Στίβος: Με αφορμή λοιπόν τις νοοτροπίες από το βαθύ παρελθόν που έκαναν την εμφάνισή τους στον ΣΕΓΑΣ είναι απαραίτητο ένα ξεκαθάρισμα. Μεταξύ μας τουλάχιστον, ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Η συναναστροφή με τα όρια.. αυτός ο γ@μ@μένος πρωταθλητισμός… Η εσωτερική ανάγκη να εξελίσσεσαι και να καλυτερεύεις. Να βελτιώνεσαι μέσα από ερεθίσματα πίεσης και πόνου, τις περισσότερες φορές συντροφιά μόνο με τους στόχους σου. Αυτούς τους στόχους που σου χαρίζουν στιγμές χαράς και σε κάνουν να χαμογελάς ακόμα και όταν είσαι μόνος σου. Αυτούς τους στόχους που σε πορώνουν και σου υπαγορεύουν να γίνεσαι καθημερινά πιο δυνατός, και ταυτόχρονα όσο τους πλησιάζεις, σαν να είναι λαδωμένοι ξεγλιστράνε και πάνε πάντα ένα βήμα παραπέρα, σταθερά και συστηματικά, σε παρακινούν να τους ακολουθείς συνέχεια σε ένα ασυνείδητο κυνήγι που τελειωμό δεν έχει…
Σε έναν κόσμο που ο μέσος και θεωρητικά υγιής άνθρωπος αναζητά απλά την ηρεμία του, με χαρές μετρήσιμες και χειροπιαστές, που ευφραίνουν το μυαλό και το σώμα, δεν θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι και λίγο άδικο κάποιοι να έχουν «μολυνθεί» με το μικρόβιο του πρωταθλητισμού; Και λέω άδικο γιατί πραγματικά, πόσο δύσκολο είναι να ζεις συνέχεια ως «πεινασμένος» ενώ δεν στερείσαι φαγητού; Πόσο δύσκολο είναι να ζεις συνέχεια ως «ασθενής» ενώ έχεις την υγειά σου;
Στίβος: Ποιος είναι το κίνητρο;
Το κίνητρο ξέρουμε είναι ο στόχος, η κινητήρια δύναμη άραγε ποια είναι; Αν διασπάσουμε τον πρωταθλητισμό σε κομμάτια τι στοιχεία θα ανακαλύψουμε; Μήπως τελικά βρούμε μια αρρωστημένη πρώτη ύλη; Άρρωστα και παρά φύσει αμινοξέα που όμως όλα μαζί συνθέτουν με ένα μαγικό τρόπο μια υγιή πρωτεΐνη;
Και λέω άρρωστα, γιατί ψάχνοντας συστατικά που μπορεί να λειτουργούν ως κινητήρια δύναμη του πρωταθλητισμού, βρίσκω πάθη, αισθήματα αδικίας, μισαλλοδοξίες και ματαιοδοξίες, υπέρμετρες φιλοδοξίες, κόμπλεξ και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, ζήλια και πολλά άλλα. Άλλα πράγματα που σε όλες τις άλλες περιπτώσεις της ζωής, μεμονωμένα καθορίζουν αποτυχημένα την οποιαδήποτε προσπάθεια του ανθρώπου, στον πρωταθλητισμό ως δια μαγείας δείχνουν να λειτουργούν ευεργετικά καθορίζοντας εκ των προτέρων την επιτυχία!
Συνεπώς, κατά κάποιο λόγο ίσως είναι απολύτως φυσιολογικό στις διαπροσωπικές τους σχέσεις και στις εσωτερικές τους αναζητήσεις όσοι ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό να έχουν πάντα αυτό το αίσθημα της αδικίας. Ίσως βρίσκεται by default στο λογισμικό τους ως bug και κινητήριος δύναμη μαζί.
