Τα πάντα στη ζωή κάνουν κύκλους. Πόσω μάλλον δε στον αθλητισμό. Κανείς δεν υπογράφει συμβόλαιο με τον αιώνιο θρίαμβο, ούτε όμως και με την συνεχή αποτυχία. ΑΕΚ και Παναθηναϊκός συγκρούονται, σήμερα, στο κλασσικό αθηναϊκό ντέρμπι και οι πορείες τους, την τελευταία πενταετία, επιβεβαιώνουν ακριβώς τα παραπάνω.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ας ξεκινήσουμε όμως με την «Ένωση», καθότι γηπεδούχος και εν δυνάμει πρωταθλήτρια. Ακριβώς. Πρωταθλήτρια. Αλήθεια, πόσο μακρινή ακουγόταν αυτή η λέξη το βράδυ της 21ης Απριλίου του 2013; Όταν οι «κιτρινόμαυροι» δέχονταν ένα γκολ – μαχαιριά στις καθυστερήσεις από τον Ατρόμητο και γνώριζαν για πρώτη φορά την πικρή γεύση του υποβιβασμού. Τα δάκρυα εκείνων των παιδιών, του Μπουγαΐδη, του Αραμπατζή, του Καραλή, του Σταματή και πολλών άλλων αποτελούν ακόμα νωπή εικόνα στη μνήμη των αεκτζήδων. Μια «μαύρη» σελίδα γράφτηκε τότε στο βιβλίο της ιστορίας του συλλόγου τότε και το πιο ειρωνικό ήταν ότι την…πέννα με το μελάνι δεν την κρατούσαν αποκλειστικά οι ποδοσφαιριστές.
Ακόμα πιο κοντά στο πρωτάθλημα η ΑΕΚΟι εκλεκτοί του Χιμένεθ ενόψει Παναθηναϊκού
ΠΑΕ ΑΕΚ: «Ασπίδα για την ομάδα μας»
Αλλά ένα πράγμα ήταν βέβαιο. Αυτή η κατάσταση απελπισίας, συναισθηματικής διάλυσης και αμέτρητης ταλαιπωρίας δεν θα διαρκούσε για πολύ. Ένας κύκλος είχε κλείσει και ένας καινούριος μόλις άνοιγε. Νέο ξεκίνημα, νέο έμψυχο δυναμικό, νέα διοίκηση και φυσικά νέο όραμα. Άνοδος από την Γ΄ Εθνική στην Σούπερ Λίγκα, κύπελλο το 2016, επιστροφή στην Ευρώπη και ένα όνειρο που δεν μοιάζει απατηλό, η έναρξη της ανέγερσης της «Αγιάς Σοφιάς». Όλα αυτά μέσα σε πέντε χρόνια.
Που ήταν λοιπόν η ΑΕΚ και που είναι τώρα; Η καλύτερη διατύπωση δόθηκε στην επιστημονική ημερίδα της ομάδας, μέσα στην βδομάδα, από τον επί 44 χρόνια φυσιοθεραπευτή του συλλόγου, Νικόλαο Πανταζή. Ο άνθρωπος που εκείνο το ζοφερό βράδυ του 2013, στο Περιστέρι ξεσπούσε σε λυγμούς μαζί με όλο το επιτελείο, ανήμπορος να συγκρατήσει τη θλίψη του. «Γεννηθήκαμε πάλι μέσα από τις στάχτες μας, μέσα από το δάκρυ και την πίκρα που νιώσαμε. Αλλά πλέον είμαστε εδώ πιο δυνατοί από ποτέ» είπε ο πιστός «στρατιώτης» της ΑΕΚ και έχει απόλυτο δίκιο. Σίγουρα τη «μαύρη» σελίδα του υποβιβασμού δεν μπορεί να τη σβήσει. Όμως ο σύλλογος έχει την ευκαιρία να γράψει άλλες, χρώματος χρυσού, αρχής γενομένης από φέτος με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και γιατί όχι και του κυπέλλου. Την… πένα άλλωστε, την κρατά πλέον σφιχτά στα χέρια του.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
