Για τα όσα είδε στην 3η αγωνιστική της Super League 1, μίλησε ο Αριστομένης Κουτσιαύτης, αφού είχε αρκετή συζήτηση.
Ο πρώην διαιτητής, μίλησε για όλα τα παιχνίδια, ωστόσο στάθηκε και ανέλυσε περισσότερο το Λεβαδειακός – ΑΕΚ, που είχε και τα περισσότερα παράπονα.
Αρχικά αναφέρθηκε στην πρώτη φάση που ζητάει πέναλτι ο Λεβαδειακός στο χέρι του Μουκουντί, με τον ρέφερι της αναμέτρησης να λέει να συνεχιστεί το παιχνίδι.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, αν η φάση αυτή γινόταν στη μέση του γηπέδου η απόφαση είναι σωστή, ωστόσο όταν γίνεται στην περιοχή και τόσο κοντά στη γραμμή του τέρματος, τότε είναι τελείως στην κρίση του διαιτητή.
Από κει και πέρα, πήγε και στο δεύτερο πέναλτι που ζητάει η ομάδα της Λειβαδιάς, με τα τραβήγματα μέσα στην περιοχή.
Εκεί ξεκαθάρισε ότι σύμφωνα με τα όσα έχει πει ο αρχιδιαιτητής Στεφάν Λανουά, έπρεπε να δοθεί πέναλτι αν και ο παίκτης των γηπεδούχων το εκβιάζει.
Αριστομένης Κουτσιαύτης: Αναλυτικά τα όσα είπε!
«Δύο σημαντικές αποφάσεις σε αυτό το παιχνίδι. Πρώτα το χέρι του Μουκουντι. Η συγκεκριμένη φάση είναι πολύ ωραία για εκπαιδευτικούς λόγους. Είναι σίγουρα μια περίπτωση που σηκώνει συζήτηση που λένε. Πριν όμως πω οτιδήποτε για την συγκεκριμένη περίπτωση θέλω να θυμίσω το εξής, το σημαντικότερο στην ανάλυση των φάσεων είναι η συνέπεια των λόγων. Στο τέλος της ανάλυσης θα επανέλθω σε αυτό.
Τα κριτήρια λοιπόν για να κρίνουμε μια περίπτωση χεριού, ( τα έχω αναφέρει ξανά ) είναι πρώτον και σημαντικότερο όλων, η πρόθεση αν υπάρχει αυτή τα υπόλοιπα καταργούνται, δεύτερο σημαντικότερο αν η θέση του χεριού είναι φυσική για την κίνηση του παίκτη, στη συνέχεια υπάρχουν τα υπόλοιπα όπως, αν η μπάλα πάει στο χέρι ή το αντίθετο, η απόσταση της μπάλας, αν είναι πάνω από το ύψος του ώμου, αν ο παίκτης έχει χρόνο να αντιδράσει, αν η μπάλα έρχεται από συμπαίκτη, αν υπάρχει εξοστρακισμός. Αυτά είναι τα σημαντικότερα.
Αν αναλύσουμε την κίνηση του παίκτη θα δούμε ότι ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ έχει τα χέρια κοντά στο σώμα και μάλιστα λίγο πριν έρθει σε επαφή κολλημένο το συγκεκριμένο χέρι, στη συνέχεια όμως το ανοίγει ελαφρώς χωρίς όμως αυτό να θεωρείται ότι μεγαλώνει υπερβολικά τον όγκο του σώματος του όπως λέει ο κανονισμός, θεωρείται μια φυσική θέση, η οποία αρχίζει λίγο να γκριζαρει ακριβώς λόγω του ότι έχει ανοίξει ενώ στην αρχή ήταν κολλημένο, ίσως και λόγω της κίνησης του ποδιού.
Μια τέτοια περίπτωση στο κέντρο τον γηπέδου θα ήταν σίγουρα “παίξε” όμως όπως έχω ξαναπεί υπάρχει και το πνεύμα του κανονισμού, και έρχομαι σε αυτό που είχα σχολιάσει πριν 7 εβδομάδες με την περίπτωση του Κουκουρέγια ότι δεν υπάρχει πέναλτι, όμως με έναν αστερίσκο, όταν η περίπτωση αυτή βρίσκεται λίγο πριν την τελική γραμμή χωρίς αντιπάλους και ένα σίγουρο γκολ, ο Ροζέτι, υπεύθυνος της επιτροπής της UEFA είχε πει ότι οι διαιτητές θα πρέπει να παίρνουν την απόφαση του τι περιμένει το ποδόσφαιρο από εκείνους, κάτι ανάλογο είχε πει και ο πρώην αρχιδιαιτητης κ. Μπένετ σε σεμινάριο της Super League σε ανάλογη περίπτωση Λίβερπουλ – Τσέλσι, ότι δεν είναι αποδεκτό το παίξιμο της μπάλας κοντά στη γραμμή τέρματος από το χέρι, έστω και ακούσια. Σίγουρα δεν μιλάμε για ένα χέρι το οποίο είναι κολλημένο, με αποτέλεσμα να γίνεται ένα σώμα.
Σίγουρα μιλάμε για μια πολύ δύσκολη φάση για τον διαιτητή λόγω ταχύτητας της μπάλα και της γωνίας. Ενώ για τον διαιτητή βάρ είναι επίσης πολύ δύσκολη διότι μόνο ένα συγκεκριμένο καρέ δείχνει ακριβώς τη θέση του χεριού, αν είναι ανοιχτό ή όχι. Στην δεύτερη περίπτωση σε κράτημα παίκτη του Λεβαδειακού εντός περιοχής, αν πάρουμε τα λεγόμενα του κ Λανουα αυτή η περίπτωση θα έπρεπε να δοθεί πέναλτι, όμως θα πρέπει να πω ότι ο παίκτης της Λιβαδειάς εκβιάζει αυτό το πέναλτι και πέφτει αρκετά εύκολα, πολλές ανάλογες περιπτώσεις συμβαίνουν σε έναν αγώνα. Δεν είναι μια περίπτωση που το ποδόσφαιρο και ο φίλαθλος περιμένει να δοθεί πέναλτι».