Ούτε ο ίδιος ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θα περίμενε να τον σώσει ο Αλεξάντερ Γερεμέγεφ στον Βόλο. Διότι, ο Παναθηναϊκός ήταν (και είναι) σε βαθιά αγωνιστική κρίση και ο Σουηδός έδωσε ανάσα σε όλο τον οργανισμό και τον προπονητή του ασφαλώς.
Τα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού με το επεισόδιο Μπρινιόλι, Γεντβάι ήταν καζάνι που έβραζε. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς σε οριακή κατάσταση μετά την ανατροπή και την ήττα από τον Ατρόμητο. Μονόδρομος ήταν να μην έχει κανέναν από τους δύο στην ενδεκάδα κόντρα στον Βόλο. Αυτό δεν σημαίνει πως λειτούργησαν όλα καλά. Λογικό ήταν. Διότι, το πρόβλημα δεν είναι ένας, δύο ή περισσότεροι παίκτες στον Παναθηναϊκό. Συνολικό ήταν και παραμένει.
Διότι, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι υπό αμφισβήτηση για πρώτη φορά σε τόσο έντονο βαθμό. Ποτέ άλλοτε στη θητεία του δεν τέθηκαν ερωτήματα καταλληλόλητας του Σέρβου τεχνικού. Δεδομένα δε, ποτέ δεν υπήρξε τέτοια αδιάφορη στάση από τους παίκτες του προς το πρόσωπό του. Με βάση την απόδοσή τους, πάντα. Αυτό έδειχναν στο γήπεδο του Περιστερίου.
Η συνέχεια στον Βόλο, δύσκολη. Τα πόδια βαριά, η ψυχολογία στο χειρότερό της σημείο, η πίεση τεράστια. Περνούσε η ώρα και η κατάσταση γινόταν ακόμα πιο αγχωτική. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έπρεπε να τραβήξει άσο από το μανίκι του. Στην κυριολεξία. Κι αυτό έκανε. Ο Γερεμέγεφ ήταν μια απρόβλεπτη κίνηση, χωρίς ιδιαίτερη λογική. Αυτές οι… παράλογες αποφάσεις είναι τελικά οι πιο ορθές.
Ο Σουηδός δεν ένιωθε. Ούτε πίεση, ούτε στρες. Είδε την ευκαιρία μπροστά του, ήταν «φτιαγμένος» που μπήκε στο ματς και έμελλε να είναι αυτός που σταμάτησε τους τριγμούς της προπονητικής καρέκλας του Γιοβάνοβιτς. Το υγιές κομμάτι του Παναθηναϊκού ήταν που έκανε τη διαφορά και επανέφερε την ηρεμία στο «πράσινο» στρατόπεδο. Ποιος να το έλεγε στον 61χρονο κόουτς του «τριφυλλιού» και πώς να το πίστευε… Μάλλον, για να τον έριξε μέσα στο παιχνίδι, το είχε δει το όνειρ…