Στο Oλυμπιακός – ΟΦΗ έγινε ότι δεν έγινε με την Αταλάντα και σίγουρα έπαιξαν ρόλο οι πολλές οι αλλαγές του Μάρτινς μέσα και έξω από το γήπεδο.
Η ήττα από την Αταλάντα βγήκε σε… καλό και αυτό φάνηκε και από τις πολλές τελικές του Ολυμπιακού.
Ο Μάρτινς με την Αταλάντα δεν ηταν στο… φεγγάρι του.
Λίγες τελικές και αυτές από λάθη της άμυνας της Αταλάντα και ανούσιο passing game στο πρώτο ημίχρονο.
Το 3-4-3 με την Αταλάντα δεν λειτούργησε, αφού η μπάλα δεν μπορούσε να πάει από την άμυνα στην επίθεση.
Στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ ο Ολυμπιακός έπαιξε με επτά αλλαγές. Το μίνι αυτό ροτέισον χρειάζονταν στους παίκτες οι οποίοι είχαν κουραστεί πάρα πολύ (σ.σ. χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ολεγκ και ο Σωκράτης).
Με τον ΟΦΗ ο Ολυμπιακός γύρισε το σύστημά του 4-2-3-1 το οποίο του πήγε πολύ καλύτερα.
Τώρα αν θα μπορούσε να παίξει μ’ αυτό το σύστημα με την Αταλάντα;
Κατά τη γνώμη μου το 4-3-3 με την Αταλάντα πήγαινε καλύτερα στον Ολυμπιακό. Και αυτό φάνηκε στο δεύτερο ημίχρονο με την Αταλάντα, όπου ο Μασούρας πήρε την θέση του Σισέ.
Έκανε λάθη ο Μάρτινς;
Από το αποτέλεσμα του αποκλεισμού φαίνεται πως κάτι δεν πήγε καλά.
Από το πρώτο παιχνίδι, με το πρόβλημα στις στατικές φάσεις φάνηκε πως ο Ολυμπιακό είχε θέμα.
Θα μπορούσε το θέμα αυτό να διορθωθεί με μία αλλαγή. Η οποία όμως δεν έγινε.
Τώρα θα μου πείτε και αν γίνονταν η αλλαγή θα γίνονταν γρήγορα;
Συνήθως ο Μάρτινς δεν αλλάζει γρήγορα στο παιχνίδι τα συστήματα και τις αλλαγές του.
Όπως έγινε και στον παιχνίδι με τον ΟΦΗ που δεν βοήθησε ο προπονητής του Ολυμπιακού την ομάδα του με τις αλλαγές.
Οι αλλαγές έγιναν αργά. Ειδικά αυτή του 91′ λεπτού γιατί έγινε άραγε;
Ένα επίσης από τα πράγματα που διαπίσωσα στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ είναι πως το σύστημα με Καρβάλιο και Μπουχαλάκη πάει καλύτερα στον Ολυμπιακό.
Αν δεν ήταν ο τερματοφύλακας του ΟΦΗ (Εμπασί) θα ήταν διαφορετικό το αποτέλεσμα, όμως και ο τερματοφύλακας παίζει μπάλα.
Ο Ολυμπιακός ευχαρίστησε χθες τους απαιτητικούς οπαδούς του με την ποιότητα του παιχνιδιού του.