τους «Invincibles» του Arsene Wenger και του Thierry Henry, ένα από τα μεγάλα αστέρια της Άρσεναλ της δεκαετίας του ’90 ήταν ο Paul Merson. Το ταλέντο του λονδρέζου μέσου ήταν τεράστιο και οι «Κανονιέρηδες» το αξιοποίησαν στο έπακρο για να κερδίσουν εγχώριους τίτλους καθώς και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων στα 12 χρόνια που ο Merson έμεινε στην ομάδα της πόλης του.

Ο παίκτης βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα το 1994, όταν ανακοίνωσε ότι θα απέχει από το ποδόσφαιρο λόγω του εθισμού του στα ναρκωτικά, το αλκοόλ και τον τζόγο σε μια συναισθηματικά φορτισμένη συνέντευξη τύπου. Οι φίλοι της Άρσεναλ έμειναν άναυδοι βλέποντας έναν από τους πιο χαρισματικούς τους παίκτες να μένει εκτός ομάδας για μήνες όσο πάλευε με τα προβλήματά του.

Η υπόθεση του Merson άνοιξε τον δρόμο για μεγάλες αλλαγές στον τομέα του στοιχηματισμού στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πλέον υπάρχει ανώτατο όριο για το ποσό που μπορούν να ποντάρουν οι παίκτες σε κουλοχέρηδες, ενώ δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούν τις πιστωτικές τους κάρτες. Οι στοιχηματικές εταιρείες πρέπει πλέον να εξηγούν πλήρως όλες τις ειδικές προσφορές τους και να έχουν διαθέσιμες όλες τις πληροφορίες, τους όρους και τις προϋποθέσεις ακόμα και για δωρεάν μπόνους καλωσορίσματος που δεν απαιτούν κατάθεση.

Ο Merson κατάφερε να νικήσει του δαίμονές του και να συνεχίσει την καριέρα του μετά από την πολύμηνη αποχή του σε άλλες ομάδες, με τις οποίες γνώρισε την επιτυχία.

Tony Adams

Παραμένοντας στην Άρσεναλ, δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτή τη λίστα ο μεγάλος αρχηγός της, Tony Adams. Μια ηγετική μορφή της ομάδας του Λονδίνου, που έπαιξε 19 χρόνια στους «Κανονιέρηδες» και φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού τόσο της Άρσεναλ όσο και της Εθνικής Αγγλίας.

Δεν ήταν ανάμεσα στους πιο τεχνικά καταρτισμένους ποδοσφαιριστές. Το αντίθετο μάλιστα, ο Adams ήταν το πρότυπο του σκληρού και δυνατού κεντρικού αμυντικού της δεκαετίας του 80 και του 90 στο αγγλικό ποδόσφαιρο.

Οι περιπέτειές του με τον αλκοολισμό έγιναν γνωστές όταν συνελήφθη, μετά από ατύχημα που προκάλεσε, να οδηγεί με το ποσοστό του αλκοόλ στο αίμα του να είναι τετραπλάσιο από το νόμιμο όριο. Καταδικάστηκε σε τετράμηνη φυλάκιση και αφού εξέτισε την ποινή του επέστρεψε στο ποδόσφαιρο και έγινε μία από τις πιο γνωστές προσωπικότητες που έχουν μιλήσει κατά του εθισμού στην Αγγλία.

Το 1998 εξέδωσε την αυτοβιογραφία του «Addicted» (εθισμένος) στην οποία περιγράφει το πρόβλημά του με τον εθισμό και πώς κατάφερε να το αντιμετωπίσει.

Paul McGrath

Οι νεότεροι ίσως να μην έχουν ακούσει το όνομά του, αλλά ο McGrath έχει γράψει το όνομά του στο αγγλικό και στο ιρλανδικό ποδόσφαιρο με χρυσά γράμματα. Αν και κεντρικός αμυντικός κέρδισε τον ατομικό τίτλο του PFA Players’ Player of the Year στην πρώτη χρονιά της αγγλικής Premier League.

Αγωνίστηκε 7 χρόνια στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (δεν πρόλαβε την χρυσή εποχή της) και οδήγησε την Άστον Βίλα για ακόμα 7 χρόνια στις καλύτερες θέσεις της ιστορίας της στη σύγχρονη εποχή (2 η πίσω από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ). Διατέλεσε επίσης αρχηγός της Εθνικής Ιρλανδίας, την οποία οδήγησε μέχρι τα προημιτελικό στο Μουντιάλ του 1990.

Ο McGrath είχε δύσκολη ζωή πριν γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, κάτι που του άφησε ψυχολογικά τραύματα και τον οδήγησε στον αλκοολισμό. Ο ίδιος έχει παραδεχθεί ότι προσπάθησε να αυτοκτονήσει τέσσερις φορές στη ζωή του. Μετά από πολλά χρόνια κατάφερε να ελέγξει τον εθισμό του και να μπορέσει να μιλήσει ανοιχτά για αυτόν. Στο βιβλίο του αναφέρεται στο πόσο επικίνδυνος είναι ο συνδυασμός των χρημάτων, της φήμης και του εθισμού στις ουσίες και στο αλκοόλ, ενώ τονίζει τη σημασία της ύπαρξης ισορροπίας στη ζωή. Ο McGrath έχει πλέον αφιερώσει τη ζωή του στη φιλανθρωπία και έχει βοηθήσει πολλούς συνανθρώπους του να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους με τον εθισμό.