Αστέρας Τρίπολης: Μπήκε ψηλά ο πήχης και πέρασε από κάτω

Μία πορεία αντίστοιχη ή και καλύτερη της περσινής ήθελε να κάνει φέτος ο Αστέρας Τρίπολης. Αυτός ήταν ο στόχος στην αρχή της σεζόν και δεν επιτεύχθηκε.

Με εξαίρεση το σερί με τις πέντε διαδοχικές νίκες χωρίς να δεχτεί γκολ. τη σεζόν που διανύουμε ο Αστέρας Τρίπολης δεν είχε την απαιτούμενη σταθερότητα. Ενδεχομένως αυτό να του στοίχισε σε συνδυασμό με το προβληματικό του ξεκίνημα.

Έναν χρόνο νωρίτερα οι Αρκάδες δεν είχαν κάνει κακή εκκίνηση. Νίκη στην πρεμιέρα με τον Παναθηναϊκό και άλλα δύο τρίποντα (στη Λάρισα και με ΟΦΗ εντός) μετρούσαν τις πρώτες πέντε αγωνιστικές. Ακολούθησε ένα προβληματικό χρονικό διάστημα μέχρι το κομβικό τότε ματς με τον Ατρόμητο. Σε εκείνο το παιχνίδι ακουγόταν έντονα πως ο Μίλαν Ράσταβατς έπαιζε το κεφάλι του.

Φέτος ο Αστέρας Τρίπολης έκανε τη χειρότερή του εκκίνηση. Δεν έβαζε γκολ με τίποτα και στα πρώτα πέντε παιχνίδια δεν είχε ούτε μία νίκη. Κάπως έτσι βρέθηκε από νωρίς να κυνηγάει. Ακόμα και όταν έκανε την αντεπίθεσή του, δεν τα κατάφερε. Η ήττα-μαχαιριά από τον Ιωνικό και η αμέσως επόμενη από τον Ατρόμητο ήταν τα κομβικά αποτελέσματα, ενώ το κερασάκι στην τούρτα μπήκε με το 0-2 του Άρη.

Αστέρας Τρίπολης: Τι δείχνουν οι αριθμοί

Οι αριθμοί από μόνοι τους δεν λένε κάτι. Ωστόσο, είναι ένα μέτρο σύγκρισης. Πέρυσι οι Αρκάδες ολοκλήρωσαν την κανονική διάρκεια της Super League 1 με 42 βαθμούς. Εάν είχαν πάρει ξανά τόσους, θα ήταν στην 5η θέση μαζί με τον Παναθηναϊκό και θα έπαιζαν στα πλέι οφ. Φέτος συγκέντρωσαν επτά βαθμούς λιγότερους και τερμάτισαν πίσω από τον ΠΑΣ Γιάννινα (σ.σ. ομάδα με σαφώς μικρότερο μπάτζετ) και τον ΟΦΗ στην 8η θέση.

Το εντυπωσιακό είναι ότι σημείωσαν ακριβώς ίδια γκολ με πέρυσι (27). Μπορεί ο Μπαράλες να μην ήταν τόσο αποδοτικός, μπορεί ο Σόνι (έως τώρα) να έχει λιγότερα γκολ από τον Λουίς Φερνάντεθ, αλλά βοήθησαν άλλοι (πχ Ριέρα και Ρεγκίς). Ωστόσο, δέχτηκαν τέσσερα γκολ παραπάνω.

Ο στόχος των πλέι οφ δεν επιτεύχθηκε, ενώ στο Κύπελλο συνεχίστηκε το σερί των αποκλεισμών του Ράσταβατς. Σε ατομικό επίπεδο μπορεί κανείς να σταθεί στο γεγονός πως υπήρξαν παίκτες που φάνηκαν περισσότερο όπως το project που λέγεται Γιάννης Χριστόπουλος και ο εξαιρετικός φέτος Φεντερίκο Άλβαρες, αλλά σε συλλογικό επίπεδο η χρονιά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί επιτυχημένη, ανεξάρτητα με το πώς θα γραφτεί το φινάλε στα πλέι άουτ. Το αν αυτό θα έχει κάποιο αντίκτυπο, θα φανεί αργότερα.