Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι οδήγησε την Εθνική Ιταλίας στο θρίαμβο στο Euro 2020, αλλά μπορεί να «επιβιώσει» μετά το κάζο από τη Βόρεια Μακεδονία;
Όλη η περηφάνια, γνήσια και ανόθευτη, που ένιωσαν οι Ιταλοί το προηγούμενο καλοκαίρι χάθηκε σε μια νύχτα. Τα Μουντιάλ, κάποτε επίσης χαρά των «ατζούρι», δεν τους ταιριάζουν πια. Θα συμπληρώσουν, το ξέρουμε ήδη, 20 χρόνια χωρίς νοκ άουτ παιχνίδι στην κορυφαία διεθνή ποδοσφαιρική διοργάνωση! Πως έγινε και η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης έπαθε τέτοιο κακό μέσα σε ελάχιστους μήνες; Το ερώτημα που θα στοιχειώνει τους γείτονες μας για πολύ καιρό.
Ανασύνταξη ναι, αλλά με ποιον;
«Ας πάρουμε το χρόνο μας για να σκεφτούμε και να καταλάβουμε με διαύγεια τι έγινε. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι να σηκώσουμε το κεφάλι και να δουλέψουμε για το μέλλον». Ο Μαντσίνι, αφού άφησε να περάσουν λίγα 24ώρα απ’ αυτό που ο ίδιος αποκάλεσε ως τη «μεγαλύτερη απογοήτευση της καριέρας μου», προσπάθησε να στείλει μήνυμα ανασύνταξης. Απέφυγε πάντως να δεσμευτεί πως θα συνεχίσει…
Κι αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο ερώτημα. Πρέπει ή όχι να συνεχίσει στον πάγκο; Πρόσφερε ό,τι είχε να προσφέρει; Είναι ο Τζανπιέρο Βεντούρα του 2022 όσο και αν και μόνο η σύγκριση τον αδικεί κατάφορα;
Νίκησε τελικά ο φόβος
Υπογράφοντας συμβόλαιο ως το 2026, λίγο πριν το Euro 2020, ενισχύθηκε το κύρος και η δύναμη του. Ο θρίαμβος το περασμένο καλοκαίρι τον έβαλε για τα καλά στη θέση του πιονέρου σε μακροπρόθεσμο project. Ή μάλλον έτσι πιστέψαμε. Γιατί το… απίστευτο της περασμένης Παρασκευής ανακάτεψε τα πάντα. Σταθερές, αξίες και προοπτική.
«Δεν έπρεπε να είμαστε εδώ», έλεγε πριν αρχίσουν τα μπαράζ, αλλά αυτό που ειπώθηκε ως απόδειξη μεγαλείου (ήτοι «είμαστε πολύ καλοί για να μπλέκουμε με τέτοια») μετεξελίχθηκε σε φόβο και μετά σε αποτυχία. Ήθελε να βάλει τους «ατζούρι» σε θέση Νο1 στον κόσμο, έλεγε πως «στόχος δεν είναι να πάμε στο Μουντιάλ, αλλά να το κερδίσουμε» και τελικά, μια τρύπα στο νερό. Η αποτυχία, παταγώδης. Ανάλογη της φιλοδοξίας.
Μαντσίνι, να μείνεις γιατί
Υπάρχουν αρκετοί που λένε πως πρέπει να συνεχίσει. Δεν έχει, εν αρχή, καμία σχέση με τον Βεντούρα. Ο προκάτοχός του ήταν ένας μπερδεμένος άνθρωπος, επαγγελματικά ομιλώντας. Με πειράματα σε τακτική και πρόσωπα, με τους παίκτες, τα ΜΜΕ και τους τιφόζι να μην θέλουν να τον βλέπουν,
Ο Μαντσίνι διατηρεί τεράστιο credit μετά το Euro 2020. Δέχτηκε ισχυρό πλήγμα, αλλά δεν είναι νοκ άουτ. Το ιταλικό ποδόσφαιρο χρειάζεται μια κάποια σταθερότητα στη χαοτική κατάσταση που αντιμετωπίζει. Το 2018 η Ιταλία έλειψε από Μουντιάλ μετά από 60 ολόκληρα χρόνια. Τώρα χάνει δεύτερο συνεχόμενο.
Είναι πολύ περίεργα και αχαρτογράφητα αυτά τα νερά για να υπάρξει αλλαγή καπετάνιου. Αυτός γνωρίζει άρτια την ομάδα και τους παίκτες του, ξέρει άρα και πώς να βγουν από την μαύρη τρύπα που αίφνης έπεσαν. Ενέταξε με επιτυχία νέους ποδοσφαιριστές στην Εθνική, βρήκε την κατάλληλη ισορροπία με τους παλιότερους που κράτησε για συνοδοιπόρους του.
Μαντσίνι, να φύγεις επειδή
Όμως έχει σαφώς και βάση η επιχειρηματολόγια όσων λένε πως έκανε τον κύκλο του και πως αυτό που συνέβη είναι too much για να το προσπεράσει. Έχασε την εμπιστοσύνη, την αίγλη του. Αν υποθετικά μιλώντας είχε αποκλειστεί μετέπειτα από την Πορτογαλία, θα πονούσε και πάλι. Αλλά δεν θα ‘ταν δα και ντροπή. Θα μπορούσε να πουληθεί επικοινωνιακά ως ατυχία της κλήρωσης των τριών 4άδων των μπαράζ, που έφερε στο ίδιο ταμπλό τις κατά τεκμήριο καλύτερες εναπομείνασες ομάδες.
Τώρα όμως, δεν γλυκαίνει, με τίποτα. Χώρια ότι ίσως ο ίδιος να αποφασίσει πως δεν πάει άλλο. Να «ψηθεί» δηλαδή να δοκιμάσει ξανά σε συλλογικό επίπεδο, δεν είναι άλλωστε πως τον πήραν τα χρόνια ή ότι δεν περνάει η μπογιά του.
Αμεσα να ξεκαθαρίσει
Ό,τι πάντως και να γίνει δεν θα το μάθουμε πριν το ματς με την Τουρκία, την Τρίτη (29/3). Μετά, όμως, θα πρέπει να έχουμε νέα. Προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Αλλά ξεκάθαρα, οριστικά. Αυτό που έρχεται θα είναι δύσκολο και ψυχοφθόρο και δεν γίνεται να μην έχει ξεκάθαρο το βασικό σημείο του ποιος θα είναι ο επικεφαλής.
Το σίγουρο είναι πως οτιδήποτε κι αν τελικά γίνει, ο Μαντσίνι θα πάει μετά για προσκύνημα στο Μετζουγκόριε της Βοσνίας. Το προσωπικό του τάμα ως πιστός Χριστιανός που είναι. Στα καλά ή στα κακά, πάντα εκεί αναζητά γαλήνη και καταφύγιο.
