Ο Στέφανος Τσιτσιπάς είναι το πιο hot νέο στον κόσμο του τένις. Η εντυπωσιακή άνοδός του, οι νίκες του απέναντι σε μεγαθήρια, αλλά και ο τρόπος που αγωνίζεται, τον έχουν καταστήσει ως έναν από τους παίκτες που θέλει το κοινό του τένις να παρακολουθεί.
Ο νεαρός Έλληνας θα είναι για πρώτη φορά από τα κεντρικά πρόσωπα σε ένα γκραν σλαμ, καθώς τα μεγάλα ξένα ΜΜΕ, όπως οι Times έχουν αφιερώσει σελίδες για χάρη του, χαρακτηρίζοντας τον «giants killer» (δολοφόνο των γιγάντων δηλαδή). Την ίδια ώρα, οι New York Times, τον έχουν κεντρικό πρόσωπο στο αφιέρωμα για το ποιους παίκτες πρέπει κανείς να προσέξει στο US Open, πέρα από τα brand ονόματα (Ναδάλ, Φέντερερ, ντελ Πότρο, Τζόκοβιτς).
Στο αφιέρωμα, η κεντρική φωτογραφία είναι αυτή του Στέφανου, τον οποίο έχουν πρώτο στη λίστα στους άνδρες, γράφοντας τα εξής εκπληκτικά πράγματα γι’ αυτόν:
«Πριν ένα χρόνο ήταν στο Νο168 της παγκόσμιας κατάταξης και δεν είχε ούτε μια νίκη σε main event. Έφτασε στο Νο15 έχοντας κερδίσει τους Τιμ, Τζόκοβιτς, Ζβέρεφ και Άντερσον στο Τορόντο, όπου ανήμερα των 20ων του γενεθλίων, έχασε στον τελικό από τον Ναδάλ. Ο Τσιτσιπάς έχει ένα ισχυρό σερβίς και ένα δολοφονικό φόρχαντ, που χτυπά με ρυθμό και ακρίβεια. Αλλά αυτό που τον κάνει απολαυστικό να τον παρακολουθείς, είναι το πως κινείται στο κορτ.
Η ικανότητά του να γλιστρά στην σκληρή επιφάνεια και η βελτίωσή του στην άμυνα, θυμίζουν Ναδάλ και Τζόκοβιτς. Ενώ όταν επιτίθεται, το κάνει με χάρη πάνω στο φιλέ και η αθλητικότητά του, θυμίζει τον Ρότζερ Φέντερερ. Πέρυσι αποκλείστηκε στον τελευταίο γύρο των προκριματικών, αλλά έρχεται ως το Νο15 φέτος, με αυτοπεποίθηση. Ένας μελλοντικός νικητής των γκραν σλαμ, στο κατώφλι ενός μεγαλειώδους τένις»!
Ο παρ’ ολίγον πνιγμός
Εν τω μεταξύ, ο Τσιτσιπάς έδωσε συνέντευξη στους Times του Λονδίνου, όπου εκτός του τένις, μίλησε και για την ζωή του. Διηγήθηκε μάλιστα και μια ιστορία από το 2015, όπου παραλίγο να χάσει την ζωή του, όταν με έναν φίλο του πήγαν για μπάνιο στην Κρήτη και τους έσωσε από τα κύματα ο πατέρας του!
«Ήμουν μαζί με έναν φίλο μου στη σάουνα και τότε είπαμε να βουτήξουμε στη θάλασσα για να αναζωογονηθούμε. Δεν καταλάβαμε πόσο επικίνδυνα ήταν τα πράγματα εκείνη τη μέρα, πηδήξαμε, όμως όσο προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι γινόταν, τα κύματα ήταν τόσο μεγάλα που άρχισαν να μας πνίγουν. Οι συνθήκες ήταν πολύ άγριες και ήταν απίθανο να παλέψει κανείς», είπε αρχικά και συνέχισε:
«Δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε, ένιωθα απαίσια που βρισκόμουν στο νερό και τρομοκρατήθηκα. Δεν ήξερα πως θα τελειώσει όλο αυτό. Προσπαθούσαμε να κολυμπήσουμε προς την παραλία, όμως αυτό έμοιαζε μάταιο. Ο πατέρας μου μας είδε από απόσταση και βούτηξε και εκείνος, μας έφτασε και μας έσπρωξε στην αμμουδιά. Κάπως έτσι επιβιώσαμε μετά από πολύ μεγάλη μάχη. Ήμουν μερικές ανάσες μακριά από τον πνιγμό».