Ραφίνια: Πρώτα τον αποκτάς, μετά σκέφτεσαι την ηλικία…

Ο Ραφίνια ήρθε, ανακοινώθηκε από τον Ολυμπιακό κι από τη φωτογράφηση και μόνο έδειξε διαθέσεις.

Age is just a number. Δεν αποδίδεται σε κάποιον συγκεκριμένα. Περισσότερο γνωμικό, λαϊκή, αγγλοσαξωνική θυμοσοφία. Σίγουρα δεν έχει να κάνει με ματαιοδοξία, ανεξαρτήτως φύλλου, δεδομένα δεν έχει να κάνει και με το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Η ηλικία είναι απλώς ένας αριθμός.

Αυτός για τον Ραφίνια είναι 36. Στα τόσα ξεκινάει να περπατάει σε δύο εβδομάδες. Γεννημένος στις 7 Σεπτεμβρίου του 1985. Το τελευταίο που θα περίμενε κανείς είναι να τον έβρισκαν τα γενέθλια του στον Πειραιά. Η, ακριβέστερα, στην Ευρώπη. Ξανά, μετά την περυσινή του επιστροφή στα πάτρια εδάφη για χάρη της Φλαμένγκο.

Τότε δήλωνε πως δεν ένιωθε έτοιμος να κρεμάσει τα παπούτσια του και πως ο επαναπατρισμός του δεν ήταν απλώς για κολλήσει τα τελευταία ένσημα στη γεμάτη τίτλους και διακρίσεις καριέρα του. Ξεκαθάριζε μάλιστα, πως αυτά τα ύστερα ποδοσφαιρικά βήματα θα τα έκανε στην Κοριτίμπα, εκεί που ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα. Πότε; Οπότε…

Ένα ακόμη ενδεικτικό ότι η επιλογή του να επιστρέψει στην Φλαμένγκο δεν ήταν καιροσκοπική, αλλά αμιγώς βασισμένη σε αθλητικά κριτήρια ήταν ακριβώς και το γεγονός ότι στο συμβόλαιο που υπέγραψε με την «Φλα» απαίτησε – όπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ της εποχής – να μπει ακριβώς αυτή η ρήτρα που επίτρεψε στον Ολυμπιακό να τον φέρει στον Πειραιά: ρήτρα δηλαδή αποδέσμευσης σε περίπτωση που ο ίδιος είχε πρόταση από ευρωπαϊκή ομάδα και ήθελε να συνεχίσει σε αυτήν.

Ποιος λοιπόν 35χρονος Βραζιλιάνος, χορτασμένος από χρήματα, τίτλους, διακρίσεις, παραστάσεις, επαναπατρίζεται και το πρώτο πράγμα που έχει στο μυαλό του είναι η επιστροφή στην Ευρώπη; Μόνο κάποιος που αισθάνεται ακμαίος, ενεργός, ικανός ακόμη να πρωταγωνιστήσει στο κορυφαίο επίπεδο. Διαφορετικά, ποιος ο λόγος της απαίτησης – και πολύ έντονης μάλιστα – εκ μέρους του Ραφίνια για μια τέτοια ρήτρα;

Διαφορετικά, ποιος ο λόγος να… σκυλιάσει καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν; Δεν είναι λίγο. Έπαιξε στην κορυφαία ομάδα της Νότιας Αμερικής για τη χρονιά που πέρασε. Κατέκτησε τα πάντα. Πέντε τίτλους, με αποκορύφωμα το Κόπα Λιμπερταδόρες, στη μηχανή παραγωγής γκολ, θεάματος και νικών που έχτισε ο Ζόρζε Ζεσούς. Και δαύτος, στην πρώτη πρώτη σειρά. Της εμπιστοσύνης, της λειτουργικότητας, της συμμετοχής, της σημασίας.

1200+ παιχνίδια καζίνο και καθημερινές προσφορές*

*Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις +21

Προφανές λοιπόν και στην περίπτωση του επιβεβαιώνεται. Η ηλικία είναι απλώς ένας αριθμός. Ο Ολυμπιακός χρειάζονταν έτοιμο παίκτη για τα (λογικά) play off του Τσάμπιονς Λιγκ σε έναν μήνα. Για διάφορους λόγους, με τον Ομάρ άκρη δεν βρέθηκε. Ενδεχομένως τα χρήματα που δαπανώνται για τον Ραφίνια να είναι περισσότερα. Αλλά ο Βραζιλιάνος τη δεδομένη στιγμή, μοιάζει upgrade σε σχέση με τον Νορβηγό.

Και η στιγμή δεν είναι απλή. Μιλάμε για την πλέον περίεργη στην ιστορία του ποδοσφαίρου και μία από τις πλέον ιδιόρρυθμες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Πολυεπίπεδη η στόχευση κάθε συλλόγου, πόσο μάλλον του Ολυμπιακού. Οικονομικά πρώτα. Η ζημιά από την ως τώρα πανδημία καλύφθηκε από την πώληση Τσιμίκα, κάτι που πάντως έτσι κι αλλιώς σου επιτρέπει – ως οργανισμό – να «μετρήσεις» τελευταίο. Η άλλη μία που θα γίνει θα καλύψει και την εφεξής χασούρα της πανδημίας. Εκτός αν θεωρούνται – για παράδειγμα – λίγα τα 10 εκατ. ευρώ που χρόνος μπαίνει χρόνος βγαίνει ο Ολυμπιακός εισπράττει από πωλήσεις διαρκείας.

Το αγωνιστικό, δίπλα δίπλα, μαζί. Να ικανοποιήσεις την ανάγκη για οικονομικό ρεφάρισμα και να κρατήσεις την ομάδα στο ίδιο επίπεδο. Έτοιμη στα τέλη Σεπτεμβρίου να εξασφαλίσει είσοδο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και παράλληλα και τη βιωσιμότητα της για (τουλάχιστον) ακόμη μια χρονιά. Στα δεξιά λοιπόν της άμυνας, η προσθήκη του Ραφίνια που ανακοινώθηκε καλύπτει κάθε προϋπόθεση, κάθε απαίτηση. Τον Βραζιλιάνο, όπως είναι, όπως μοιάζει, όπως παίζει, όπως σκέφτεται, πρώτα τον κλείνεις και μετά έρχονται τα «αλλά». Αν υπάρχουν. Διότι το photostory της παρουσίασης, δείχνει έναν αγριεμένο και διψασμένο τύπο…