Πως ήσουν και πως έγινες. Ένας Παναθηναϊκός που από πρωταγωνιστικό κλαμπ, διαχρονικά, έχει καταντήσει τη φετινή σεζόν να μάχεται για πράγματα, που μόνο σύμφυτα με το μέγεθος του συλλόγου δεν είναι. Αναμφίβολα, το σημερινό παιχνίδι με την ΑΕΚ συνιστά το κλασικό ντέρμπι των Αθηνών. Η αίγλη του ήταν, είναι και θα είναι αξεπέραστη. Ακόμα και τώρα, που οι «πράσινοι» βλέπουν το βεληνεκές τους να καταπατάται βάναυσα. Κάπου, όμως, επιβάλλεται να μπει ένα «φρένο». Το ότι ο Παναθηναϊκός από πρωταθλητής το 2010, «κατάφερε» 8 χρόνια μετά να παλεύει στο νήμα για ν’ αποφύγει τον υποβιβασμό (!), δεν είναι κάτι που προέκυψε τυχαία. Ποτέ μία ομάδα δεν καταρρέει, επειδή απλά μία χρόνια κάτι δεν πήγε καλά.
Όλοι μέσα με ΑΕΚ!
Τούρκοι σκάουτερ στο ντέρμπι
Απαρτία στο Κορωπί, μέσα και ο Κουρμπέλης
Ο Γιάννης Αλαφούζος είναι αυτός, που δέχεται τα πυρά τον τελευταίο χρόνο. Δικαίως! Η δική του απόφαση να μην πληρώσει αυτά που οφείλει, ρίχνοντας «πιστόλι», έχουν φέρει τον Παναθηναϊκό να έχει, παντού, ανοιχτά μέτωπα και να τρέχει σαν τρελός, προκειμένου να καλύψει τις πολλές και διάφορες «τρύπες». Ωστόσο η παταγώδης αποτυχία του Αλαφούζου, δεν πρέπει να κρύψει τις ευθύνες του παρελθόντος. Επί πολυμετοχικότητας, το «τριφύλλι» σπατάλησε πακτωλό εκατομμυρίων, κερδίζοντας το νταμπλ της σεζόν 2009-10. Όταν όμως μία μεγάλη ομάδα επιχειρηματιών ενώνεται, όταν τα λεφτά πέφτουν με το τσουβάλι, η επιτυχία μίας χρονιάς δεν αρκεί, για να καλύψει τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες που υπάρχουν.
Η καμένη γη που άφησαν πίσω τους οι πολυμετοχικοί, οδήγησε τον Παναθηναϊκό στα χέρια του Αλαφούζου. Για να φτάσει μετέπειτα το σωματείο, στο σημερινό κατάπτυστο σημείο. Η ΑΕΚ πέρασε δύσκολα, υπέφερε στα αλώνια της Γ’ Εθνικής και πλέον, με σταθερά βήματα, βρίσκεται μία ανάσα από την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος που αξίζει. Από πολλούς, μπορεί η ιστορία της Ένωσης να παρομοιάζεται με την αντίστοιχη του «τριφυλλιού». Για ορισμένους μπορεί, πριν λίγο καιρό, ν’ αποτελούσε ακόμα και μία ακραία λύση για τους «πράσινους». Ωστόσο ο Παναθηναϊκός, ο κόσμος του κι η ιστορία του, δεν μπορούν ποτέ να σηκώσουν το βάρος ενός υποβιβασμού. Το να βολοδέρνει ο σύλλογος στις χαμηλότερες κατηγορίες, είναι μία επιλογή… απορριπτέα! Άλλωστε τα οικονομικά προβλήματα του «τριφυλλιού», δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τα αντίστοιχα της Ένωσης, στην προ Μελισσανίδη εποχή.