Roland Garros: Η παιδική αθωότητα είναι ικανή να μαλακώσει την ψυχή. Μία παιδική αγκαλιά, αλλάζει τα πάντα.
Ο Νικολά Μαού, με καριέρα 20 ετών ξωπίσω του, έχει μόλις αποκλειστεί από τη συνέχεια του φετινού Roland Garros.
Ακόμη ένας Γάλλος που δεν καταφέρνει να περάσει τον τρίτο γύρο. Και αφήνει το γαλλικό Όπεν σε ξένα χέρια.
Τούτη δεν είναι η πρώτη ήττα του στον επαγγελματικό κόσμο.
Ήταν όμως η πρώτη που του έφερε δάκρυα χαράς.
Το βλέμμα του 37χρονου Μαού ήταν καρφωμένο σε ένα σημείο της εξέδρας. Εκεί που βρίσκεται ο χώρος φιλοξενίας των συγγενών και των φίλων. Ήταν έτοιμος να βάλει τα κλάματα. Μόλις είχε χάσει την ευκαιρία να συναντήσει τον θρυλικό Ρότζερ Φέντερερ στον επόμενο γύρο του Roland Garros.
Ο γιος του, ο Νατανέλ πήρε το νεύμα και μπήκε στο κορτ.
Και έτρεξε προς τον πατέρα του. Όπως θα έχει κάνει άπειρες φορές στα οκτώ χρόνια της ζωής του.
Αγκάλιασε τον εμφανώς συγκινημένο μπαμπά του. Και έκλαψαν μαζί.
Το κοινό στο γήπεδο σηκώθηκε όρθιο. Και για αρκετά δευτερόλεπτα τους έδωσε ένα ζεστό χειροκρότημα. Μεγαλύτερο από αυτό που έλαβε ο νικητής του αγώνα, ο Αργεντινός Λεονάρντο Μάγερ.
Ο οποίος, όρθιος και αυτός διέκοψε το συμμάζεμα των πραγμάτων του, για να πει το δικό του «μπράβο» στην οικογενειακή στιγμή. Μάλιστα, του… ξέφυγαν και μερικά δάκρυα!
Η ίδια… ιεροτελεστία είχε γίνει και στα προηγούμενα ματς. Μόνο που εκεί ο μπαμπάς Μαού είχε επικρατήσει. Και ο μικρός επιβράβευε τον πατέρα του. Μόνο που η πιο γλυκιά στιγμή ήρθε σε μία ήττα. Στα… δύσκολα.
«Έχω τον γιο μου να με παρηγορεί. Πολλά συναισθήματα. Η κούραση του αγώνα. Το κορμί μου πονούσε παντού. Το ματς τελείωσε και επιτέλους ήρθε να με παρηγορήσει. Προσπάθησα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου και να βγω από το γήπεδο με το κεφάλι ψηλά. Δεν πρόσεξα ότι ο Μαγιέρ δάκρυσε. Είναι καλό αν το προκάλεσε συναισθήματα. Είμαι χαρούμενος γι’ αυτό. Δεν ξέρω αν ήταν το τελευταίο ματς μου στο Roland Garros, αλλά αν είναι, τότε το τελείωσα με έναν όμορφο τρόπο», παραδέχτηκε ο Γάλλος τενίστας.