SUPER LEAGUE 2

Βρεττός: Στοχεύοντας το φεγγάρι…

Δεν γίνεσαι ποδοσφαιριστής από τη μία στιγμή στην άλλη. Είναι πολλά τα στάδια και αρκετές οι δυσκολίες. Ο Νίκος Βρεττός το γνωρίζει. Ούτε μεγάλωσε σε μία οικογένεια εύπορη για να έχει λυμένο το πρόβλημά του, ούτε ήταν από τους παίκτες που στην πορεία τους πήγαν όλα όπως τα ήθελαν. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη, την...

Συντάκτης: Αντώνης Τσιράκης Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά

Δεν γίνεσαι ποδοσφαιριστής από τη μία στιγμή στην άλλη. Είναι πολλά τα στάδια και αρκετές οι δυσκολίες. Ο Νίκος Βρεττός το γνωρίζει.

Ούτε μεγάλωσε σε μία οικογένεια εύπορη για να έχει λυμένο το πρόβλημά του, ούτε ήταν από τους παίκτες που στην πορεία τους πήγαν όλα όπως τα ήθελαν.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη, την οποία ουδέποτε αποχωρίστηκε έως τώρα. Τα έφεραν έτσι τα πράγματα που όσες ομάδες και αν άλλαξε, έμεινε στο νησί του. Εκεί απ’ όπου ξεκίνησε μικρός.

Συνήθως το πώς κάνει κανείς τα πρώτα του βήματα κρύβει και μία ωραία ιστορία. Δεν αποτελεί εξαίρεση ο Βρεττός. Κολλημένος με την μπάλα από μικρός. Προς το τέλος του δημοτικού εξέφρασε και την επιθυμία να γραφτεί σε κάποια ομάδα. Στην αρχή ο πατέρας του δεν πείστηκε. Έχοντας, όμως, τον γιο να πιέζει, υπέκυψε έναν χρόνο μετά.

Χρειάστηκε, όμως, πρώτα να τον «τσεκάρει» και ο ίδιος. Μία μέρα τρία παιδιά από τη γειτονιά μεγαλύτερα από εκείνον χτύπησαν την πόρτα και ζήτησαν να παίξει μαζί τους. Η ατάκα του πατέρα του τότε ήταν «μήπως θέλετε να πάρετε κάποιον από τους μεγαλύτερους (σ.σ. έχει άλλους δύο γιους);». «Όχι, αυτόν» ήταν η αφοπλιστική απάντηση.

Πήγαν στο σχολείο, με τον πατέρα Βρεττό να παρακολουθεί τον Νίκο εν αγνοία του και να πείθεται πως ο γιος του έχει το πακέτο για το κάτι παραπάνω. «Τώρα θα με γράψεις σε ομάδα;», ρώτησε ο νυν παίκτης των Χανίων όταν συνειδητοποίησε πως ο πατέρας του τον παρακολουθούσε και ο τελευταίος συνέναισε. Για την ιστορία το ένα από τα παιδιά που τον είχαν καλέσει να παίξουν φόρεσε και τη φανέλα με το εθνόσημο στη συνέχεια…

Οι αρχικές δυσκολίες

Τα πρώτα του βήματα τα έκανε στον ΠΟΑ. Για χρόνια στις ακαδημίες του. Δεν ήταν τόσο εύκολο, όμως, να πηγαίνει στις προπονήσεις. Το σπίτι του ήταν μακριά και χρειαζόταν να κάνει τις περισσότερες φορές τη διαδρομή με τα πόδια.

Στην πορεία προέκυψε και ένα οικογενειακό πρόβλημα υγείας που ήταν αδύνατον να μην επηρεάσει τους πάντες. Εκεί αυτός που βγήκε μπροστά ήταν ο πατέρας. Ο μεγαλύτερος ίσως φαν του. Αυτός που έτρεχε σε κάθε παιχνίδι για να τον δει.

Τα χρόνια περνούσαν και ο αρχικός στόχος για τον Νίκο Βρεττό ένας, να γίνει επαγγελματίας. Έφτασε να κάνει προπονήσεις στις 23:00 όταν ήταν στους Νέους του ΠΟΑ γιατί το γήπεδο δεν μπορούσε να είναι διαθέσιμο νωρίτερα! Έπρεπε να κάνουν πρώτα τα μικρότερα σε ηλικία κλιμάκια. Τελικά ο στόχος επετεύχθη και ο Βρεττός αγωνίστηκε στην πρώτη ομάδα.

Το όνειρο του ΟΦΗ

Δεν άργησε με τις εμφανίσεις του να τραβήξει τα βλέμματα άλλων ομάδων. Ένα φιλικό, μάλιστα, κόντρα στον ΟΦΗ ήταν η αρχή για το φλερτ με τους «ασπρόμαυρους». Εκείνοι αποφάσισαν να αρχίσουν να τον παρακολουθούν. Ένας τραυματισμός τον άφησε για λίγο καιρό έξω, αλλά ο Βρεττός επέστρεψε και… φρόντισε να κλειδώσει τη μεταγραφή του στον ΟΦΗ σε δύο άλλα φιλικά. Σκόραρε και στα δύο και αυτό ήταν! Ένα μεγάλο όνειρο πραγματοποιήθηκε.

Μεγαλώνοντας, άλλωστε, στο Ηράκλειο είναι πολύ λογικό να δεθείς με τον ΟΦΗ. Να πηγαίνεις στο γήπεδο να τον παρακολουθήσεις, να θες να παίξεις σε αυτόν. Δεν εξελίχθηκαν, όμως, όλα όπως θα ήθελε εκεί. Δεν είχε τις ευκαιρίες ίσως που θα έπρεπε με αποτέλεσμα να παραχωρηθεί δανεικός στον Κισσαμικό.

Ουσιαστικά ο κύκλος του στον ΟΦΗ έκλεισε και πάλι με ένα φιλικό. Αγωνιζόταν ξανά ως αντίπαλος. Από δική του ασίστ ο Κισσαμικός στο 90′ έβαλε ένα γκολ και εκείνος πήγε να συγχαρεί τον συμπαίκτη του. Κάποιοι το είδαν αλλιώς. Πίστεψαν πως πανηγύρισε και μάλλον του το κράτησαν.

Άγκυρα στα Χανιά

Τελικώς έμεινε στον Κισσαμικό (Χανιά πλέον). Μία γεμάτη σεζόν πέρυσι που έφερε και ένα νέο συμβόλαιο. Ο ανταγωνισμός μεγάλος στη δική του θέση, αλλά αυτό δεν τον πτοεί. Ο στόχος είναι να μπει η ομάδα στην εξάδα και να συνεχίσει έτσι να πρωταγωνιστεί. Όσο για εκείνον; Αυτό που λέει διαρκώς στους δικούς του ανθρώπους είναι πως οι φιλοδοξίες του δεν σταματούν εδώ. Για την ακρίβεια δεν έχουν ταβάνι. Κάνει αυτό που πάντα του άρεσε και δεν θα σταματήσει να προσπαθεί ευελπιστώντας ότι θα ανταμοιφθεί. Όπως λέει και ο Αμερικανός συγγραφέας Λες Μπράουν: «Στόχευσε το φεγγάρι! Ακόμα κι αν δεν το φτάσεις, θα προσγειωθείς ανάμεσα στ’ αστέρια»…

 

Κάντε follow στο Sportime

Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook

Ακολουθήστε το Sportime στο Instagram

Exit mobile version