Η Αργεντινή έχει πολλές ιστορίες να διηγηθεί όσον αφορά το ποδόσφαιρο της. Ιστορίες ρομαντικές, συγκινητικές, ιστορίες με βία, ιστορίες με πάθος, δάκρυα.
Μια από αυτές τις ιστορίες που θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα και ταινία είναι η ημέρα που ο Χόρχε Καρασκόσα εγκατέλειψε την εθνική ομάδα της Αργεντινής.
Το όνομά του μπορεί να μη λέει πολλά, αλλά όταν ο «El Lobo» (δηλαδή «ο Λύκος») αποφάσισε να αποχωρήσει, ήταν 29 ετών, αρχηγός και ο κόσμος μετρούσε ανάποδα για το Μουντιάλ του 1978.
Ναι, αυτό που τελικά θα κατακτούσε εντός έδρας η Αργεντινή. Ο Χόρχε Καρασκόσα δεν πούλησε τα πιστεύω του και έχασε την ευκαιρία να σηκώσει πρώτος το Παγκόσμιο Κύπελλο ως κάπτεν. Κάτι τέτοιο όμως θα πήγαινε κόντρα στα «πιστεύω» του.
Ο Χόρχε Καρασκόσα γεννήθηκε το 1948 στο προάστιο των 40.000 ψυχών, Βαλεντίν Αλσίνα του Μπουένος Άιρες.
Από την πρώτη στιγμή, που πήγε στις ακαδημίες της Μπάνφιλντ φάνηκε πως έχει ταλέντο. Κοντούλης (1.68μ.) αλλά γρήγορος και σκληρός ποδοσφαιριστής χωρίς να είναι όμως άτεχνος.
Υπήρξε ουσιαστικά ένας από τους πρώτους full back στον πλανήτη και το μόνο σίγουρο είναι πως αν ήταν Ευρωπαίος θα τον ήξερε περισσότερος κόσμος. Ο Καρασκόσα, όπου πήγαινε, έφερνε ενέργεια στο σύνολο.
Μετά από τρία χρόνια στην πρώτη ομάδα της Μπάνφιλντ πήρε μεταγραφή στη Ροσάριο Σεντράλ, όπου και πανηγύρισε το ιστορικό πρωτάθλημα του 1971 (το Νασιονάλ).
Η αγάπη του εμβληματικού Μενότι
Η παρουσία του μέσα στα γήπεδα τράβηξε το βλέμμα του εμβληματικού Λουίς Σέζαρ Μενότι. Ο Μενότι τον παρακολουθούσε καιρό και έδωσε εντολή στους ανθρώπους της Ουρακάν να αποκτηθεί άμεσα.
Με τον Μενότι στον πάγκο (τον μετέπειτα προπονητή δηλαδή της εθνικής) και τον Καρασκόσα στο αριστερό άκρο της άμυνας, η Ουρακάν υπήρξε μια από τις πιο θεαματικές ομάδες όλων των εποχών στην Αργεντινή. Αποκορύφωμα ήταν η κατάκτηση του Μετροπολιτάνο το 1973, του τελευταίου από τα 5 πρωταθλήματα που έχει κατακτήσει ο σύλλογος.
Ο Καρασκόσα δε θα μπορούσε να λείπει από την ομάδα που πήγε στο Μουντιάλ του 1974. Η Αργεντινή δεν πήγε καλά αλλά ο μπακ από το Μπουένος Άιρες είχε κάνει κλικ.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ήταν ο αγαπημένος του Μενότι, σε σημείο όχι απλά να γίνει αρχηγός αλλά αν κάποιος ρωτούσε τον ιστορικό κόουτς από ποιον παίκτη θα άρχιζε τη δική του «Αλμπιτσελέστε», η απάντηση θα ήταν: Χόρχε Καρασκόσα. Ούτε Κέμπες, ούτε Αρντίλες, ούτε Φιλιόλ, ούτε Πασαρέλα, ούτε Λούκε, Μπερτόνι.
Η Χούντα τα άλλαξε όλα
Όλα αυτά μέχρι το 1976, οπότε και η στρατιωτική Χούντα του Στρατηγού Βιντέλα άλλαξε τα πάντα. Η Αργεντινή και πριν δεν ήταν ήρεμη χώρα αλλά η Χούντα του Βιντέλα έβαλε σε καθημερινή κλίμακα τις εκτελέσεις, τους βασανισμούς και τις εξαφανίσεις.
Η χώρα είχε πάρει ήδη τη διοργάνωση του Μουντιάλ και οι Στρατηγοί έβλεπαν την καλύτερη ευκαιρία για διαφήμιση. Ο Χόρχε Καρασκόσα αν και στα πολύ πάνω του ποδοσφαιρικά δεν μπορούσε να μείνει απαθής σε όσα συνέβαιναν.
Αν και δεν το διαλαλούσε τόσο πολύ στη ζωή του, ήταν βαθιά προοδευτικός και δεν ήθελε να αποτελεί «πιόνι» ενός απολυταρχικού καθεστώτος. Έναν χρόνο πριν το Μουντιάλ ανακοίνωσε την απόφασή του στον αγαπημένο του προπονητή. «Εθνική τέλος».
Ο Μενότι προσπάθησε να τον μεταπείσει. Μάταια. Μάλιστα, μια μέρα πριν την οριστική προθεσμία για την ανακοίνωση των 23 που θα εκπροσωπούσαν την Αργεντινή στο Μουντιάλ, ο Μενότι μίλησε με τον Καρασκόσα: «Χόρχε, το σκέφτηκες καλά; Θέλεις μήπως να επιστρέψεις».
Η απάντηση του Καρασκόσα ήταν κοφτή: «Όχι κόουτς, ευχαριστώ». Ο Χόρχε Καρασκόσα εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο το 1979, σε ηλικία μόλις 31 ετών και ενώ ακόμα είχε δύο χρόνια συμβόλαιο με την Ουρακάν.
«Δεν ήταν το ποδόσφαιρο που αγάπησα» έχει πει σε συνεντεύξεις του και μίλησε για χρήση ναρκωτικών, ντόπινγκ και δωροδοκίες. Ο Χόρχε Καρασκόσα δεν παραδέχθηκε πως σταμάτησε την μπάλα λόγω της Χούντας του Βιντέλα. Δεν το διέψευσε και ποτέ όμως…
