Τένις ομοσπονδία εκλογές : Δεν είναι μακριά η μέρα των εκλογών στην ΕΦΟΑ. Μέχρι να φτάσουμε εκεί θα χρειαστούμε τη… ζώνη του Μάριου Ηλιόπουλου όπως φαίνεται. Δηλαδή μια ασφάλεια ότι καθόμαστε καλά πριν διαβάσουμε και ακούσουμε. Σερβιρισμένα ως απλές ταπεινές απόψεις.
Ένα πετυχημένο μοντέλο διοίκησης επί δεκαετίες στην ομοσπονδία της ελληνικής αντισφαίρισης πρέπει σώνει και ντε να πολεμιέται. Νομοτέλεια είναι. Τι κι αν παίρνει διαρκώς ψήφο εμπιστοσύνης από τα σωματεία για πολλές τετραετίες. Η ερμηνεία παραμένει η ίδια. «Πελατειακή σχέση» και «αγάπη για την καρέκλα».
Κίνητρο δηλαδή για όλους εκείνους που έχουν φέρει το ελληνικό τένις σε περίοπτη θέση στην καρδιά των Ελλήνων είναι μόνο ο παραγοντισμός; Όχι η διαρκής βελτίωση, η προσαρμογή στις εξελίξεις, η εμπειρία, η τεχνογνωσία; Λησμονούν όσοι τάσσονται απέναντι στην τωρινή διοίκηση το πιο απλό ρητό του αθλητισμού. «Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει». Παρότι οι γενιές αλλάζουν, οι προπονητές, οι αθλητές, ακόμα και τα σωματεία. Αλλάζουν, όλα και όλοι. Αλλά και πάλι καταλήγουν στο να στηρίζουν την υπάρχουσα πετυχημένη συνταγή. Τυχαίο;
Για τον Χρήστο Χριστόπουλο, όμως, το φως στο τούνελ μπορεί να έρθει από μια επικείμενη αλλαγή. «Αυτή είναι η μόνη ελπίδα», όπως έγραψε στο tennis24.gr. Τα λάθη που καταλογίζει είναι κάποιες αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το γεγονός πως κινητοποίηση υπάρχει μόνο στις εκλογικές χρονιές και το πιο σημαντικό, στα όσα θα μπορούσαν να κάνουν για να φέρουν χρήματα αυτού που κρατούν το τιμόνι.
Το μοναδικό θετικό που σημειώνει είναι το e-efoa.gr. Σημειώστε, στο θετικό υπάρχει… ονοματεπώνυμο. Το e-efoa. Στα αρνητικά που προηγήθηκαν μόνο θεωρίες. Στη συνέχεια της σκέψης του, αυτές γίνονται ακόμα περισσότερες.
Λέει ο κ. Χριστόπουλος πως : «Υπήρχαν εργαλεία, τα οποία έξυπνες Ομοσπονδίες άλλων (ισάξιων σε πληθυσμό χωρών) χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα στο έπακρο, ώστε να (αυτο-)χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη του αθλήματος. Με έξυπνες κινήσεις, κάποιες Ομοσπονδίες με πληθυσμιακά μικρότερο μέγεθος από την Ελλάδα αντλούν ετησίως ένα επταψήφιο αριθμό σε ευρώ, τα οποία επανεπενδύουν για την περαιτέρω αναβάθμιση των υπηρεσιών που παρέχουν.
Και στην Ελλάδα θα ήταν εφικτό αυτό, γιατί, επιτρέψτε μου να το πω “λεφτά υπάρχουν”, και δεν εννοώ κρατικές και εταιρικές χορηγίες».
Δεν αναφέρει ούτε τα εργαλεία, ούτε γιατί είναι έξυπνες οι άλλες ομοσπονδίες, ούτε καταγράφει κάποια συγκεκριμένη πρόταση. Και μάλλον δύσκολα να του έβαλαν «κόφτη» στις λέξεις στην ιστοσελίδα που φιλοξενήθηκε η άποψή του. Μήπως εννοεί ενέργειες όπως το Davis Cup στο κλειστό του ΟΑΚΑ και στο Καλλιμάρμαρο;
Τένις ομοσπονδία εκλογές – Έχει σημασία και ποιος λέει τι…
Έχει σημασία, επίσης, να ξέρουμε και τι μέρος του λόγου (σε ότι αφορά το τένις) είναι ο υπογράφων. Ο Χρήστος Χριστόπουλος βρέθηκε μια πενταετία σε θέση να μπορέσει να βοηθήσει και να αναπτύξει το τένις στην Καλαμάτα, όντως προπονητής σωματείου. Για να μην αναφέρουμε τι δεν έκανε, ας πούμε τι έγινε όταν αποχώρησε. Με τη φυγή του από εκεί, ανακαινίστηκαν τρία γήπεδα, εκσυγχρονίστηκαν εξωτερικοί χώροι και οι εγγραφές νέων παιδιών αυξήθηκαν. Η προσπάθειά του στην ίδρυση εταιρείας αθλητικών ειδών για τένις, έμεινε… μισή, μιας και βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με το συνεργάτη του.
Γενικότερα όμως, στο ψάξιμο για αυτά τα «40 χρόνια τένις στην πλάτη» αυτό που αναφέρει και ο ίδιος στο άρθρο του, «θα άφηνα το έργο μου να μιλήσει», δεν βρήκαμε κάποιον να μιλάει. Εν κατακλείδι, θέλει προσοχή στο τι διαβάζουμε και από ποιον σε προεκλογικές περιόδους. Για την άποψη τώρα… Ξέρετε το ρητό. Όλοι έχουν από μία…