Ο Σανίν Πρτσιτς, ο οποίος δείχνει να είναι μία ανάσα από τον Ολυμπιακό, δεν είχε αυτό που λέμε… εύκολα παιδιά χρόνια. Πρόκειται για ένα παιδί του πολέμου της Βοσνίας, που βρέθηκε να μεγαλώνει στο Μπελφόρ, σε μία επαρχιακή πόλη στη Γαλλία και έπρεπε να κάνει καθημερινά 100 χιλιόμετρα για τη μεγάλη του αγάπη, το ποδόσφαιρο.
Όλα αυτά έγιναν πραγματικότητα χάρη στον πατέρα του Σάφετ Πρτσιτς. Ο Σανίν κατάφερε να παίξει επαγγελματικά ποδόσφαιρο αφενός γιατί είχε το ταλέντο να το πράξει κι αφετέρου γιατί ο πατέρας του έκανε ότι θυσία ήταν απαραίτητη για να στηρίξει το όνειρο του γιου του.
Ο 25χρονος Βόσνιος ποδοσφαιριστής είχε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια. Πρόκειται πραγματικά για ένα παιδί του πολέμου, αφού ο πατέρας του είναι Βόσνιος και η μητέρα του με σερβικές ρίζες. Το 1991 κι ενώ ο πόλεμος μαινόταν, οι γονείς του πήραν την απόφαση να φύγουν από την πατρίδα τους, έχοντας χάσει τα πάντα και να πάνε στο Μπελφόρ στη Γαλλία.
Εκεί πήγαν χωρίς να μιλούν τη γλώσσα, χωρίς δουλειά και φυσικά χωρίς λεφτά. Παρ’ όλα αυτά ο Σάφετ κατάφερε να στηρίξει την οικογένειά του. Έπιασε δουλειά ως πυροσβέστης σε ένα εργοστάσιο, αλλά τα χρήματα ήταν πολύ λίγα για… πολυτέλειες όπως το ποδόσφαιρο.
«Οι γονείς μου είχαν πολλές άλλες έννοιες στο μυαλό τους. Αυτό που τους απασχολούσε είναι να φέρουν χρήματα στο σπίτι για να ζήσουμε», έχει πει ο Σανίν σε πρόσφατη συνέντευξή του, στη Γαλλία.
Πάντως λίγο μετά τη γέννηση του Σανίν κι ενώ έβλεπε ότι ο γιος του έχει μία… έφεση στο ποδόσφαιρο, ο Σάφετ έκανε στόχο ζωής να τον βοηθήσει να παίξει επαγγελματικά ποδόσφαιρο. Και κάπου εκεί αρχίζει ο… μαραθώνιος!
«Ο πατέρας μου είναι ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο στη ζωή μου. Με έχει βοηθήσει σε όλα. Είτε πρόκειται για την εκπαίδευσή μου, είτε για το ποδόσφαιρο είτε για την εξέλιξή μου ως άνθρωπο, γενικότερα. Από τα 4,5 που ξεκίνησαν να παίζω στο Μπελφόρ, ο πατέρας μου έκανε ότι περνούσε από το χέρι του, με πάρα πολλές θυσίες, για να καταφέρω να παίξω ποδόσφαιρο στο υψηλότερο επίπεδο», είπε ο Σανίν και πόσο δίκιο είχε.
Σε ηλικία οκτώ ετών το 2001, ο Σάφετ ξεκίνησε να πηγαίνει τον Σανίν στο Σελονκούρ, την έδρα της Σοσό, κάνοντας καθημερινά περισσότερα από 100 χιλιόμετρα, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ο Σανίν Πρτιτς θυμάται ότι ο πατέρας του τον πήγαινε το πρωί στο Σολενκούρ, γυρνούσε πίσω στο Μπέλφορ για να δουλέψει στο εργοστάσιο και το απόγευμα έκανε πάλι την ίδια διαδρομή για να φέρε το γιο του πίσω. Κι αυτό γινόταν για έντεκα συναπτά έτη. Για έντεκα ολόκληρα χρόνια!
«Ήμασταν τόσες ώρες μαζί στο αυτοκίνητο και συζητούσαμε τα πάντα. Μου έλεγε τι πρέπει να προσέχω, που πρέπει να βελτιωθώ, τι λάθη έκανα, ενώ ακόμη κι όταν γυρίζαμε σπίτι, έπαιρνε την μπάλα και με βοηθούσε στην ατομική προπόνηση, ώστε να είναι πανέτοιμος για την επόμενη μέρα που θα πήγαινα πάλι στην ομάδα. Έχουμε γελάσει, έχουμε περάσει καλά, αλλά έχουμε κλάψει και πολύ», θυμάται ο Σανίν και συνεχίζει:
«Θα έρθει η στιγμή, όταν όλα αυτά που μαθαίνεις όταν είσαι παιδί θα σου φανούν χρήσιμα. Όταν μεγαλώσεις και ωριμάσεις θα καταλάβεις πόσο δίκιο είχε ο πατέρας σου, που επέμενε τότε, που ήσουν μικρός. Εμείς πήγαμε στο Μπελφόρ και δεν είχαμε τίποτα. Χτίσαμε τη ζωή μας από το μηδέν, όλοι μαζί σαν οικογένεια και το ρίσκο απέδωσε», δήλωσε ο 25χρονος, ο οποίος έχει αφήσει πλέον πίσω του τις δυσκολίες της παιδικής ηλικίας.
Όσον αφορά την πορεία του μικρού Σανίν, τα πράγματα είχαν πάρει τον δρόμο τους και ετοιμαζόταν για να κάνει το ντεμπούτο του, για τη δεύτερη ομάδα της Σοσό, όταν σε ηλικία 19 ετών, τον Σεπτέμβριο του 2012 τραυματίστηκε πολύ σοβαρά στο γόνατο κι έμεινε εκτός για έξι μήνες. Στην επιστροφή του, στον δεύτερο γύρο όμως, άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά κι έκανε μία καλή χρονιά. Την επόμενη σεζόν έπαιξε και με την πρώτη ομάδα και μάλιστα με 29 συμμετοχές.
Αυτές οι εμφανίσεις τράβηξαν το ενδιαφέρον της Ρεν, η οποία τον απέκτησε το καλοκαίρι του 2014. Έμεινε ένα χρόνο στη γαλλική ομάδα, στη συνέχεια έπαιξε δανεικός σε Τορίνο και Περούτζια και μετά γύρισε στη Ρεν. Τις δύο τελευταίες σεζόν έπαιξε στη γαλλική ομάδα με 25 και 19 συμμετοχές, αντίστοιχα και φέτος το καλοκαίρι έληξε το συμβόλαιό του, με τον Ολυμπιακό να δείχνει ότι θα είναι ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του…