Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων: Ο Αμπέλ Φερέιρα είναι ήδη σούπερ πετυχημένος στην Παλμέιρας και κόντρα στην Τσέλσι αναζητά το μεγαλύτερο επίτευγμά του

H Παλμέιρας και ο Αμπέλ Φερέιρα έχουν ραντεβού με την ιστορία αντιμετωπίζοντας την Τσέλσι στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.

Αφορμής δοθείσης, τα αγγλικά ΜΜΕ στρέφουν το βλέμμα τους πάνω του. Μελετούν προσεκτικά το βιογραφικό και τις συστάσεις του, τον αποκαλούν «νέο Μουρίνιο». Τους αρέσουν κάτι τέτοια στο Νησί, πόσο μάλλον με τέτοιο πεδίο λαμπρό για σύνδεση.

«Πορτογάλος προπονητής», «νέος», «πετυχημένος και φουλ εξελίξιμος», τι… κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια. Το ότι η βάση της τακτικής του Φερέιρα είναι το «μπετόν πίσω», ενισχύει τον παραλληλισμό.

Οι back to back στέψεις στο Copa Libertadores ήταν αναπόφευκτο να τον κάνουν μαγνήτη ενδιαφέροντος. Μπορεί να μην αρέσει σε αρκετούς το αμυντικογενές ποδόσφαιρο που κομίζει, αλλά το αποτέλεσμα τον δικαιώνει. Και οι υποστηρικτές του είναι (πολύ) περισσότεροι από τους επικριτές του.

Αναγνώριση για τον Αμπέλ Φερέιρα και ο ιερός στόχος

Να, ο Λουίζ Φελίπε Σκολάρι. Ο θρυλικός «Φελιπάο» του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Έχει κερδίσει 6 τίτλους με την Παλμέιρας, μεταξύ αυτών το Libertadores του 1999. Αλλά δεν είχε κανένα πρόβλημα να «ρίξει» τον εαυτό του προκειμένου να αναγνωρίσει και να χειροκροτήσει τη δουλειά του Αμπέλ Φερέιρα.

«Για όσους ξέρουν και μιλούν μέσα από την καρδιά, ο Αμπέλ είναι ο κορυφαίος προπονητής όλων των εποχών για την Παλμέιρας! Πέραν των τίτλων που έχει κερδίσει, έχει κάνει τους παίκτες να παίζουν με χαρά και ικανοποίηση, με περηφάνεια για τη φανέλα που φορούν», το σχόλιο του.

Το 2-0 επί της αιγυπτιακής Αλ Αχλί έδωσε το εισιτήριο για τον τελικό του Σαββάτου (12/2, 18:30). Με την ομάδα του Σάο Πάουλο να έχει αναγάγει σε ιερό στόχο να φτάσει στη στέψη. Για τον επιπλέον λόγο πως δεν αντέχει άλλο την καζούρα των «εχθρών» (Κορίνθιανς, Σάντος, Σάου Πάουλο) επειδή ακριβώς δεν έχει κατακτήσει ποτέ αυτόν τον παγκόσμιο τίτλο. Οι οπαδοί της Παλμέιρας πήγαν μαζικά στο Άμπου Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για να βιώσουν τη χαρά του «επιτέλους».

Σεβασμός, ευγένεια, αλλά και αυτοπεποίθηση

Ο Αμπέλ Φερέιρα από μεριάς του, πιστός στο ήθος και το ύφος του, μίλησε για «σκληρή δουλειά, ανθεκτικότητα και αποφασιστικότητα». Για την ευγνωμοσύνη επίσης που αισθάνεται για την ευκαιρία που του έδωσε η Παλμέιρας, για το ότι πίστεψε σε αυτόν. Τρεις συνεντεύξεις χρειάστηκε να περάσει για να πείσει πως αξίζει τη θέση. «Δεν είναι πως πριν δούλευα στην Μπαρτσελόνα ή στη Ρεάλ Μαδρίτης…», όπως σχολίασε.

Και δεν το είπε υποτιμητικά για Μπράγκα και ΠΑΟΚ. Τις προηγούμενες δηλαδή ομάδες που προπόνησε. Κάθε άλλο παρά αγνώμων είναι (και) προς αυτές. Βρήκε επίσης την ευκαιρία να απαντήσει, με σεβασμό, ευγένεια αλλά και την απαραίτητη τόλμη, στον Πεπ Γκουαρντιόλα που πιάστηκε αδιάβαστος όσον αφορά το ποια ομάδα είναι η εν ενεργεία πρωταθλήτρια Λατινικής Αμερικής (είπε τη Ρίβερ Πλέιτ).

Στη Βραζιλία, όταν πρωτοπήγε, υπέστη πολιτισμικό σοκ. Ό,τι παράπονα είχε κάνει στο παρελθόν για το καλεντάρι του φαινόταν πια… βόλτα στο δάσος σε σχέση με το φρενήρες και εξοντωτικό πρόγραμμα αγώνων που έχουν οι ομάδες της χώρας του καφέ. Το να βρει συνεχόμενες μέρες να δουλέψει στην προπόνηση δίχως ματς ήταν απλώς αδύνατο.

Επιστράτευσε την ευελιξία του. Δεν έκατσε να κλαίει τη μοίρα του, προσπάθησε να κάνει με όσα είχε. Με το μεγάλο συν της κοινής γλώσσας. Διευκόλυνε αφάνταστα τα πράγματα, ειδικά στη συχνά χαοτική περίοδο της γνωριμίας.

Sexy at last

Και κάπως έτσι έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος προπονητής μετά από 35 χρόνια που αναδείχτηκε κορυφαίος της χρονιάς στη Λατινική Αμερική. Αφού πρώτα «ρόκαρε» και έκλαψε σαν μικρό παιδί. Ενδεχόμενη στέψη κόντρα στην Τσέλσι, θα τον εκτοξεύσει περαιτέρω στην ιεραρχία. Από το 2012 άλλωστε έχει να κατακτήσει ομάδα εκτός Γηραιάς Ηπείρου το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.

Ήταν επίσης βραζιλιάνικη. Η Κορίνθιανς. Που νίκησε την… Τσέλσι. Οιωνός; Ψέματα μην λέμε. Δεν κάνει, ούτε «τσιμπάει» κανένας. Ο συγκεκριμένος θεσμός μόνο «σέξι» δεν είναι για τις ευρωπαϊκές ομάδες. Αντιμετωπίζεται κυρίως σαν ξεβόλεμα μεσούσης της σεζόν. Μια περιττή αγγαρεία, ένα τρόπαιο δίχως λάμψη. Κι ας το κατακτούν απαρέγκλιτα τα τελευταία εννιά χρόνια.

Οι Λονδρέζοι πάντως, το βλέπουν φέτος σοβαρά. Είναι το μόνο τρόπαιο που τους λείπει επί (ένδοξων) ημερών προεδρίας του «γκασπαντίν» Ρομάν Αμπράμοβιτς. Προετοιμάστηκαν λοιπόν καλύτερα για να είναι έτοιμοι να κάνουν αυτό που δεν μπόρεσαν πριν από 10 χρόνια. Παρόντος του Τόμας Τούχελ, το PCR έδωσε στον Γερμανό τεχνικό το πράσινο φως, COVID free επιτέλους.