Πέθανε σε ηλικία 63 ετών από τον κορονοϊό ο Γιώργος Τοπτσής. Παλιός παραολυμπιονίκης στο μήκος και το τριπλούν και μετέπειτα προπονητής ΑμεΑ.
Δυστυχώς ο κορονοϊός χτύπησε και έναν ακόμη άνθρωπο. Έναν άνθρωπο του στίβου. Ένα ήρεμο και καλό παιδί. Βοήθησε τα μέγιστα όταν ασχολήθηκε με την προπονητική και επικεντρώθηκε στα παιδιά με αυτισμό. Έβγαλε και πολλούς καλούς αθλητές στα ΑμεΑ.
Όσοι πήγαιναν στο Κ2 του ΟΑΚΑ σίγουρα θα είχαν δει τον Γιώργο Τοπτσή. Ήταν καθημερινά εκεί, μέχρι και πριν από περίπου δύο χρόνια, που συνταξιοδοτήθηκε.
Γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 1958 στη Νιγρίτα Σερρών. Σε ηλικία 11 ετών έχασε το χέρι του από γεωργικό μηχάνημα. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και αγάπησε τον στίβο. Το 1988 στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στη Σεούλ ήρθε η πρώτη διάκριση. Κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο μήκος. Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο μήκος. Στην Ατλάντα το 1996 πήρε το τρίτο του ολυμπιακό μετάλλιο, το χάλκινο στο μήκος. Είχε προπονητές τον Γιώργο Πομάσκι και τον Παναγιώτη Μαρκιανίδη.
Μάλιστα, προς τιμήν του στις Σέρρες υπάρχει στάδιο που φέρει το όνομά του. «Γιώργος Τοπτσής».
Μετά τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, σταμάτησε τον αθλητισμό. Λόγω της επιτυχίας του εργάζονταν στη Γ.Γ.Α. και αποσπάστηκε στο ΟΑΚΑ. Με το δίπλωμα γ’ κατηγορίας ασχολήθηκε με την προπονητική. Έμενε στο Γαλάτσι με την οικογένειά του και ήταν πατέρας δύο παιδιών.