Σε όσες αποστολές υπήρξα θυμάμαι πάντα οι περισσότερες συζητήσεις μεταξύ των προπονητών ιδιαίτερα, ήταν πάντα για τις αδικίες που ο καθένας καθημερινά βιώνει! Και αυτό δεν άλλαξε με το πέρασμα των χρόνων και για τους παραπάνω λόγους μάλλον δεν θα αλλάξει ούτε στο μέλλον!
Το κρίσιμο ΔΣ και η απόφαση της Σακοράφα
Σίγουρα και η πρόεδρος Σοφία Σακοράφα θα θυμάται αντίστοιχα τέτοιες στιγμές, που τα παράπονα για αδικίες έδιναν και έπαιρναν στα πηγαδάκια της εποχής που και η ίδια ήταν μέγιστη πρωταθλήτρια ! Μου δημιουργείται πλέον η εντύπωση πως ίσως αυτός θα ήταν και ο λόγος που ο Βασίλης Σεβαστής κρατούσε τους προπονητές σε μια ελεγχόμενη απόσταση και προΐστατο ο ίδιος της επιτροπής υψηλού αθλητισμού (ομολογουμένως με επιτυχία).
Σήμερα γίνεται ένα κρίσιμο ΔΣ στον ΣΕΓΑΣ, ένα ΔΣ που καλείται να αφήσει δικαιολογημένες μεν αλλά παντελώς λανθασμένες νοοτροπίες έξω από τα στρατηγικά πλάνα ανάπτυξης του στίβου και του υψηλού αθλητισμού ειδικότερα.
Η Σακοράφα και το υπόλοιπο ΔΣ καλούνται σήμερα να υπερασπιστούν, πλάνα στρατηγικά , αναλυτικά δουλεμένα και ταυτόχρονα να πούνε ένα ευγενικό όχι με πολύ αγάπη, σε όσους ορέγονται έναν τρόπο λειτουργίας εξαρτημένο από τις παθογένειες τους.
Κάτι τελευταίο…
Άσχετα με τα δικά μας, τα του στίβου, τα ψυχαναλυτικά, που προτείνω κιόλας Μέτα από όλα αυτά να τα συζητήσουμε με ηρεμία όλοι μαζί ξαπλωμένοι σε ντιβάνι παρουσία ψυχολόγου, μου έστειλαν μια νέα ανάρτηση που έκανε το sportsfeed. Ένα ακόμα λιθαράκι στη συνεχή προσπάθεια του, με μισές αλήθειες μεγάλα ψέματα και μπόλικο δόλο να δηλητηριάσει το χώρο του στίβου, μπας και στην αναμπουμπούλα η γαλοπούλα πετάξει (όπως λένε και οι Αμερικανοί). Συνειδητοποίησα ξανά, πως μέσα σε όλα ο κίνδυνος παραμονεύει και είναι υπαρκτός, το sportsfeed και οι κρυφές διαθέσεις του Νικολάου να βρούνε πρόσφορο έδαφος σε πιθανή ασυνεννοησία στο ΔΣ και να βάλουν τον καράβι του ΣΕΓΑΣ σε νέα λασπωμένα και ταραχώδη νερά που θα δυσκολέψουν πολύ την πορεία του προς τα εμπρός σε ανοιχτές θάλασσες.
Εννοείται ότι σε όσα συκοφαντικά για το Sportime υπονοεί και αναφέρει, δεν θα μπω στη διαδικασία να απαντήσω, γιατί έχω κάνει την ψυχανάλυση μου προ πολλού, και όπως ξέρω για παράδειγμα πως το sportime είναι μικρότερος οργανισμός από το gazzetta και το sport24, έτσι με πλήρη επίγνωση γνωρίζω πως ότι και να γράψει το sportsfeed για εμάς, απλά… οι χάντρες μας κουνιούνται. Κι όταν λέω χάντρες εννοώ αυτές του κομπολογιού που κρέμονται στην πόρτα της εισόδου μας.