ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Ρε «Κόπερφιλντ» της δημοσιογραφίας και τα δικά σας, δικά σας και τα δικά μας, πάλι δικά σας;

Οι «μάγοι» του διαδικτύου. Μετά τα πειραγμένα ρολόγια, χάνονται πλέον και ολόκληρες σελίδες από τα ημερολόγια!

Ρε «Κόπερφιλντ» της δημοσιογραφίας και τα δικά σας, δικά σας και τα δικά μας, πάλι δικά σας;
Συντάκτης: Νίκος Μαρκάτος Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

Όταν η «μαγεία» της αναπαραγωγής, συναντάει (στο χιλιόμετρο) την αποκλειστικότητα! Kαι με μια μέρα καθυστέρηση!

Πλέον με το internet είναι πολύ εύκολο να βρεις το οτιδήποτε. Και το πότε ακριβώς γράφτηκε. Δεν πτοεί όμως ορισμένους που στο βωμό του «αποκλειστικού» κάποιοι το… τερματίζουν.

Μια, δύο, τρεις, κάπου ώπα όμως. Δεν μιλάμε, δεν μιλάμε, αλλά ε! Η πίεση χρόνου για το αποκλειστικό, πολλές φορές έρχεται και κόντρα στην βασική αρχή της δημοσιογραφίας. Η είδηση να τσεκάρετε από δύο και από τρεις πηγές. Κάτι που πλέον, το κάνουν-με ελάχιστοι. Ακόμα και κανονικοί δημοσιογράφοι, οι οποίοι μετά από γκέλες και διπλο-τριπλότσεκαρίσματα εμπιστεύονται «τυφλά» τις πηγές τους για να κερδίσουν χρόνο.

Στο βωμό της είδησης λοιπόν, με τον χρόνο να είναι χρήμα, πολύτιμος, αλλά και πολλές φορές εις βάρος της εγκυρότητας, αφού πλέον μπορεί να αναπαραχθεί το οτιδήποτε αρκεί να κάνει την αρχή ο πρώτος.

Το να ακολουθήσεις μια είδηση, το να ψάξεις το κάτι παραπάνω για να βάλει ο καθένας την δική του πινελιά, γίνεται και είναι θεμιτό. Το να «κολυμπάς» μονίμως πίσω από την είδηση να πνίγεσαι και να σου πετάνε μπρατσάκια και να αμφισβητείς και τα μετάλλια του Φελπς, όταν κάποιοι πήγαιναν κι εσύ γυρνούσες, αλλά πήγαιναν για… δεύτερη φορά, δεν καταπίνεται!

Το «σπάω τα ρολόγια» του Τριαντάφυλλου αποτελεί τον…ύμνο και τον τρόπο της επαγγελματικής ζωής ορισμένων. Γνωστών και μη εξαιρετέων. Τι να κάνουμε; Ζούμε ανάμεσά τους.

Τα πειραγμένα ρολόγια πλέον τα έχουμε συνηθίσει. Πλέον περάσαμε σε άλλη πίστα. Τα… πεντάλεπτα του κάθε Κόπερφιλντ της δημοσιογραφίας που ξαφνικά εμφανίζει αποκλειστικά που έχουν «μπαγιατέψει», έγιναν ολόκληρα 24ώρα! Ναι αυτό το πράμα και αυτή η μάστιγα. Πλέον, το τερματίσαμε. Το χάσαμε το κορμί και το θέμα πατριώτη; Ε και; Πέφτουμε για ύπνο και αύριο μέρα είναι! Το (αντι)γράφουμε, το υπογράφουμε και με print screen πάμε και στον διευθυντή για να τσιμπήσουμε και καμιά αυξησούλα!

Εντάξει ρε μάγκες. Είπαμε κάπου «ψαλίδι» γιατί θα γίνει ζημιά. Δεν βγαίνω ρε μάνα μου. Εχώ και κάτι μαστόρους.

Και τα δικά σας, δικά σας και τα δικά μας, δικά σας; Τι φάση;

Υ.Γ. Και κάτι άσχετο μωρέ. Τελικά του Ατζούν στον Βόλο χάλασε; Γιατί μου τέλειωσαν τα δεδομένα!

Exit mobile version