Μια ευρέως διαδεδομένη παρεξήγηση είναι ότι το MLS είναι ένα μέτριο ποιοτικά πρωτάθλημα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μία άκρως ανταγωνιστική Λίγκα στην οποία τα αγαθά κόποις κτώνται. Κάτι που κατάλαβε ο Γκονσάλο Ιγουαΐν με το καλημέρα της εν ΗΠΑ πορείας του. Τα έκανε μούσκεμα στο ντεμπούτο του με την Ίντερ Μαϊάμι. Υπό έντονη βροχή, θαρρείς και η φύση ήθελε να σπάσει και λίγο πλάκα μαζί του…
Ό,τι μπορούσε να πάει στραβά για τον Αργεντινό επιθετικό, πήγε, λίγες μέρες μετά το επίσημο της μεταγραφής του. Στο 20’, το δοκάρι του έκοψε αυτό που θα ήταν το τέλειο πρώτο γκολ (με ψαλιδάκι) και ακόμα χειρότερα, στο 77’, έχασε πέναλτι. Το 4ο στις ισάριθμες τελευταίες του εκτελέσεις, ανεξαρτήτως διοργάνωσης και ομάδας. Xαρά στο κουράγιο του, του Ιγουαΐν, που επιμένει.
Το έστειλε απελπιστικά άουτ και η ομάδα του ηττήθηκε με το βαρύ 3-0 από τη Φιλαντέλφια Γιούνιον. Αν το έβαζε, θα μείωνε το σκορ στο γκολ. Μάλιστα όταν αστόχησε από την άσπρη βούλα, ένιωσε την πρόκληση στο μάξιμουμ από τους απέναντι. Πανηγύρισαν μπροστά του, τον έβρισαν. Απάντησε με τσαμπουκά στον τσαμπουκά. Στην πατρίδα του, τέτοια πράγματα γίνονται δεύτερη φύση…
Αλλά πιθανότατα δεν περίμενε ότι θα χρειαζόταν να χρησιμοποιήσει αυτή του τη γνώση στις ΗΠΑ. Ας το δει θετικά. Τουλάχιστον το έμαθε γρήγορα. Έχοντας το status του πιο ακριβοπληρωμένου παίκτη του πρωταθλήματος (7 εκατ. δολάρια το χρόνο) γίνεται ακόμα περισσότερο «στόχος» για τους όποιους απέναντι.
Μαγνήτης κριτικής
Για κάποιον που ξεκίνησε έφηβος στη Ρίβερ Πλέιτ, για κάποιον που άντεξε τη μετάβαση από τη Νάπολι στη Γιουβέντους υπό κραυγές ότι είναι προδότης, η πίεση δεν τρομάζει. Ίσα ίσα, αυτό του δίνει κίνητρο. Πάντα έτσι ήταν.
Όταν ήταν μικρός έβλεπε ασταμάτητα βίντεο του Ρονάλντο (του Βραζιλιάνου, του «Φαινομένου»), αυτόν τον οποίο ακόμα θεωρεί «τον κορυφαίο, με διαφορά». Ο άλλοτε συμπαίκτης του στη Νάπολι, Ντρις Μέρτενς είχε πει ότι ο «Γκονσάλο ξυπνάει κάθε πρωί με γκολ στα μάτια μου», θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να καταδείξει την εμμονή του «Πιπίτα» με το σκοράρισμα.
Μπορεί συνεπώς η αρχή να ήταν κακή για τον Ιγουαΐν στην Αμερική, αλλά ας μη βιαστούμε να τον ξεγράψουμε. Μιλάμε για έναν από τους 10 καλύτερους φορ της τελευταίας 10ετίας. Και αυτό δεν είναι άποψη, είναι γεγονός. Το λένε τα 240 γκολ που πέτυχε στη διάρκεια αυτής τα περιόδου, σε μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ.
Όμως ο «Πιπίτα», για κάποιο λόγο, ξυπνάει συχνά και έντονα σε μεγάλη μερίδα του κόσμου μια αδηφάγα διάθεση, μια χαιρεκακία. «Είναι χοντρός». «Κρύβεται στα μεγάλα ματς». «Χάνει ευκαιρίες όταν η μπάλα καίει», έχει πάει μακριά η βαλίτσα κατά καιρούς. Αν η αρχή είναι όντως το ήμισυ του παντός, τότε ούτε στις ΗΠΑ θα πορευτεί εν ειρήνη…
