Διάσημος τενίστας έψαχνε στο Google τρόπους να αυτοκτονήσει!

Για τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετώπισε στα πιο πετυχημένα του χρόνια του στο tour μίλησε ο Ρόμπιν Σόντερλινγκ, ο οποίος αποκάλυψε ότι πέρασε από το μυαλό του ακόμα και να βάλει τέλος στη ζωή του!

«Είχα ένα μόνιμο άγχος, με έτρωγε μέσα μου», παραδέχτηκε στο σουηδικό ραδιόφωνο ο πρώην Νο.4 τενίστας στον κόσμο, ο πρώτος άνθρωπος που κατάφερε να νικήσει τον Ράφα Ναδάλ στο Roland Garros (2009). «Καθόμουν στο διαμέρισμα και χάζευα ανέκφραστος, ο μικρότερος θόρυβος μού προκαλούσε πανικό. Έπεφτε ένα χαρτί στο χαλί και τρόμαζα τόσο πολύ που έπεφτα στο πάτωμα. Χτυπούσε το τηλέφωνο και έτρεμα από τον φόβο».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τζόκοβιτς: Κατακραυγή και video από το… πάρτι κορονοϊού

Ο 35χρονος Σουηδός ανέφερε ότι οι κρίσεις πανικού ήρθαν μετά την επιτυχία του κόντρα στον Ράφα, όταν αυξήθηκαν κατακόρυφα οι προσδοκίες. «Μπορούσα να χάσω μόνο από τρεις παίκτες. Τους υπόλοιπους έπρεπε να τους νικήσω, αλλιώς ένιωθα άσχημα, ένιωθα σαν loser».

Το τελευταίο του ματς στο tour ήταν ο τελικός του Swedish Open τον Ιούλιο του 2011, όπου νίκησε άνετα με 6-2, 6-2 τον Νταβίντ Φερέρ και κατέκτησε τον δέκατο τίτλο στην καριέρα του. Τότε ακόμα δεν είχε διαγνωστεί με τη μονοπυρήνωση, που τελικά τον υποχρέωσε να ολοκληρώσει (τυπικά) την καριέρα του το 2015, όμως τα ψυχολογικά προβλήματα τον είχαν κυριεύσει.

Επέστρεψε στο Μόντε Κάρλο και «μπήκα σε μια απύθμενη μαύρη άβυσσο». Τα πράγματα χειροτέρεψαν έναν μήνα μετά, λίγο πριν το US Open…

«Ήμουν σε πανικό, άρχισα να κλαίω», περιγράφει ο Σόντερλινγκ. «Γύρισα πίσω στο ξενοδοχείο, έπεσα στο κρεβάτι, πανικοβαλλόμουν όποτε έπρεπε να γυρίσω στο γήπεδο. Για πρώτη φορά δεν μπορούσα να το κάνω».

Στη συνέχεια προχώρησε σε μια συγκλονιστική αποκάλυψη:

«Έψαχνα στο google τρόπους για να αυτοκτονήσω»! Είπε ότι δεν σκόπευε να το κάνει, όμως «οτιδήποτε ήταν καλύτερο από τη ζωή στην κόλαση».

Τέλος, είπε:

«Είναι σπάνιο να μιλάς για τα ψυχικά προβλήματα που έχουν οι μεγάλοι αθλητές και γι’ αυτό ήθελα να κάνω ένα βήμα μπροστά και να αναφερθώ σε αυτό. Σε που αφιερώνουν τους εαυτούς τους στο άθλημα και στους γονείς τους λέω να προπονούνται σκληρά και να είναι ήρεμοι. Να αθλείστε και να κάνετε όνειρα, αλλά αν πετύχετε να διατηρήσετε τη σωστή οπτική και να βρείτε μια ζωή, κάτι που δεν έχω καταφέρει μέχρι τώρα».