Τσικλητήρας: Το χρυσό στους Ολυμπιακούς της Στοκχόλμης

Ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας σαν σήμερα το 1912 κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης, με επίδοση 3,37.

Ο Κωστής Τσικλητήρας, γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου του 1988 και ήταν γόνος πολύ πλούσιας οικογένειας. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε έντονα με τον αθλητισμό, με την προπόνηση του να βασίζεται σε αυτοσχεδιασμούς όπως το να πηδά τη μάντρες ή να περνά επάνω από τρία δεμένα άλογα.

Το 1907 κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια στους Πανιώνιους Αγώνες της Σμύρνης, στο άλμα εις ύψος με 1.65 μ., στο ύψος άνευ φοράς με 1.40 μ. και στο μήκος άνευ φοράς με 3.14 μ. Στους Πανελλήνιους αγώνες κατάκτησε 2 χρυσά μετάλλια. Με την ποδοσφαιρική ομάδα του ΠΓΣ συμμετείχε στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα του 1907 αγωνιζόμενος στη θέση του τερματοφύλακα.

Μετείχε και πάλι στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου για την περίοδο 1907-08. Στις 20 Ιουλίου αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου στο μήκος άνευ φοράς και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο και υποσχέθηκε ότι θα γίνει πρώτος ολυμπιονίκης.

Τέσσερα χρόνια νωρίτερα, στις 23 Ιουλίου του 1908 ο Τσικλητήρας κατέκτησε για δεύτερη φορά το ασημένιο μετάλλιο στην ίδια διοργάνωση στο ύψος άνευ φοράς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ – Νικόλας Φράγκου: Η κατάστασή του, αναδεικνύει πως ο πρωταθλητισμός δεν εξασφαλίζει το βιοποριστικό κομμάτι

Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1912 στη Στοκχόλμη, κατά τους οποίους ήταν ο σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής, κατέκτησε σαν σήμερα στις 8 Ιουλίου το χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς με άλμα 3,37 και το χάλκινο στο ύψος άνευ φοράς με άλμα 1,55.

Στις 2 Φεβρουαρίου του 1913, ανεβάζει υψηλό πυρετό, με σπασμούς και δύσπνοια, ενώ μεταφέρεται στο Πολιτικό Νοσοκομείο.

Εκεί γίνεται διάγνωση για σοβαρή περίπτωση μηνιγγίτιδας ιδιότυπης μορφής και οκτώ μέρες αργότερα αφήνει την τελευταία του πνοή.