Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ με σκαρπίνι, αλλά και… σαλιάρα!

Ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ έγινε talk of the town. Εντελώς ξαφνικά. Εντελώς δίκαια. Παραμονές Χριστουγέννων, τον υποδέχτηκαν άπαντες στο Μάντσεστερ, ως έναν υπηρεσιακό. Έτσι ακριβώς τιτλοφορήθηκε. Μια αποστολή καμικάζι ίσα ίσα για να βγει η χρονιά.

Τόσο πολύ είχαν επηρεαστεί από την προηγούμενη λαίλαπα στον πάγκο της Γιουνάιτεντ, που λησμόνησαν το αυτονόητο. Κανείς, μα κανείς που θα διαδέχονταν τον ξεπερασμένο, στριφνό, εγωπαθή, εμμονικό και τελείως ξένο στη νοοτροπία του συλλόγου Ζοσέ Μουρίνιο δεν θα μπορούσε να τα πάει χειρότερα. Δεν γίνονταν.

Πόσο μάλλον αυτός ο τυπάκος από το Κρίστιανσουντ, «αίμα από το αίμα της Γιουνάιτεντ» (όπως τον χαρακτήρισε η Guardian), που έμεινε στην ιστορία ως η εμβληματικότερη ρεζέρβα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Αυτός που φαίνονταν πως ο μόνος λόγος που του δόθηκε η δουλειά ήταν για να επαναφέρει στ’ αποδυτήρια του «Ολντ Τράφορντ» το χαμόγελο που εξ όψεως και μόνο χαρίζει.

Και το κυριότερο: να αλλάξει το mood σε ένα τσουβάλι χρυσοπληρωμένους ποδοσφαιριστές που αγανακτισμένοι από τα τερτίπια του «εκλεκτού» είτε είχαν απαξιωθεί, είτε – ακόμη χειρότερο – ενημέρωναν, ο ένας μετά τον άλλον,  πως με το τέλος της σεζόν την έκαναν από το Μάντσεστερ. Αυτό και μόνο, η μεταστροφή του κλίματος, κέρδος θα ήταν.

Το προηγούμενο πέρασμα του σε πάγκο του Νησιού, στην Κάρντιφ, το 2014, μόλις εννιά μήνες κράτησε. Εκτοτε, δεν το αποπειράθηκε ποτέ ξανά, ούτε καν – για να τα λέμε και όλα – του έγινε ποτέ κάποια πρόταση. Τόση εντύπωση είχε κάνει…  Ναι, όντως ο σερ Αλεξ τον επέλεξε γι’ αυτή τη δουλειά. Στ’ αλήθεια, όχι ως επικοινωνιακό τρικ για να κερδίσει πόντους και ανοχή. Αλλά ούτε καν ο «Φέργκι» περίμενε όλο αυτό που διαδραματίζεται τρεις μήνες τώρα.

Ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ τα άλλαξε όλα

Η απόλυτη ανατροπή. Στο κάθε τι. Η Γιουνάιτεντ να πηγαίνει «τρένο», με ποδόσφαιρο ταιριαστό στις παραδόσεις της και όχι εγκλωβισμένο στη μεγαλομανία του ενός. Με προπονητή πλέον, ο οποίος πέραν της χρυσόσκονης του παρελθόντος και τη φούρια του νιόφερτου, αποδεικνύει συνεχώς πως έχει περισσότερα από δαύτα. Με παίκτες που παίζουν για να διασκεδάσουν πρώτα οι ίδιοι και μετά το κοινό τους, με πίστη, εμπιστοσύνη πως οτιδήποτε, οποτεδήποτε και αν πάει στραβά, μπορεί να διορθωθεί. Πάντα υπάρχει χρόνος. Γι’ αυτό άλλωστε, μια ματιά μόνο στον πάγκο, αρκούσε απλώς για να το επιβεβαιώσει.

Από τον πάγκο έρχονταν, έρχεται και… πάντα πλέον θα έρχεται ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ. Από εκεί, από τον πάγκο των «κόκκινων διαβόλων», κέρδισε τη θέση του στη μυθολογία του ποδοσφαίρου. Από εκεί, από τον ίδιο πάγκο, συνεχίζει. Ναι, πλέον δεν φοράει τα εξάταπα, αλλά καλογυαλισμένα σκαρπίνια. Μα αλήθεια, τι πιο ταιριαστό. Στο Παρίσι, ακόμη και την μεγαλύτερη ανατροπή όλων των εποχών στο Champions League, με νικητήριο γκολ στις καθυστερήσεις, την δική του ώρα δηλαδή, ο προπονητής Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ την καθοδήγησε φορώντας «σαλιάρα» αναπληρωματικού…